Dilsiz dudaksız cümleler kuruyorum sana,
Surları nazlı köşk, pencerenden baktiğında bir de sokak lambası.
O güzelliklerde sen yaşa.
Sen gül'e git,
Ben hüzne.
Senin cümle cümlelerle örülü köşkün var.
Benimde evsiz barksız gönlüm.
Istersen harabe şiirlerde, beni görürsün.
Istersen surlarla kaplı şiirlerde ölürsün.
Bütün gözyaşları yanaklara mı akar zannettin sen..?
Her kelimemin harfinde bir yaş, bir de yas var; lakin yaz yok.
Yitirmişliklerin en gayesizi benim mi zannettin sen..?
Bilmem ki, bilemem ki üzerindeyken musalla taşı ağlar mı bana.
Güneş batınca yok oluyor mu zannettin..?
Titrek mum ışığında ısınmayı bilmez misin?
Şüphen mi var insan toprağından.
Ekilen tohumları toprak büyütmez mi zannettin..?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vakitsiz Sevgiler
PoetrySARILMAYI BİLİR MİSİN?.. SAHİPLENMEYİ, SAHİPLENDİĞİNDE SADIK KALMAYI?.. SEN BİLİR MİSİN AŞIK OLMAYI?.. BÖLÜNEBİLİR MİSİN İKİLERE, ÜÇLERE GEREKİRSE BİNLERE?.. YAPABİLİR MİSİN, GERÇEKTEN SEVEBİLİR MİSİN?.. SEVMENİN DEMESİ OLMAZ..! UNUTMA, YA ÇOK SEVER...
