Heartbreaks ✔

ⅤⅯ- F

Son kez yorum ve oy

***

''Gelmedi değil mi hyung?''

Jimin'in normal odaya alındığı bir saat olmuştu. Serumu takılan kolunu umursamadı, çekti iğneyi. Hoseok'un ne dediği umurunda değildi. Birkaç dakika önce telefonunda gördüğü mesajlar içini yakıyordu cayır cayır. Gerçekten nefret ettiğini hissetmişti. Oysa Jimin'in canıydı o, canının en içiydi. Oranın tek sahibiydi. 

Gözünden akmayan yaşlar, kalbinde akıyordu, kesilmeksizin. 

Kendini bile açıklayamamıştı, peşinden giderken çarpan araba sonrası 2 buçuk aya yakın komada kalmıştı. Biliyordu, Taehyung aldatıldığına inandırmıştı kendini, bir anda yükselen biriydi minik sevgilisi. Sonunda pişman  olsa da , huyu bırakmıyordu peşini, biliyordu Jimin. bundan dolayı çok kavga ettikleri olmuştu fakat farklı yollarla tekrar bir arada oluyorlardı. 

Bazen sevişerek, bazen öpüşerek, bazen de sarılık halde uyuyarak.

Ama bu sefer tamamen bitmiş gibi hissediyordu. Yoktu işte Taehyung. 

''Hayır Jimin bekle'' Jimin beklemedi. Kendini koridora attı. Başı döndüğünde kenarlardaki demirliğe tutundu. Diğer eli karnındaki yaradaydı. Başı da sargılıydı ayrıca.

Yaşıyor olduğuna şaşıyordu. 

Tüm tedavilerden önce kendisinin umutlu olması gerekiyordu bilinçaltında. Fakat bu umut onda yoktu, fark etsin yahut etmesin. 

Orada Taehyung'un gözlerini görmüştü, kırgın ve pişmanlıkla dolmuş gözlerini. Onun peşinden koşarken gerisini düşünmemişti.  Arkasında kalan ismini dahi adamakıllı bilmediği kızda umurunda değildi.  Gelen arabayı görmemişti, dahası korna sesini dahi duymamıştı. 

Baş dönmesi geçtikten sonra dikleşmeye çalıştı hafif ve kafasını kaldırdı.

Zamanın onlar için durduğu ana denk geliyordu. 

Yıkılmış ve bakımsız görünen miniği ile tam bu anda göz göze gelmişti. Güzelliğinden hiçbir şey kaybetmemişti yine de. Gözyaşları tüm yüzünü ıslatmıştı. Serum, bir demire bağlanmıştı. 

Ona da mı bir şey olmuştu?

Düşüncesi bile tüm vücudunu etkisiz bırakmıştı, gözünden gelen yaşların farkında bile değildi. Yalpaladı ve öne doğru düşer gibi oldu.  

Hoseok ise Jimin'in arkasında sessizce döküyordu gözyaşlarını. 

Taehyung iğneyi sertçe çekti elinden ve koşarak sarıldı Jimin'e, oradaki herkesin dikkatini çekmişti. Hoseokta ikisinin ne kadar benzediğini düşünmüş ağlamasına minik bir kıkırdama eklenmişti. ''Çok özür dilerim Taehyung. Dinler misin bilmiyorum ama aslında-'' 

Taehyung kucağına tırmanmak istemişti fakat yarası aklına gelince kollarını sıkıca boynuna dolamakla yetinmiş ve vücutlarını birleştirmişti. Jimin, canı acısa da umursamadı. Bir daha asla gerçekleşmeyeceğini düşündüğü şey gerçekleşiyordu.

Taehyung bıraksa ellerinden uçacakmış gibi tutunuyordu Jimin'e ve

dudaklarını emiyordu hunharca. 

Tüm acısını çıkarmak istercesine. 

Kusmak istediği nefretini(!) dudaklarından çıkarıyordu.

Eh, onların tartışmaları hep farklı olmuştu zaten.

Jimin bekletmeden karşılık verdi ve ellerini ince bele sardı.