At Hospital
အေရးေပၚဌာနေ႐ွ႕မွာေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္လမ္းေလ်ွာက္ေနတဲ့ajimaဆီကိုSuေျပးသြားလိုက္တယ္
Su-"ajima.....hunေကာ....hunေကာလို႔..."
Ajima-"သခင္ေလး...သခင္ေလး...သတိမရေသးဘူး။ဆရာဝန္ကဘယ္ေတာ့မွသတိမရေတာ့ဘဲcomaဝင္သြားတာလည္းျဖစ္ႏိုင္တယ္တဲ့"
Su-"႐ွင္!!!"
Suပါးျပင္မွာမ်က္ရည္ေတြအတိုင္းအဆမ႐ွိစီးက်လာတယ္။ေျခေထာက္ေတြလည္းမတ္တပ္ရပ္ဖို႔ေတာင္အားမ႐ွိေတာ့ဘူး။AjimaကSuလက္ထဲကိုhunရဲ႕ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလးကိုထည့္လိုက္တယ္။Suစာအုပ္ေလးကိုလွန္လိုက္တယ္။ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာမွာေရးထားတာက
"ကိုယ္ခ်စ္တဲ့Su..
မင္းဒီစာကိုဖတ္ရတဲ့အခ်ိန္မွာကိုယ္႐ွိခ်င္မွ႐ွိေတာ့မယ္။မငိုပါနဲ႔Su။မင္းမခ်စ္တဲ့လူတစ္ေယာက္အတြက္မ်က္ရည္ေတြမက်ပါနဲ႔။ကိုယ့္အားလံုးကိုဆံုး႐ႈံးသြားခ်ိန္မွာမင္းကကိုယ့္ကိုလက္ကမ္းေပးခဲ့တယ္။မင္းရဲ႕လက္ကေလးကိုဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာကိုယ္ကေလာကႀကီးတစ္ခုလံုးပိုင္ဆိုင္ရသလိုပဲ။မင္းကကိုယ္႔့ရဲ႕အရာအားလံုးပဲ။ကိုယ္ေျပာဖူးပါတယ္။ကိုယ္အသက္႐ွင္ေနရတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ကမင္းပါလို႔။မင္းလက္တြဲျဖဳတ္လိုက္မွေတာ့ကိုယ္အသက္႐ွင္ေနစရာအေၾကာင္းမ႐ွိေတာ့ဘူးေလ။မင္းရဲ႕အခ်စ္ကိုဂုဏ္ျပဳမေပးႏိုင္ေပမယ့္ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တာမင္းသိရင္ေက်နပ္ပါတယ္
မင္းကိုခ်စ္ေနဆဲ
Hun...Suစာအုပ္ေလးကိုပိုက္ၿပီးငိုေနတယ္။မ်က္ရည္မ်ားကလည္းစာအုပ္ေလးေပၚကိုအဆက္မျပတ္က်ဆင္းေနတယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
At uni
Kris. Suကိုphေတြဆက္တိုက္ေခၚေနတယ္။smsေတြလည္းပို႔ေနေပမယ့္Suကေတာ့replyမလုပ္ဘူး။
YOU ARE READING
Love means...
Fanfiction"အခ်စ္ကိုဘယ္လိုပဲအဓိပၸါယ္ဖြဲ႔ေနပါေစ..တကယ္ေတာ့အခ်စ္ဆိုတာခ်စ္ေနျခင္းပဲ.."