Maske

-1-

Kilisenin çanları sokağın başından duyuluyordu. Hava sisli ve yağmurluydu etrafta kilise cemaatinden başka hiç kimse yoktu seatle nin hücra Mahallelerinde de hayat daha başlamamıştı on yaşımdan beri her sabah buraya annemin doğduğu mahalleye gelirdim annem öleli onsekiz seneden fazla oluyordu ve kalbimde anne sevgisi bu sokaklar kadar boş ve ısızdı. Babam annemin ölümünü hiç bir zaman kabullenememişti eğer vennesa olmasaydı babam psikolojik açıdan büyük sorunlar yaşar hayatı kendine zehir ederdi. Bu sokkak benim tek yoldaşımdı taşlık yollarında yürür annemimde bu yollarda ip atladığını koştuğunu hayal ederdim. Eskiden babam buraya gelmemi istemez her sabah adamlarını kapının önüne diker buraya gelemiyimdiye ellinden geleni yapardı bende çarşaflarımdan büyük bir zincir yapar pencereden sarkıtıp arka bahçe kapısından dışarı çıkardım ashley vennesa ve babamı oyalar ben gelene kadar onları benim odama çıkartırmazlardı. Babam ben büyüdükçe bana karışmaz oldu. Yalnız ve ezik bir çocukluk  geçirmiştim. Ashley yani üvey kiz kardeşim tatlı ve sevecenliğiyle herkesin ilgi odağı olurdu ben iste suratsız ve huysuz tavırlarımla insanları kendimi soğuturdum ama bu beni savunma yöntemimdi çünkü ben duygu yüklüydüm dokunsan ağlıycak misali vennesa benim üzülmemem için herşeyi yapar beni ashleyden ayırmazdı. Acınası geçmişimden çıkıp ciyak ciyak öten telefonuma baktım arayan babamdı telefonu açıp " alo baba " dedim sıkkın bir tavırla babam bişeyler fısıldadı ama tam olarak duyamamıştım. Babam " Amanda tatlım biliyosunki akşam evimizde bir gala var haberin var diymi." İç çektim aman ne kadarda önemliydi " evet baba biliyorum bende zatten geliyordum neyse baba kapatıyorum. " babamın cevap vermesini beklemeden son bir kez havayı içime çektim sanki annemin kokusunu içime çeker gibi. bankın yannında duran çantamı da alıp arabamın bulunduğu sokkağa doğru yürümeye başladım arabamın olduğu sokkağa ulaştığımda bir araba süratli bir şekilde uzerime gelmeye başladı bende kıl payı arabadan kaçabildim Lanet olsun! bu insanların sorunları neydi tamam yaşamak için can atıyor diğildim ama lanet olası bir Maganda yüzünden genç yaştada ölmek hiçte ölüm planlarımın arasında yoktu bu olayı pas geçmeye çalışarak arabama doğru yürüdüm tam arabamın kapısını açtığım sırada kapının arasından küçük kağıd düştü eğilip kağıda baktığımda siyah dolgularla Kevin Taylor yazıyordu bu ismi daha önce hiç duymamıştım kağıdın altında adres ve numara vardı sanırım bir şirketin cio su nun kartıydı aslında umrumda da değildi cebime tıkıştırıp arabama bindim ve şehrin yoğun trafiğine karıştım bir bucuk saatlik bir yolculuğun ardından black hapishanesine varabilmiştim kapıdaki korumalar beni başlarıyla selamlayarak kapıyı açtılar arabamı garaja park ettikten sonra kapıyı çaldım kapıyı valerie yani evin personelli açtı yüzü Üzgün gibiydi kekeliyerek " Bayan black hoşgeldiniz" onun bu halini  anlamayarak içeri girdim  vennnesa ve ashley salonda şok olmuş bir şekilde bir yere bakıyolardı baktıkları yöne doğru döndüğümde zemin ayaklarımın altından kaymış gibi oldu bir haber kanalında büyük harflerle "DAVID BLACK KAYIP" yazıyordu benim yere duşmemden  sonrası karanlıktı.                                  -------------------------------------------   BU BÖLÜM BIRAz KISA OLDU BILIYORUM AMA BU HAFTA SINAV HAFTASI O YUZDEN BOLE DIYERKI BOLUMLERDE UZUN TUTUCAMDAN EMIN OLA BILIRSINIZ  SIZI SEVİYORUM. ●_●