Sandalyem g ı c ı r d ı y o r.
Kağıdım yüzünü buruşturdu.
Seni yazan kalemim, seni kıskanıyor benden.
Sana dilsiz, dudaksız sözler söyleyeceğim.
Sen beni görmeyecek anlayamayacaksın.
Duygularını indirmiş gibisin mesafesiz derinliklere.
Irağımdasın, beni amansız saransın.
Senin sağanağında nasılda kurumaktayım.
Çok fettansın,
Hüzünle titreyen kalbe ince bir 'ah' ile dokunansın.
Ak kağıtların cilvesi bir başka olur.
Onların gönüllerine ben değil artık sen değdin.
Ben ise bin parçaya bölünen bir yüreğim.
Unutulmayacaksın,
Sen de unutma.
Hep seni bekleyen bir çift nemli gözün mükafatı olacaksın.
Bazen inanılmaz bir incelik,
Bazen daha kalın çizgilerle,
Seni anlatırım gönlüme.
Dilsiz dudaksız sözler söylerim,
Hep senin şarkılarının içinden geçerim.
Seni hayal sokağımda beklerim.
Kalbin sağda değil biliyorum.
Meftunundan sana haber veriyorum
Kalemim seni bana değişse de.
Ben senin için kalemimden vazgeçerim.
Can Kuşum, barınağım, tek hecem,
Tek mevsimim, fer'im, dağım, rüzgarım.
Şifadır senin nazlı suların.
Nazlanmaya değil, talibim çekmeye nazın
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vakitsiz Sevgiler
PoetrySARILMAYI BİLİR MİSİN?.. SAHİPLENMEYİ, SAHİPLENDİĞİNDE SADIK KALMAYI?.. SEN BİLİR MİSİN AŞIK OLMAYI?.. BÖLÜNEBİLİR MİSİN İKİLERE, ÜÇLERE GEREKİRSE BİNLERE?.. YAPABİLİR MİSİN, GERÇEKTEN SEVEBİLİR MİSİN?.. SEVMENİN DEMESİ OLMAZ..! UNUTMA, YA ÇOK SEVER...
