Part 02

549 155 46
                                    

එකට ඇලිලා බර වෙලා තිබ්බ ඇහි පිහාටු අමාරුවෙන් අරින්න මන් උත්සහ කළා.ඔලුව පුදුම තරම් බරක් මට දැනුනේ.ඒත් කවුදෝ ඔලුව හෙමින් හෙමින් අත ගාන්න ගත්තු නිසා ඒ සනීපෙටම මම ආයි ඇස් පියන් ටිකක් වෙලා හිටියා. ඒ අත් මගේ කොන්ඩෙන් ඈත් වෙද්දී එපා කියන්න ඕනේ උනත් මට වචනයක් වත් කියා ගන්න බැරි වුණා. අමාරුවෙන් ඇස් අරිද්දි මන් දැක්කේ එතන තිබ්බ දොරෙන් එලියට ගිය පිරිමි ළමයෙක්ව. ඇස් අරිද්දිම වගේ සෙමි මන් ඉස්සරහට ආව නිසා මට හිතුනා ඒ යන්න ඇත්තේ ජිමින් කියලා.සෙමි කඳුලුත් පුරවන් මන් දිහා බලන් ඉන්නවා. මටත් නොදැනීම ඇස් වල කදුළු පිරෙන්න ගත්තා.

"ක්‍රිෂාආආඅ "

සෙමි අඩාගෙනම මාව බදා ගත්තා. අත ටිකක් දනවා වගේ දැනුනත් මමත් ආපස්සට සෙමිට තුරුල් වුනේ පසුතැවිමකින් වගේම දුකකින්.

"උබට පිස්සුද ක්‍රිශා. මොකක්ද ඒ කරගන්න හැදුවේ අහ්හ්. උබට මාව දාලා යන්න තරම් මොනාද උනේ කියපන්. උබට මැරෙන්න තරම් මොකක්ද උනේ ආහ්හ්. ඒ වෙලේ උබට මාව මතක් උනේ නැද්ද. කියපන් වැස්සියෙ. උබ නැතුව මන් කෝමද ඉන්නේ බන්. මෝඩ ගහ තෝ හොද වෙලා වරෙන්කො. මන් ඉහේ ඉදන් පට්ට ගහනෝ උබව."

සෙමි මගෙන් ඈත් වෙලා කියවන්න ගත්තේ පිස්සුවෙන් වගේ. අපි දෙන්නා නර්සරි යන කාලේ ඉදන් එකටමයි ඉන්නේ. අපේ යාළුකමට දැන් අවුරුදු 14 ක්‌.

" මියානේ "

මට සෙමිගේ මුණ බලන් සමාව ඉල්ලන්න පුළුවන් කමක් තිබ්බේ නෑ. මන් කිව්වේ බිම බලන්. සෙමි මගේ අතින් අල්ල ගත්තා. එතකොටයි මන් දැක්කේ. එයාගෙත් වම් අත බැන්ඩේජ් කරලා.

" ඔයා මීට කලින් හැමදේම මට කිව්වා ක්‍රිශා. ඉතින් ඇයි ඊයේ විතරක් මට නොකියා ඔය වගේ දෙයක් කරගත්තේ "

හරිම සන්සුන් හඬකින් මගේ බැන්ඩේජ් කරපු තැන අත ගාන ගමන් සෙමි ඇහුවා.

" අප්පා කිව්වා මට year end exam එකෙන් පස්සේ මැරී කරන්න කියලා. "

" What?????? අන්කල්ට මානසික ලෙඩක්ද බන්. මොන විකාර කතාවක් ද ඒක. "

" මට බැ සෙමි තවත්නම් මට බැ. මට හරි මහන්සි දැන් "

වැටෙන කදුළු නවත්තන අපොහොසත් උත්සහයක යෙදෙන ගමන් මන් කිව්වා.

One Day ||KSJ | (Completed)Where stories live. Discover now