Chapter 8

5 3 0
                                    

Vittoria POV

"ano nanaman kaya ang nangyari sa isang yan" nguso ni Sol sa kabilang table kanina pa talaga sya tingin ng tingin sakin hindi naman sa nag fe-feeling ako pero halatang halata lang naman kase kanina pa yan sa Classroom at parang tanga syang iling iling habang naka tanaw saamin .

"oy oo nga te pansin ko kanina pa yan tingin ng tingin si papa Aziel sayu" Saad ni nica

"baka may gusto yan sayu gurl" natatawa pang dagdag ni zarina

"psh nong nakaraang araw nga halos mag buga yan ng apoy sa kaibigan ko tas ngayon mag kaka gusto sya?" natatawang sagot naman ni Sol sa kanya

"eh diba the more you hate the more you love" natatawa ring pangaasar ni Sasha sakin pero hindi ko na lang sya pinansin kase hindi ko gusto ang ginagawa ng lalaking 'yon

"hay naku Seb wag mo na lang pansinin yan baka na realized nya lang na maganda ka pala" abat sumali pa talaga tong isang to

Di ko na lamang sila pinansin nag patuloy na lamang ako sa pagkain ng matapos ay umakyat na kami papuntang Classroom.

DISCUSS...
DISCUSS..
DISCUSS...

Hours pass by at last subject na lang namin pero sabi daw walang class dahil may meeting yung mga teachers kaya pwede nang umuwi

"pano yan Seb mamaya pa tayu susundo in ni alli" Saad ni Sol saka niligpit ang kanyang mga gamit

"tch ambaduy ng pangalan" napalingon kami ni Sol sa pinanggalingan ng tinig na 'yon and guess who?! none other than that guy named Aziel. Seriously ano ba ang problema nitong lalaking to? Tinaasan nya lamang kami ng kilay bago tumayo at lumabas

"anong nangyari don?" nagtatakang tanong ni Sol sakin

I just shrugged my shoulder aba malay ko kung anong nangyari don kanina panga 'yon such a weirdo. We waited a few more minutes bago na pag pa syahan lumabas na ng gate at doon maghintay sa kay alli umuwi na rin yung tatlo kaya heto kami ni Sol naka upo sa may waiting shed di kalayuan sa gate

"naku mukhang uulan ngayon ah" nakatingin sa langit na Saad ni sol

"hmm" mukhang uulan nga

Hindi din nag tagal ay dumating na si alli kaya dali dali na kaming sumakay ni Sol dahil umaambon na.

"antagal mo naman sumaket yung pwet ko kakaupo don sa waiting shed eh! Kanina pa kaya yung dismissal namin" pagtataray na reklamo ni Sol ng maka upo na sa back seat

"sorry po madam ha may klase po ako ano tapos di ko naman alam early dismissal kayu" sarkastiko namang sagot ni alli sa kanya kaya ayon nag tarayan sila habang nasa biyahe. Pero hindi sa kanila naka Focus ang atensyon ko

Napakunot na lamang ang aking noo habang naka tingin sa side mirror ng kotse kanina payan sunod ng sunod or maybe I'm just paranoid?

Pero hindi eh hanggang sa malapit na kami sa Gate ng bahay namin naka sunod parin ito kaya Napakunot lalo ang noo ko. Who the heck is that? At may lakas na loob pa talaga sya sumunod samin dito

Ng makapasok na kami sa may Gate ng bahay ay na kita ko itong huminto di kalayuan

"who the heck is that?" tanong ni Sol akala ko pa naman di nila na pansin dahil sa pagbabangayan nilang dalawa

"maybe some random creep?" sagot naman ni alli

"tch what a stupid answer coming from a stupid girl like you alli" and here we go again hangga't kelan pa ba 'tong dalawang to matatapos sa pag babangayan?

I sigh before going inside

"magandang gabi po ate Toria" nabigla naman ako sa babaeng biglang bumati sa akin ng makapasok na ako ng tuloyan sa bahay

"Mara?!" gulat na Saad ko

"ate!" naluluha nyang saad saka bigla nya akong niyakap
"i miss you ate!"

"I miss you too, how come? I thought you're in bacolod " di parin ako maka paniwala na nandito sya it's been four years since yung last namin na pagkikita

"oh may bisita pala tayu?" nagtataka namang bungad ni Sol ng makita nya si mara

"Ah yeah she's Mara Alonzo and Mara she's your ate Sol and alli" pagpapakilala ko naman sa kanila

"oh you're Vittoria's sister, Hi nice to meet you" saad ni alli saka nag shake hands kay mara

"mga bata hali na kayu at naka hain na ang hapunan" biglang sulpot naman ni manang susan

Kaya pumanhik na kami papuntang hapag-kainan

"manang Susan hali na po kayu sumabay na kayu sa amin" Pag anyaya naman ni Mara kay manang Susan na kumain

"sige iha" ngumiti itong bago umupo sa harap ni alli

"Oo nga pala ate mga dalawang araw lamang ako dito dahil dinalaw ko lamang si manang Susan" saad naman ni Mara habang nag uumpisa ng kumain

"Kay gin hambalan taka ya bala Mara nga okay lang ko di, ka tig a gid ka ulo mo ah" malumanay na saad naman ni manang kay mara (they use Hiligaynon)
("ang sabi ko sayu Mara okay lamang ako dito, antigas talaga ng ulo mo")

"ga balaka lang ko ya bala simo manang kag isa pa gusto ko man makita si ate toria" nakangiti nitong sagot
("Nag aalala kase ako sayu manang at isa pp gusto ko rin makita si ate toria")

Nag patuloy lamang ang aming kwentohan natapos lamang ito ng matapos na rin kaming kumain. Pumasok muna ako sa kitchen para kumaha ng tubig sa ref.

"ako na po dito manang" dinig kong saad ni mara at huhugasan na sana yung mga pinag kainan

"naku wag na iha si andeng na ang bahala dyan" saad naman ni manang at tinutukoy ang isa pang kasambahay

"nako ako na po manang kaunti lang naman ang mga ito" saad naman ni Mara kaya sumuko na lamang si manang

"mara pag na tapos kana dyan umakyat kana sa guest room ha" habilin ko saka umalis na para sana umakyat na sa kwarto pero ng nasa hagdan pa lamang ako ay dali daling pumasok yung guard namin na nagbabantay sa gate

"ma'am Vittoria may tao po di kalayuan sa gate ma'am at mukhang na sira an ito ng kotse" nagmamadali nitong saad Napakunot naman ang noo ko sa narinig. Don't tell me yun yong car na sumusunod sa amin kanina
"mukhang kailangan nya po ng tulong ma'am" saad ni manong

"hindi natin kilala yun manong baka ano pa ang gawin sa atin pag tinulungan natin" sa totoo lang pagod na ako gusto ko na talaga ma tulog

"pero ma'am mukhang hindi naman masama yun kawawa nga dahil na basa na sya ng ulan kaka ayos ng kotse nya saka ma'am madilim pa naman sa banda na 'yon wala din ibang tutulong sa kanya dahil nasa kalagitnaan ng gubat ang Area natin ma'am" mahabang pahayag ni manong.

Arghhh!! Fine! Para matapos na agad to!
Napahilot na lamang ako sa aking sintido bago tumango saka kumoha ng payong at lumabas kasama si manong guard.

When He Became MineWhere stories live. Discover now