---> Sumi Roberts at the picture! )
-----
Chapter 17
Tiffany's POV
"Midnight na. I have to drive you home." Sabi ni Choi sa akin.
"Eh? Ayaw ko pa!" Sabi ko sa kanya sabay subo ng cake.
Yum! Yum! Ang dami-dami kayang foods dito! Tapos pauuwiin niya lang ako? Hindi ba alam ni Choi na minsan lang ang blessing dumarating? :D
"Tss. Make it fast!" Sabi niya sabay iling.
Fast daw? Eh, paano kung mabulunan ako? Tapos mamatay? Siya magbabayad ng burol ko? Baliw talaga eh! =____=
"Wala ka namang date diba?" Tanong ko sa kanya.
"Huh?"
"Nagmamadali ka kasi." Sabi ko.
Pero alam niyo kung ano talaga ang nasa-isip ko? Iniisip ko lang naman na baka naiihi o natatae na itong si Choi. Hahaha! Baka naman na LBM na? XD Hihihi!
"Choi, gusto mo gamot?" Tanong ko sa kanya.
May buscopan pa kasi ako dito sa bag. Baka mamaya, hindi niya na matiis diba? Nakakahiya, lalaki pa naman siya. Hihihi!!! :DDD
"No. Just eat that fucking cake, so that we can go home." Sabi niya.
We can go home daw? Ano siya? Feeling kasambahay namin? We can go home daw. Plano niyang arborin ang bahay namin? O gusto niya maging maid? Sige, dapat klaruhin muna natin.
"Choi, mahal ba ang sahod ng katulong ngayon?" Tanong ko sa kanya.
Kumunot naman ang noo niya. Bakit? Galit ba siya? Nahihiya? Anong masama sa pagiging kasambahay? As I know, excited lang siyang maging kasambahay namin! ^_________^
"I don't know, and I don't care." Sabi niya.
Edi, good! Libre ang serbisyo niya! :D O, baka naman, may plano ito maging senator at nangungumbinsi ng tao? Bakit di na lang siya magpacomercial? Baka hindi niya afford? *tango-tango* Talino ko talaga! :D
"Choi, tapos na ako." Sabi ko sabay pakita sa kanya ng platong icing na lang ang natira.
"So?" Sabi niya.
Aba, slowpoke ba itong si Choi? Gusto pa yata niyang e-explain ko sa kanya eh? *kamot sa ulo*
"Choi, mahirap magexplain. Self study ka na lang." Sabi ko sa kanya.
"Tss." Yun lang ang sinabi niya at hinila ako, rason kung bakit ako biglang napatayo.
Tapos ay hinawakan niyang maigi ang aking kamay at nagsimula na kaming maglakad palabas. Habang naglalakad ay panay ang titig sa amin. May dumi ba kami sa mukha? Grabe sila ah? Baka naman may langaw? Pero gabi. May season-season yata yung langaw? Hay, ewan. Mashaket cha breeen! =____= Pero may napansin ako, bakit sa kamay namin ni Choi sila naka tingin? Baka dahil sa singsing ni Choi? Mukha kasing mamahalin, baka plano nilang nakawin? Hihihi! XD
Ng makarating na kami sa carpark ay agad niya akong pinagbuksan ng pinto. Tapos ay tumuloy na rin siya sa sasakyan niya at pinaandar ito.
"Choi, galit ka ba?" Tanong ko sa kanya.
Ang higpit kasi ng pagkakahawak niya sa manibela. Mamaya, maiyak na ang manibela at magtampo. Sige siya! :(
"And why would I?" Tanong niya.
Eh? Nagtatanong ako, tapos tatanungin niya rin ako pabalik? Hindi ba uso kay Choi ang salitang, 'answer first before you proceed to another question?'. Hay nako! Si Choi talaga! *pout*
"Sige, ganito na lang. May trauma ka ba sa manibela? Lang, naipok-pok mo ito accidentally sa head mo? O, di kaya, nalunok mo ito? O, baka naman... nakagat mo it---"
"Shut up!! Stop saying nonsense!" Sabi niya pa.
Stop saying nonesense? Siya nga itong walang kasense-sense! *pout* Naglagay kaya ako ng sense... daily scent cologne. *pout*
"Sige nga! Define sense Choi!" Sabi ko sa kanya.
Dare ko sa kanya. Mamaya, nagdadadal lang siya dito, ni hindi niya nga alam ang meaning ng sense. =____=
"Shut up!" Sagot niya.
Shut up daw?
"Choi, mali! Ang sense ay opposite ng nonsense. Ang opposite ay hindi pusit, kundi---"
"I.SAID.SHUT.UP." Mahinahon ngunit pagalit niyang sabi. Nakakatakot si Choi. Waaaaaah!! T______T
Bakit ba pinipilit ni Choi na ang ibig sabihin ng sense ay shut up? Eh, mali nga iyon eh! *pout*
Biglang tumigil ang sasakyan niya sa harap ng flower shop. Anong ginagawa namin dito? Baka naman...
"Uwaaaaaaaah! Choi!~~~ Don't tell me... ito na ang bahay namin? Waaaaaaaah!! Nulubi na ba talaga kami? Uwaaaaaaaah!!~~~~~" Iyak ko.
Ayaw ko pa tumira sa isang flower shop. Huhu! T___________T
"What the hell?! I SAID SHUT UP!!" Galit niyang saad.
Eeeeeeeh? Uwaaaaaah! Iniwan niya lang ako sa loob ng sasakyan. Nakita kong pumili siya ng mga bulaklak. Tapos ay bumalik din agad.
Binigay niya ito sa akin.
"Bakit Choi? Sino ba ang may burol?" Tanong ko sa kanya. Puti kasi lahat yung bulaklak sa bouquet.
"Tsk. No one. It's for you." Sabi niya.
Uwaaaaaaah!! Patay na ako?!!! T____T
"Choi, buhay pa ako! Ano ka ba?! Huhu! T_______T" Sabi ko sa kanya.
Hindi niya lang ako pinansin. Bagkus ay nagpatuloy siya sa pagdadrive. Waaaaah! Baka patay na talaga ako? Hindi niya kasi yata ako napansin. *pout*
Ilang oras na ang lumipas ay ganun parin ang nangyari. Wala kaming imikan. Bakit kaya? Baka nga patay na talaga ako.
"Choi..." Tawag ko sa kanya.
DEDMA.
"Choi..."
DEDMA.
-
Choi's POV
"Choi naman..." She said.
I don't want to talk to her. I hate her. Ang slow niya. I feel like all my efforts are just like a joke for her. Damn it!
"Choi! Uyyy... waaaah!~~~" She said.
So? Go on! Cry on! That's what she got from treating my efforts like a joke.
"HOY! CHOI! I LOVE YOU!"
(O__________________O)
*eeeeeeeeeeeeeeeekkkkkkkkkkk!!!!~*
Bigla kong inapakan ang break ng sasakyan.
"Choi, naman! Bakit mo hininto? Muntikan na akong mamatay sa kaba! *pout*" She said and pouted.
I faced her. "Ulitin mo." I said.
"Yung alin? Yung I Love You ba?" She asked innocently.
"WHAT?!" I asked her.
"SABI KO, I LOVE YOU!" She repeat.
"THE FUCK! ALAM MO BA ANG SINASABI MO?!!!!!!" I asked her once again.
"Bakit ka sigaw ng sigaw? *pout* I LOVE YOU NGA SABI EH! BAKIT KA BA NABIBINGI HA?" She said.
------
TO BE CONTINUED... :)
#3MafiaKings
![](https://img.wattpad.com/cover/26543708-288-k983410.jpg)
BINABASA MO ANG
The Three Mafia Kings
Action"Still no one gets the prize no matter how you played the game." (MAFIA SERIES #1) They are the KINGS. Mga taong masyadong mayaman, matalino, at gwapo. Pero sinong mag-aakalang MAFIA pala sila? At take note: HARI ng isa sa pinakamalakas na MAFIA sa...