Kabanata 24

23.3K 726 100
                                    

Kabanata 24

Together

He didn't say anything while listening to my sobs. He keeps on combing my hair while I cried on his neck. It took me a while to process and to calm myself a bit.

Namayani ang mahabang katahimikan nang tuluyan na akong kumalma. I wiped his neck using my hand. It's wet because of the tears. I looked at him and caught him staring at me darkly. My face heated, I looked away.

It would be too awkward if I don't speak. Hindi ko alam kung ramdam niya ba iyon.

"Paano mo ako nakuhanan ng sample?" mahinang tanong ko.

I heard him sighed. "I took strands of your hair."

Tinignan ko siya. Kuryoso ako sa parteng iyon.

"Wala akong napansin na may kinuha ka."

"I told you, I took it secretly." he answered calmly.

Natahimik ako, muling inaalala ang mga pagkikita namin. He's just watching me.

Magaling siya dahil wala talaga akong maalala na paraan kung paano niya iyon nakuha. But a sudden idea pops into my mind.

"Tinulungan ka ba ni Noah makuha ang sample?"

Kumunot ang kanyang noo, iritado na. Masyado akong kuryoso para bawiin ang sinabi.

"No. I don't need help."

"Pero nagpatulong ka rin sa kapatid ko, hindi ba?"

He pressed his lips tightly, like I just got a point but he won't accept it.

"That's your brother. It's different," he said those words clearly.

Iritado na siya ngayon. Hindi ko alam kung bakit ganito na lang ang reaksyon niya kahit na nagtatanong lang naman ako.

"Anong pinagkaiba?" mahinang tanong ko.

Matalim niya akong tinignan. Gusto kong malaman kung saan parte siya naging iritado. Dahil unang tanong ko pa lang, alam kong walang mali roon.

"I can't get jealous to your brother." he whispered.

I don't get his point. Nakita niya ang pagkalito ko. He heaved a sigh, like I'm a big problem to him.

"You still don't get it, huh? I'm fucking jealous to that boy." he admitted.

Nahiya ako dahil sa kanyang inamin. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon. So he's mad because I mentioned Noah?

"Kaibigan ko lang naman iyon..."

He closed his eyes as he slowly nodded.

"He's the one who took care of you, when it should be me. You have no idea how fucking hell that is,"

Natahimik ako.

"I'm just from afar, watching you feeling safe with him. That's fucking hellish, Selene. It sounds petty but I want to be your safe place too, even once..."

His voice is husky, I can feel its pain. Palagi akong lumalabas kasama si Noah nang dumating sa Manila. While Dean was watching in the distance and he said it pained him.

Hindi ko alam kung ano ang tamang sasabihin. For some reason, I want to find the words that can ease his pain.

"Because you, you are my good days."

"I-I'm sorry..."

He licked his lips and he smirked, with a hint of amusement. Hindi ko na alam kung saan titingin.

DM #2: Dean AndradaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon