Madam CEO & Her Ex-Gangster Boyfriend

Chapter 19

Now Playing: Sigurado // Belle Mariano [slowed + reverb]

***

Chapter 19: Avoidance

I will stay here in the hospital for one week sabi ng doktor ko dahil may inexamine sila sa akin. May bala na tumama sa akin na galing daw banda sa brasuhan ko. Nadaplisan ako ng bala. Hindi ko akalain kaya pala nahimatay ako basta hindi ko na alam ang nangyari nung time na iyon.

"Are you okay? Do you want something to eat?  Just ask me, okay?" Hage ask me.

"Okay lang ako. Gusto ng pumasok sa trabaho." sabi ko sakanya ngayon nandito pa din ako sa hospital. Ayaw ko talaga dito. I'm so sick of this place ayaw ko talaga dito.

Kung wala lang inexamine sa akin aalis na agad ako. Naawa rin ako kay Hage. Alam kong wala pa siyang tulog kakabantay sa akin dito. Okay lang naman talaga ako. Wala naman ng may masakit sa akin. Namanhid na ata ako doon sa nilagay nilang anesthesia kaya siguro hindi ako nasaktan nung tinahi yung tama sa braso ko kaya nakabenda ngayon yung sa bandang kaliwang braso ko.

"Hage, can you give me that ointment ilalagay ko lang sa pasa ko." Iaabot sana niya sakin yung ointment ko ng siya na ang kumuha at lumapit siya sa akin siya na ang naglagay sa mga pasa ko.

Hindi ko tuloy maiwasang tignan siya. Ganitong-ganito pa din siya kung ano yung dati gantong-ganto parin.

"Gagaling din itong mga pasa mo. Bakit kasi pumalag ka pa sakanila. Alam mo namang mahina ka din." ismid niya. What? Ako mahina. Wow! Grabe, Hage ha! Grabe!

"Ako pa ang mahina! Tsk. Gusto kong iligtas yung kapatid ko sa mga traydor na yon simula't sapul pa lang traydor na sila!" inis na sabi ko.

"Sinabi ko naman sayo na kami ng bahala sa mga iyon di ba. Hindi ka naman nakinig sa akin. Ang tigas ng ulo mo, Trina. Okay na yang mga pasa mo. Sana gumaling kana para makapasok kana sa trabaho mo." sabi pa niya.

Sinauli niya na sa lalagyan yung ointment at nilagay na sa lalagyan nito sa may medicine box.

"Hindi narin kita guguluhin magfocus ka nalang sa trabaho mo pagkagaling mo. Okay?" sabi niya pa at lumabas.

"Okay." mapakla kong sabi. So, parang sinasabi niya na iiwasan niya ko. Ganon ba? Ang sakit ah.

Narinig ko nalang ang pagsarado ng pintuan. I just want to have a rest lang kahit ilang week lang medyo napapagod din naman ako sa trabaho ko pero mas napaisip pa ako dito kay Hage dahil sa sinabi niya.

Hindi niya na ako guguluhin mabuti naman. Gusto ko narin munang lumayo dahil alam ko naman e, nagpapasalamat naman ako sa ginawa nilang pagtulong sa akin para mailigtas si Kuya.

Hindi naman siya nakakagulo sa akin pero siguro mas mabuti narin ito kesa andami ko pang iisipin. Tinawagan ko si Kitkat at sinabi sakanya na kapag nakalabas na ako ng hospital ay tuloy na ako sa trabaho ko.

Sana wala naman ng dumagdag pa na problemang iisipin nakakasakit na ng ulo. Kung pwede lang magbakasyon o magrest day ng mga ilang araw ginawa ko na para mapagpahinga rin itong katawan ko sa kakatrabaho. Kung pwede lang. Bakit hindi.

Humiga na ako sa hospital bed pagtapos kong tawagan si Kitkat. Aish! Bakit ganito ang feeling ko parang si Hage pa ata ang naistorbo ko sa lagay ko ngayon bigla akong inantok kaya natulog nalang ako.

I felt bad when I heard that from him parang ako pa nga ang nakakagulo sakanila. Siguro hindi ko muna sila din guguluhin at pupuntahan doon sa resthouse pagtapos ko lang talaga dito at lumabas na yung result na ginawa sa akin na test balik trabaho na ulit ako.

Susubukan ko ulit na hindi ko sila tatawagan, susubukan ko. I will try not to call them or answered their call to me. Para nang sa ganon hindi ako mahirapan sobrang laki ng attachment ko sa mga batang iyon para ngang anak na namin ni Hage iyon dahil simula sa pagkadalaga at pagbibinata nila kasakasama na nila kami.

Tryson, Ashton, Buffer, Thylane and Chandria. Pasensya na kayo kung may iwasan na naman na magaganap galing samin ng boss niyo. Sana aware kayo doon kasi desisyon niya at para na din hindi niya na ako guluhin sa mga ginagawa ko. Sorry, guys. Sorry, baka hindi na ako makapunta sa rest house dahil sa nangyari.