Vakitsiz Sevgiler

Hayal Sokağım (Soğuğun Memleketi)-Dost ile söyleşi

Hayal Sokağım (Soğuğun memleketi) ;

Kar yağıyor pencereme..

Kar yağıyor ve ben yazıyorum.

Kar yağıyor her tanesi kadar, bir kelime bahşediyor....

Ve ben ka r d a n k e l i m e yapıyorum.

. . .

BUGÜN BİR ŞEYLER YAZMAK GELMİYOR İÇİMDEN...SİZ GÜL KOKAN ÇAYINIZI YUDUMLARKEN BENDE KİTAP OKUYAYIM SİZLERE. . .

ERSİN : Üstad, sohbetsiz çay olmaz ama madem ikram ettin eyvallah.

MURAT : Çay, sohbeti de birlikteliği de sever. muhabbete çay yerinde gider...

ERSİN : Bugün nerden başlayacağımı ne diyeceğimi bilmiyorum üstad.

MURAT : O halde benden aşka: Gelip kavanoz istediler. Aşkı içine koymak için bir kavanoz. Kıramadım bende bir kavanoz istediler. Al aşkı bu kavanoza koy dedim.Gittiler.. Daha sonra tekrar geldiler. Ne çare ki kavanoz bile aşkıno sıcaklığına daha fazla dayanamamış. ve kırılmış. . .

ERSİN : Kavanoz kırılıyorsa yürek ne yapsın üstad?

MURAT : BAK SEN ŞU AŞKA...

Evinin seni içine sığdıramayacak kadar dar oldugunu fark edeceksin...
Sokağa fırlayacaksın...
Sokaklar da dar gelecek...
Tıpkı vücudunun yüreğine dar geldigi gibi...
Ne denizin mavisi açacak içini, ne pırıl pırıl gökyüzü...
Kendini taşıyamayacak kadar çok büyüyecek, bir yandan da kaybolacak kadar
küçüleceksin... DOĞRU DERSİN DADAŞ YÜREK NE YAPSIN..

ERSİN : Ya peki bizi bu hale sokanlara ne demeli sanki hiç bir şey olmamış gibi hareket ediyor günlerini gün ediyorlar ya ona patlıyorum arkadaş.

MURAT : Seni bu hale sokanlar senin aşkının dem tuttuğunu görmezlikten gelen, bilmeyen insanlardır. AŞkın yaktığı gönülleri dostun bir gülümsemesi, maşukun bir selamı söndürür. Sevgiliye giden yol çile yoludur,o yolda çekilen her kahır pişirir aşığı.Hamlık sığından,pişme kıvamına gelen aşık yanarak çoğalır,çoğaldıkça yayılır,yayıldıkça yok olur.Yokluk varlığın başlangıcıdır,varlık hakkın bir kapısıdır.

O kapıya gönül tek başına gidemez,ona o yolu bilen gönül yoldaşı,haldaşı gerekir... Var sen o gülenler de aşkın çilesi de gitsin be paşam. ne gelir elden.. .v e s s e l a m. . .