Normal insan olmak sence de sıkıcı değil mi bırak sadece biz olalım yoongi, herkes değil"
"Haklısın hoseok ,seninle biz olmak çok isterim"
Bu cümleyi kendimden asla beklemezdim.
İçimden geleni söylemiştim işte..
Hoseokla yazıştığım günden beri hoşlanmıştım zaten.Ondan iyi bir erkek arkadaş bulamazdım.Bu zamana kadar insanlar yönelimimden dolayı beni dışlamış,ağıza alınmayacak sözler söylemişlerdi.
Hoseokun bir anda hayatıma girmesi o kadar iyi gelmişti ki bana eski ben gitmişti,yeni ben gelmiştim.Sürekli depresif halde olan ben hoseokun hayatıma girmesiyle neşe dolmuştum.
Ve şimdi bana beni sevdiğini söylemesi üstüne çıkma teklifi etmesi hayal gibi geliyordu.
Arkamdan iş çevirmesine asla dayamazdım bu yüzden beni önceden de tanıdığını bilseydim daha iyi olabilirdi ama şuan buna takacak değildim.Zaten onun da kendince haklı sebepleri vardı.Benim asosyal olmam onu çekindirmişti.
Bu zamana kadar hayatımı hiç akışına bırakmamıştım.
Şimdi içimdeki sese uyup akışına bırakacaktım her şeyi.
Karşımdaki yakışıklı adam söylediklerimle kitlenmiş bir şekilde bana bakıyordu.Bir süre bende ona baktım.Güzel bir yüzü vardı.Burnu, ağzı, gözü.
O çok yakışıklıydı...
Sonunda dayanamayıp elimi aşağı yukarı salladım kendine gelip konuştu.
"Sen şimdi benim çıkma teklifimi kabul mu ettin?"
"Evet" dedim.
"AğağA"
Bunu dedikten sonra suyun içine atlaması bir oldu.
Şaşkın bir şekilde ona bakıyordum sonra ise kendimi tutamayıp gülmeye başladım.Çok tatlıydı.
Sudan çıkınca kendine kızmaya başladı.
"Aptal hobi"
"Hadi gidelim, burası serin hasta olursun"
Şimdiden titremeye başlamıştı.
"Ya neden atladın üşüyorsun işte"
"Çok heyecanlandım ne yapacağımı bilemedim"
Hala titremeye devam ediyordu.Elimi koluna sürttüm belki biraz ısı verir diye.
"Şey sarılsan geçer aslında"
Bunu dedikten sonra ona yan bir şekilde sarıldım.
Yüzüne baktığımda şaşırmış görünüyordu.Yani bende şaşırmıştım.Sanki bunları yapan ben değildim.
"Nasıl oldun?"
"Çok iyiyim"
"O zaman ben çekileyim"
"Hayır,hayır,bak çok üşüyorum"
Bunu dedikten sonra daha çok sırnaşmıştı.Kalbim depar atıyordu.İlk defa bu kadar huzurlu hissediyordum.
Birbimirime sarılarak ormanlık alanda yürümüştük.
~
Şimdi ise bir parktaydık ve elimizde dondurmalar vardı.
Salıncakların oraya geçip gülümsediğinde gülümsemesine gerçek anlamda düşmüştüm.
Gülümsemesi çok güzeldi.
"Sallanmak ister misin yoonie?"
Bu gülümsemeye hayır diyemezdim ki.
"Evet teşekkür ederim~"
Salıncağa oturduğumda beni sallamaya başlamıştı.
Bol gülmeli salıncak maceramızdan sonra artık eve gitme vaktiydi.
Ama ben gitmek istemiyordum.Sonsuza dek onunla kalabilirdim.
"Geldik"
"Tek başına mı yaşıyorsun?"
"Evet
"Hmmm ,korkarsan bana haber ver olur mu?"
"Yani bayağıdır yalnız yaşıyorum, alıştım"
"Olsun bir şey olursa hemen buradayım"
"Teşekkür ederim hoseok,gerçekten ilk defa bugün birisine sarıldım.Senin sayende ilk defa yaşadığımı hissettim.Teşekkür ederim ve...
"Seni seviyorum"
Bunu dedikten sonra yanağına öpücük kondurup hızla kapıyı açıp içeriye kaçtım.
Koşarak merdivenleri çıkıp evime girdim.Camdan ona baktığımda şaşkın şaşkın etrafa bakıyor ayrıyetten bir de yanağını tutuyordu.
Sonra ise aniden bağırmasıyla yerimde sıçradım.
"AMAN TANRIM BENİ ÖPTÜ!"
Diye bağırıp koşmaya başlamıştı.
Gerçekten tatlı ve komik bir sevgilim vardı...
♡
Böyle bir ficim olduğunu unutmuşum..
Sınır koymuştum 1 ay oldu ama geçilmedi:(
Aha sevgili oldular ağağğağa
(Kendi yazdığım şeye feels geçirebiliyorum)
Fazla ilham gelmiyor o yüzüne az yazabildim.
Yazdıklarım çok cringe geliyor bazen ne yazıyorum diyorum.
Yazımı beğenmiyorum her an bırakabilirim en azından ficlerimi bitirdiğimde
Neyse yorum ve vote ellerinizden öper
Bb💜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I wanne be your boyfriend/sope
Fanfic"Çok şirinsin ama arkadaşın olmak istemiyorum" "Onun yerine erkek arkadaşın olabilirim"
