MHA x Female reader (reaction)

Shinsou

W: Nsfw, hate sex, catgirl

_

İlkbahar Japonyaya adımlarını atmış ve gelişini olgunlaşmaya başlayan kiraz çiçekleriyle belli etmişti. Peki, bu çiçekler kimler için açmıştı? Ruhunda şenlik olan herbir kimsenin içinde her zaman bir kiraz ağacı vardı. Fakat diğer kesim asla gün işığı görmemiş, ruhlarına sarmaşık gibi dolanmış çiçekler ise mevsim değiştiremeden solup gitmişti.

Shinsou'nun göz kapakları yorgunluktan kapanırken birinin onu dürtmesiyle irkilmişti. "İyi misin, Shinsou-kun?" Midoriya İzuku yeşil gözlerini sevecen bir şekilde kırparak konuşmuştu. Fakat aynı zamanda da endişeliydi de. Artık kaç yıldır arkadaşı olduğu bu adam son zamanlarda iyice kendini salmış, acil bir görev olmadığı sürece odasından çıkmıyor, hatta işler küçük olduğunda yerinden kalkmak için bile tenezzül etmeyerek yerine başkasını yönlendiriyordu.

"İyiyim, sadece yorgunum" rutin hâlini alan bu cümle artık otomatik olarak ağzından çıkıyordu. Hiç kimseye hiçbir şeyi açıklayacak tahammülü yoktu. "Daha yeni geldik oysa ki" Midoriya arkadaşının bu hâlleri için endişeliydi. Kendine bir şey yapa bileceğinden korkuyor, bu yüzden de evini sık sık ziyaret ediyordu.

Shinsou gözlerini ovarken tüm bu zımbırtı toplantının bitmesi için dualar ediyordu. Sanki, kanı kaynıyordu ve her an birine saldıracakmış gibiydi. "Baksana, Shinsou-kun-"

Mor saçlı genç adamın sinirden göz bebekleri titremiş bağırmıştı istemeden. "NE? NE İSTİYO-" anında kendini toparlasa da, artık tüm gözler ona dönmüştü. N'oluyor bana böyle? Kendimi kontrol edemiyor muyum?
Nefesi daralmaya başladığında yakasından öyle bir yapışmıştı ki, genişletnek için düğmeleri kırmıştı. Neden toplu alanlara çıkamıyorum?

Gözleri kararmaya başladığında ayağa kalkmış ve özür dileyerek dışarı çıkmıştı. Karşıdaki pencereye titreyen ellerini uzatatarak bir şekilde açmayı başardı. Sanki, uzun süre boğulmuşçasına derin nefesler alırken midesi de bulanmaya başladı. N'oluyor bana, Tanrım?

Terden yapış yapış olmuş saçlarını geriye doğru iterken omzuna konan elle irkilmişti. "Siktir! Aniden niye böyle şeyler yapmasana!" o an İzukunun yüzünde şimdiye kadar birkaç kez kendisine karşı gördüğü sinirli ifadeni yakalamıştı. "Psikoloğa gitmelisin, Shinsou-kun! Ne yapıyorsun? SİGARA MI O?"

Karşısındaki adam yaygara çıkarırken o sadece yüzünü buruşturmuş ve titreyen eli yüzünden birkaç denemenin sonunda sigarayı yaka bilmişti. "BURASI NEREDEYSE DEVLET BİNASI GİBİ BİR YER! AT ŞUNU!" Midoriya panikle sigarayı atarken Shinsou okkalı bir küfür ederek saçlarını karıştırmıştı. "Amma da korkaksın"

Midoriya kollarını göğsünde kavuştururken bir adım öne gelmişti.
"Yine söylüyorum, psikoloğa gitmelisin" Shinsou için bu normaldi ve psikolağa gidecek bir durumunun olduğunu düşünmüyordu. "Boşver. Böylesi daha iyi"

Tekrar gideceği sırada İzuku'nun onu durdurmasıyla ona sert bir yumruk atmamak için zor durmuştu. Hiç kimseyle konuşmak istemiyordu ve İzuku onu fazla konuşturuyordu.
"Aslında Shinsou-kun, senden bir ricam olacaktı" derince yutkunurken karşısındaki adamdan cümlesine devam etmesi için bir işaret beklemişti. "Hayır"

"Daha dinlemedin bile!" genç adam küçükken olduğu gibi kızarırken saçma sapan haraketler yapmaya başlamıştı. "Lütfen! Bari dinle! Belki kabul edeceksin" sabrının son demlerini de İzuku için kurban ederken boynunu şıklatmış ve devam etmesini söylemişti. "Biliyorsun, Kacc- yani Katsuki ile aramız biraz kötü. Ve çok sevdiğim bir akrabam bir aylığına Japonya'ya gezmek için geliyor. Onun yönelimimize bakış açısını bilmiyorum ve Katsuki de kalmaması için diretti. Seninle kala bilir mi? Bir aycık" işaret ve baş parmağını neredeyse birleştirerek bir ayın ne kadar kısa bir süre olduğuna vurgu yapmıştı. "Adı ne?" İzuku sevinç çığlıkları atarak Shinsou'ya sarılırken genç adam onu geri püskürtmüştü. "Kabul ettiğimi söylemedim!" Midoriya kollarını ayırmış küskünce birkaç adım geriye gitmişti.