Suကေတာ့Sehunကိုျပဳစုေပးရင္းsehunသတိျပန္ရလာဖို႔ကိုေစာင့္ေနတယ္။Sehunကုတင္ေဘးမွာတင္ထားတဲ့စာအုပ္ေလးကိုSuေတြ႔ေတာ့စိတ္ဝင္စားသြားတယ္။စာအုပ္ကဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလး။စာအုပ္အဖံုးမွာေရးထားတဲ့ေရႊေရာင္စာလံုးေလးကိုဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့"My Angel"တဲ့။Suပထမစာမ်က္ႏွာကိုလွန္လိုက္တယ္။
#page-1#
"ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ဘဝရဲ႕အလင္းေရာင္ေလးကိုကြၽန္ေတာ္စေတြ႔ခဲ့တယ္"
#page-6#
"အားလံုးကြၽန္ေတာ့္ကိုစြန္႔ပစ္သြားၾကတယ္။ဒါေပမယ့္သူကကြၽန္ေတာ့ကိုလက္ကမ္းေပးခဲ့တယ္"
#page-50#
"တစ္ေန႔တစ္ေန႔သူ႔ရဲ႕ပံုေလးေတြၾကည့္ၿပီးကြၽန္ေတာ္အသက္ဆက္ခဲ့တယ္။သူကကြၽန္ေတာ္အသက္႐ွင္ေနရတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ပဲ"
#page-94#
"ကြၽန္ေတာ္ဒီေန႔သူ႔ကိုခ်စ္ေၾကာင္းေျပာမယ္။အနမ္းလွလွေလးေတြေပးမယ္။saranghae...Su"
Su. Sehunရဲ႕ဒိုင္ယာရီေလးကိုဖတ္ၿပီးမ်က္ရည္က်ေနတယ္။ထိုစဥ္အခန္းထဲကိုajimaဝင္လာတယ္Ajima-"သမီး..သခင္ေလးကိုလာၾကည့့္တာajimaအရမ္းဝမ္းသာတယ္။သမီးကဒီအိမ္ရဲ႕ပထမဆံုးဧည့္သည္ေလ"
Suအံ့ျသသြားတယ္
Su-"ပထမဆံုးဧည့္သည္"
Ajima-"ဟုတ္တယ္။သခင္ေလးဆီကိုလာမယ့့္သူလည္းမ႐ွိဘူး၊သူငယ္ခ်င္းလည္းမ႐ွိဘူးဆိုေတာ့"
Su-"မိဘေဆြမ်ိဳးေတြေကာမလာဘူးလား"
Suစကားေၾကာင့္Ajimaမ်က္ရည္ေတြက်လာတယ္
Su-"ဘာျဖစ္လို႔လဲajima"
Ajima-"သမီးကိုajimaေျပာျပစရာ႐ွိတယ္။ေအာက္ကိုခဏဆင္းရေအာင္"
AjimaကSuကိုဧည့္ခန္းထဲမွာစကားဆက္ေျပာတယ္
Ajima-"တစ္ကယ္ေတာ့သခင္ေလးကသူေဌးႀကီးေနာက္မိန္းမကရတဲ့သားပါ။မယားႀကီးမွာကေလးမ႐ွိေတာ့သခင္ေလးတို႔သားအမိကိုသူေဌးႀကီးကအိမ္က္ိုေခၚလာတယ္။မယားႀကီးကသခင္ေလးက္ိုေန႔တိုင္း႐ိုက္တယ္။သခင္ေလးရဲ႕အေမကလည္းအိမ္ကdriverနဲ႔ခိုးရာလိုက္သြားတယ္။မယားႀကီးဆံုးေတာ့သူေဌးႀကီးကေနာက္မိန္းမငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ႏိုင္ငံျခားကိုထြက္သြားတယ္။အဲ့ဒီတုန္းသခင္ေလးအသက္၉ႏွစ္ေလာက္ပဲ႐ွိဦးမယ္"
YOU ARE READING
Love means...
Fanfiction"အခ်စ္ကိုဘယ္လိုပဲအဓိပၸါယ္ဖြဲ႔ေနပါေစ..တကယ္ေတာ့အခ်စ္ဆိုတာခ်စ္ေနျခင္းပဲ.."