Chapter 4 - Friends

53 4 1
                                    

Evorie's Point of View

Kinabukasan ay pinatawag kaagad ang lahat ng sangkot sa gulo, of course including me. Everyone was there, members of SSC and the Dean. Pinatawag din ang parents namin, I already told them that I don't have a parents and my guardians are too far away.

On time nagsimula ang meeting and Jevi explained everything, kung ano ba talaga ang nangyari.

"NO, MY DAUGHTER WILL NEVER DO THAT!" Sigaw ng isang Ginang dahil para matigil sa pagsasalita si Jevi. "Kilala ko ang anak ko hindi niya magagawa yan!" Pagyakap niya kay Jessica.

"Mrs. Jung please calm down. Kaya nga po--" Sabi ng Dean.

"THAT'S RIGHT! Its very impossible for them to do that!" Nangigibaw ang tinig ng isang pang Ginang. "Yes Mom, I can never do bad things. Siya pa nga itong sinambunutan kami kasi naiinggit siya sa gamit namin." Pagkukunwari nitong si Tiffany.

"Ayon naman pala. THIS GIRL IS LYING! Dean, siya dapat ang mapatalsik sa University! Not our daughters!" Pagtayo ng babae at pinagduduro ako. I saw Sunny smirked.

"WHAT!! HOW DARE YOU HURT MY DAUGHTER!" Jessica'mom screamed. Lumapit siya sa akin at labis akong nagulat ng sinampal ako nang malakas.

Sumunod lumapit ang Mommy ni Sunny saka pinagsasambunutan ako "WALA KANG KARAPATAN SAKTAN ANG ANAK KO. YOU STUPID KID!"

My Gosh! Mother like daughter pala. May mga pinamanahan sa kaartehan at kayabangan nila.

"Tama na po yan Mrs. Oh", "Mrs. Oh please Stop!" Narinig kong awat ng mga tao. Naramdaman kong pumagitna si Jevi at hawak nito sa braso ko "LET GO OF HER!"

Ayoko man maging bastos pero ayokong ginaganito ako. Hindi dahil walang nagtatanggol sa akin ay magpapatalo na ako.

Mom? Nasaan ka na kaya? Kung kasama ba kita mararanasan ko itong pinagtutulungan ako ng mag-iina. Mom, mag-isa lang po ako ngayon. Wala akong kakampi.

Pwersahan kong tinanggal ang pagkakahawak niya sa buhok ko kaya't nahila ito nang grabe. Pagkatanggal ay napaupo siya sa sahig samantala ako naman ay napahawak kay Jevi.

Inayos ko ang aking buhok at nakataas noong hinarap sila.
"YOU ALSO DON'T HAVE A RIGHT TO HURT ME!"

"WALA KANG GALANG NA BATA! HOW DISRESPECTFUL!" She tried to reach me again.

I calm myself, "Ikaw ba meron? How can I show respect if you disrespect me first? It doesn't mean that if I'm younger than you pwede muna akong sigaw-sigawan at saktan."

Paghabol ng aking hininga at pintig ng aking puso ang tanging aking narinig. Nag-iwas sila ng tingin sa akin.

"Alam niyo ba totoong nangyari? You're assuming that your daughters didn't do this? Why? Were you there when it happened?" Seryosong tanong ko.

"I JUST KNOW NA HINDI MAGAGAWA NG ANAK KO YUN! BINABALIKTAD MO LANG!" Tumayo ang Mom ni Tiffany at hinampas ng malakas ang lamesa.

"Enough now. Please just calm down. Ayusin natin ito nang mahinahon." Malumanay na sambit ng Dean. "Mr. President, please present the video your talking about."

Lumakad pa paharap si Jevi at sinimulan ang video. Video ito kuha nung binuhusan ako nila ng milktea hanggang sa pinagtulungan nila akong sambunutan. Ang sumunod na video ay ang usapan nila Tiffany, Jessica at Sunny tungkol sa pagpapabugbog sa akin. Maririnig ang tawa nila bagay na nakapagpagalit sa akin.

Walang video nung nangyari sa locker room, pero sinalaysay mismo ni Jevi ang nangyari dahil nandun naman siya.

"Now that we know the truth. Students involve with this will face their punishment. And I hope this won't happened again." The dean explained.

The Strike of WavesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon