Nerde,nasıl buraya geldiğimi bilmiyorum.Tek bildiğim yerde yığılı olmamdı.Ayağa kalktım ve etrafıma baktım.Karşıdan bir toplu taşıma aracının geldiğini farkettim,yola çıktım.Araç durdu ve bindim.Ücreti ödeyerek boş gördüğüm bir yere oturdum.Hava güneşliydi ama içim karanlıktı.Korkuyordum.Kendi düşüncelerime dalmış,ne yapacağımı düşünüyorken,bir ses geldi yanımdan. -Merhaba -Merhaba -Hangi semtte otuyorsun? -Bilmiyorum. -Peki nereye gidiyorsun o zaman? -Bilmiyorum. -Sana yardım etmek isterim,istersen Evet diyeceksiniz ki ilk gördüğün insana nasıl güvenir,onunla gidersin.Ama olmuyor işte.Eğer onun yardımını reddedersem daha kötü şeyler olacak gibi geliyor.Altıncı hissim öyle diyordu. -Peki ama nasıl?,dedim -Benim ile gelmek istersen gelebilirsin.Yanlış anlamassan tabi. Allah'ım bana doğru yolu göster diye içimden dua ediyordum.Endişeliydim ve tahmin edebiliyorumki bu endişe gözlerimden okunabiliyordu. -Bak,eğer kötü emmellerin varsa... diye söze başlamıştım ki böldü. -Hayır,ben sadece yardım etmek istiyorum.Hem zaten sevgilim var. -Peki,kabul ediyorum...dedim,çaresizce. Araçtan indik ve bir kaç adım yürüdük.Daha sonra Güneş sitesi yazılı sitenin bahçesine girdik,adım adım onu takip ediyordum.B bloğun bir kaç merdivenini çıktık,önden o çıkıyordu.Asansör varken merdivenden çıkması tuhaf,zaten karakteride tuhaf. -Hey,neden asansörü kullanmıyoruz? -Fiziğimi görmüyorsun heralde. Diyerek,göz kırptı. Ne kadar ukala bir tip bu ya.Fizikmiş peh.Benim kendimi düşünmekten fizikmiş,boymuş,posmuş göreek halim mi var ?Tabiki de yok.Dört kat çıktıktan sonra daire 16'nın çelik kapısını açtı ve eliyle içeriye davet etti.Şampanya rengindeydi duvarlar,eşyalar yeniydi ve dizayn gerçekten başarılı ve zevkliydi.Ben etrafı incelerken o aniden bir soru sordu. -Acıktın mı? - Teşekkürler,hayır. -Ama ben acıktım,pizza söyleyeceğim,yeriz. Yer miyiz? değil,yeriz ukala diye boşa demiyorum... -Adın ne?,diye sordum. -Sarp,bak sende gizemli olduğun için Gizem diyelim,ne dersin? -Peki,öyle olsun , dedim ve gülümsedim. -Ben üniversite 2. sınıfım , senin kimlik kartın yanında mı ? -Hayır,yok. -Olsun önemli değil,üzülme ben hallederim , dedi ve telefonunu eline aldı ve birini aradı. -Alo,Berke -Efendim. -Bizim sahte kimlik kartçıyı ara ve Gizem Ar adına bir kart çıkarsın.Ben sana detayları mesaj yollarım. -Peki,patron , demesiyle Sonra telefonu kapattı.Bana doğru dönerek"Bundan sonra sen Gizem Ar'sın gizemli kız"dedi ve gülümsedi. -Peki,ben hayatımı nasıl devam ettireceğim?,diye sordum. -Bak,kimlik kartın gelsin,sahte bir belge çıkartacağım ve benim üniversitemde sınıf arkadaşım olacaksın. -Sen ciddi misin? -Tabiki de,bugüne kadar hiçbir sözümü yarım bırakmadım. Vay be hem yardımsever hemde akkıllıydı.Allah'ım çok şükür beni kötü insanlarla karşılaştımadığın için sana şükürler yarabbim,diye dua ediyordum içimden.Zil çaldı ve Sarp kapıyı açtı.Sipariş ettiği pizzalar geldi.Bende o sırada mutfağa gittim ve iki bardak koydum masaya.Galiba bende acıkmıştım.Sarp elinde pizza kutusu ile geldi ve hemen kutusundan çıkarttı. -Tanışma faslının ardından başlayalım Gizem,afiyet olsun,dedi. -Teşekkürler Sarp çok teşekkür ederim. -Önemli değil,ayrıca bu evde kendini misafir konumuna sokma artık sen benim e arkadaşımsın. Gülümsedim.Ben bu kadar iyiliğin atından nasıl kalkacağım.Bu kadar iyi niyetli insanlar var mıydı hala? Saat 22:45'i gösteriyordu.O saatlerde gözlerimden uyku akıyordu.Sarp'ın sesini duydum. -Gizem yanıma gel,dedi. -Ne? -Odanı göstereceğim. -Tamam geliyorum. Kendi odasının yanındaki tek kiişilik yataklı odayı bana verdi.Gece rahat uyumam için pijama verdi,her ne kadar pijamanın içinde kaybolsamda itiraf etmek gerekirse yakışmıştı.Sarp odamdan çıktıktan sonra yatağıma geçtim ve uyumaya çalıştım.Sarp'a güveniyordum.Güvenimi nasıl mı kazandı?Gözlerinden,özle öyle samimiydi ki,güvenilmeye değerdi... Sabahın ilk güneşi penceremden içeriye giriyordu.Gözlerimi açtım ve biraz uzandım.Sonrada ayağa kalktım.O sırada Sarp'ta odama geliyormuş,bende odamdan çıkıyordum ki birbirimize çarpmıştık.Tam düşüyordum ki Sarp kollarıyla belimden kavradı beni.6 sn 5 cm mesafeyle göz göze gelmiştik ki Sarp'ın telefonu çalasaya kadar.Telefonu açtı ve sevgilisinin sesini duydum.Sevgilisi"Günaydın aşkım"dedi. -Günaydın,dedi Sarp. -Naoıyoruz bugün? -Meşgulüm sen kız grubunla takıl tatlım,dedi ve telefonu kapattı. Neden böyle soğuk konuşuyordu?Benim yüzümden mi?Acaba rahatsız mı oluyordu?Aaa bu kadar ukala bir tipten bu derece soğukluk beklemezdim açıkcası.Teleon konuşmasından sonra Sarp mutfağa yanıma geldi.Bende o sırada kahvatıya omlet falan hazırlıyordum.Sarp bana bakarak"Ooogizemli kızımız becerikli çıktı"dedi ve gülümsedi. -Hahaha,becerikli denecek kadar iyi değilim. -Olsun benim gözümde öylesin,bu arada bugün doktora gidelim. -Peki,ama kimliksiz mi? -Saat 2'ye kadar elinde bil kimlik kartını. -Çok ama çok teşekkür ederim. -Önemli değil. Kahvatıyı hazıradım ve çayları koydum.Sarp'la ilk kahvaltmızı bitirdikten sonra bulaşıkları makineye yerleştirdim.Sarp o esnada üstünü değiştirmiş ve bana"Acele et Gizem,dışarı çıkmamız gerek"dedi. -Nereye? -Gidince görürsün,dedi. Ve hemen üstümü değiştirdim.Sarp'la evden çıktık.Sitenin önündeki beyaz renkteki arabayı işaret etti.Ama dü toplu taşıma aracındaydı,bu araba da nerden çıktı?Dayanamayıp sordum. -Bir araban varsa,tou taşıma aracında işin ne?,dedim. -Arabam tamirdeydi,dedi ve marşa bastı. Büyük bir mağazanın önünde durduk.Arabadan indik ve mağazanın içine girdik.Çok zevkli ürünler vardı.Sarp"Alıveriş zamanı gizemli kız" dedi ve gülümsedi. -Ama benim yanımda o kadar...derken,Sarp lafa karıştı. -Lafbile olmaz sen beğendiklerini dene kabinde ben buaradayım. Kendimi diken üstünde hissediyordum.Ama Sarp Bey emir verdiğinde yapılır.Elimde bir kaç kıyafetle kabine gittim ve beğendiklerimi denedim.Sarp'ta onayladıktan sonra ücreti ödedik ve çıktık.Arabaya doğru ilerlerken "Hepsi çok güzel yakıştı,güle güle giy"dedi. -Ben gerçekten ne diyeceğimi bilmiyorum. -Gizem,bir şey söylemene gerek yok. Saat 2 oldu ve doktora gittik.Doktor Bey oturmamı işaret etti.Sarp"Merhaba Cihat Bey nasılsınız?" -Teşekkür ederim Sarp iyiyim sen nasılsın ? dedi doktor. -Teşekkürler,arkadaşım Gizem için geldik buraya. Doktor bana dönerek"Neyin var?"dedi. -Bilmiyorum,Cihat Bey,kendim hakkında hiçbir şey bilmiyorum,dedim. Beyin tomografisine girdikten sonra birkaç tetkit daha yaptı ve Sarp'a dönerek"Yanlız konuşabilir mmiyiz Sarp?"dedikten sonra odadan çıktım.5-10 dakika sonra da Sarp çıktı odadan ve yanıma geldi,bir şey demiyor susuyordu.Bu suskunluğu sinirimi bozmuştu.Gözerimden istemsizce akan gözyaşlarımı farkedince Sarp"Gizem önemli bir şeyin yok daha kesin bir sonuç koymadı,beni arayacak kesin bir sonuç elde edince.Lütfen üzülme."dedi.Ses tınısı çok inceydi bu konuşmasında,sanki oda benim durumuma üzülüyordu. Arabaya doğru yürümeye başladık ve eve gittik.Üstümüze rahat bir şeyler giydikten sonra,mutfağa girdik yemek yapmak için.Yemek yapabilmek için tencereye ihtiyacım vardı.Bu yüzden bir sandalye aldım ve üzerine çıktım.Tencereye doğru uzanmıştım.Sarp'ta yanımda salata yapıyordu.Tencereyi tam almış sandalyeden inecekken dengemi kaybettim ve Sarp'ın üstüne düştüm.Kolumda bir sıcaklık hissettim,bu bıçağın kolumu sıyırmasıyla akan kanın sıcaklığıydı...
