Prologue

1.3K 22 0
                                    

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, songs, places, events, and incidents are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to an actual person, living or dead, or actual events is purely coincidental.

                                                                                   👑👑👑

Prologue

"Baby, I want you to know I love you, okay?" Caspian said while holding her hand.

"You always told me about how much you love me," she chuckled.

"Because that's the truth," he said huskily. Ngumiti ako sa kaniya.

Alam ko at nararamdaman ko kung gaano niya ako kamahal. At ganon din ako sa kaniya. Mahal na mahal ko rin itong lalaking ito.

"Mahal na mahal din kita. Tandaan mo yan. At ipangako mo sa'kin na hindi mo ako iiwan." I cupped his face and stared at his dark eyes.

"I won't," he said, and he leaned forward and kissed me, and I kissed him back with more fervor than I had before.


Slowly, standing at the foot of the bed, I began taking off my clothes. Without breaking our kisses. Caspian devoured her mouth and found her as hungry for him as he was for her.

"Caspian," she moaned. Unreserved fire and passion met him, incredibly. His tongue plunged between her lips, he tasted her, and he found her tongue twined around his. His hands drove into all of the lush black hair., grabbed handfuls of it, and crushed her mouth to his as her strong fingers slid into his hair to pull his mouth down.

Her body seemed to melt against his.

"Oh," she moaned.

She could feel him—the fullness of him, the supple length of her against him.

And that night, their bodies collided in the starry night.

***
Tanghali na ng magising siya, at wala na sa tabi niya si Caspian. Bumangon siya at tumungo sa banyo upang maligo. At nag bihis ito, upang puntahan ang kaniyang nobyo.

Nagtataka itong makita ang nobyo na may kausap na lalaki. Lalaking naka suot ng suit, at mas lalong nangunot ang noo nito ng magsalita ito ng lenggwaheng espanyol. Sa pagkaka-alam nito ay may lahi itong amerikano.

'Baka marunong lang siguro siyang mag espanyol'. Pero sino namana ang mga lalaking iyan?

"Tiene que venir con nosotros su majestad. La reina ate esta buscando," sabi ng lalaking nasa harapan. At sa totoo lang, wala talaga akong naiintindihan.

"Caspian" pagtawag ko sa atensyon nito.

Hindi man lang ako naramdaman.

"Baby!" nakangiting sabi nito. "Are you feeling okay? Aren't you sore?" nanlaki ang mata ko ng sabihin niya iyon.

May tao sa harapan namin, tapos sasabihin niya yon. Nakakahiya!

"Wag ka ngang magsalita ng ganiyan. May tao oh!" sabi ko at ngumuso sa mga tao sa likod nito. "Sino pala sila?" Bigla naman itong sumeryoso sa tanong ko, na lalong pinag taka ko.

"Su majestad, tiene que venir con nosotros, es la orden ne la reina, si no viene con nosotros, esta dama probará la ira de la reina."
"¡No te atrevas!" nagulat naman ako sa pagsigaw nito.

Kahit wala akong naiiintindihan alam kung may anong sinabi itong lalaking ito, na nakapag pagalit.

"Entonces debería venir con nosotros, su majestad." the man said with a calm voice.

"Bien, solo no pongas tu dedo sobre ella," napatingin agad ako sa kaniya ng bigla itong sumigaw. At nararamdaman ko na may maling nangyayari.

Caspian sighs and turns to look at me. "I'm sorry, baby, but I have an important thing to do. But don't worry, I'll come back here for you." Malumanay nitong sabi.

At tama nga ang nararamdaman kong may maling nangyayari.

"Saan ka naman pupunta?" Tanong ko, at nakita ko sa mga mata niya ang pag-aalangan.

"Just somewhere... but don't worry, babalik din ako" sabi niya at hinawakan ang magkabilang pisnge ko at marahang hinalikan ang labi ko.

"Promise?"

"I promise, baby."

At sa pagkakataong ito, isa na namang pangako ang nasira.

Hiding The Prince's TwinsWhere stories live. Discover now