A Sadistic Vampire | KTH

5. Bölüm

Onun yanımda olduğunu hissetmiştim. Ama bana hiç bişey yapmıyordu, sadece beni kokluyordu. Belkide birazdan yiyeceği yemeğinin şimdiden nasıl olduğuna göz atmak istemiştir...

Y/n: Hadi artık ne yapacaksan yap!

Taehyung: Bence acele etmeye gerek yok.

Y/n: Nasıl yani beni öldürmeyecek misin?

Taehyung: Hayır öldürücem fakat şimdi değil. Bunu dedikten sonra boynumda bir acı hissettim. Sivri dişlerini boynuma geçirmişti. İlk başta çok acıttı ama biraz zaman geçtikçe acıya katlanabildim.

Yaklaşık 5 dakika kadar boynumdan kanımı sömürdü, ama sonra kendine hakim olmuş dişlerini içimden çıkarmıştı. Bende sonunda rahatlamıştım. Boynum hala biraz acıyordu ama eskisi kadar değildi. Bir andan boynumu tutarken bir yandan da gözlerini gözlerime diktim ve konuşmasını bekledim.

Taehyung: Bugünlük bu kadar yeterli, şimdi rahat bir uyku çek çünkü seni sabah daha fazla sömüreceğim:)

Y/n: Ama ailem? Eminim şu anda her yerde beni arıyorlardır.

Taehyung: Sanırım hala anlayamadın, artık buradan çıkamayacaksın çünkü senin gibi lezzetli bir yemeği bırakmaya hiç niyetim yok.

Bunu duyunca daha fazla zorlamadım çünkü elinde sonunda ölecektim. Ve iyi yanından bakarsak ailem güvendeydi. Hem şu anda yapmam gereken tek şey uyumaktı. Bu yüzden Taehyung önce beni sandalyeden çözdü daha sonra da yatağıma yatırıp gidince kapımı kilitledi. O sırada kaçmayı düşündüm ama eminim dış kapı hala kilitliydi bu yüzden onu dahada sinirlendirmek istemediğim için ne dediyse onu yaptım ve güzel bir uykuya daldım.

Aniden kapımın çalınmasıyla uyandım. Gelen kişi Taehyung'dı. Bana yiyecek bişeyler getirmişti.

Y/n: Neden bana bu kadar iyi bakıyorsun?

Taehyung: Çünkü senin kanına ihtiyacım var ve eğer sana iyi bakmazsam eminim kanının tadı gitgide kötüleşmeye başlar.

Aslında dediği doğruydu ve yapmak istediği şeyide anlamıştım. O beni öldürmek istemiyor, yavaş yavaş sömürmek istiyordu. Bu yüzden bana iyi bakıyordu. Ama ne olursa olsun bir şekilde onun bir açığını bulacak sonrada buradan çıkacaktım. Bu yüzden uygun zamanı arıyordum.

Y/n: Burada tek mi yaşıyorsun?

Taehyung: Evet

Y/n: Peki ya ailen?

Bunu dediğimde hiçbir şey söylemedi. Sanırım yanlış bir soru sormuştum. Sadece iki seçenek vardı. Ya ailesi ölmüştü ya da onlarla konuşmuyordu. Ama bunu sormanın şuan uygun zaman olduğunu düşünmüyordum, bu yüzden konuyu değiştirmeliydim.

Y/n: Tanıdığın başka vampirler var mı?

Taehyung: Bu ormanda ben hariç yaşayan bir sürü vampir var ama onların evleri buradan çok daha uzakta.

Y/n: Sen neden onlarla beraber yaşamıyorsun?

Taehyung: Çünkü onlar asla insanları avlamıyor. Sadece geyik kanı ile besleniyorlar ve bu yüzden ben onlardan ayrı yaşıyorum.

Y/n: Ama bende bir insanım

Taehyung: Sen benim gözümde bir insan değil sadece bir yemeksin.

O an aklıma çok iyi bir fikir geldi. Eğer Taehyungı ikna edebilirsem beni diğer vampirlerin yanına götürmesini isteyecektim, böylelikle ordakilerden yardım isteyebilirdim! Ve dayanamayıp hemen sordum.

Y/n: Ben diğer vampirleride görmek istiyorum.

Taehyung: Neden böyle bişey istiyorsun?

Y/n: Sadece merak ediyorum.

Taehyung: Öyleyse cevabım hayır!

Y/n: Ama neden?

Taehyung: kaçmaya çalışmayacağını nereden bilicem?

Y/n: Hadi ama nasıl kalabilirim ki?

Taehyung: Aslında doğru. Hiçbir şekilde benim kadar hızlı koşamıyorsun ve zaten eğer kaçmaya çalışırsan seni direk öldürürüm!

Y/n: O zaman bu evet mi demek?

Taehyung: Evet gidicez fakat beni onlarla konuşmaya zorlama, sadece merakını gidereceğiz.

Y/n: Tamam hadi bir an önce gidelim.

Taehyung dış kapının kilidini açtı ve beraber oraya doğru yürüyeceğimizi sanıyordum ama o beni kucağına aldı, bende ona sımsıkı tutundum. Sandığımdan çok daha hızlıydı. Oraya varmamız 1 dakika bile sürmemişti. Vampirlerin bu kadar hızlı koşabildiğini bilmiyordum. O gerçekten çok hızlıydı! Ama şimdi bir açıklama yapmak zorundaydık çünkü oraya vardığımızda tüm vampirler bize şaşkın bir şekilde bakıyordu!