Unicode
" ဂျောင်ကု! ထယ်ယောင်း! "
ထိုအသံဟာငါးယောက်လုံးထံမှထွက်လာခဲ့တယ်။
သူတို့တွေအထဲကိုရောက်တော့မြင်လိုက်ရတာက__
////////
ဂျောင်ကုဟိုရှာရှာဒီရှာရှာစာကြည့်ခန်းထဲပတ်နေတုန်း
" ခဏနေပါအုံးဟိုအဖိုးကြီးပြောသွားတာကမြေအောက်ခန်းထဲမှာထင်တယ်တဲ့လေ။ မြေအောက်ဆိုတော့လျှို့ဝှက်ခန်းထင်တယ်။ ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာကြည့်ဖူးသလိုပဲရှာကြည့်ရမလား? "
ကိုယ့်ဘာသာမေးကိုယ့်ဘာသာတွေးလျက်စဥ်းစားနေမိတယ်။
" ဒီမှာကစာအုပ်တွေဆိုတော့ စာအုပ်တွေကိုဆွဲချရမယ် "
ပြောပြီးတာနဲ့စယအုပ်တွေကိုအောက်သို့ဆွဲထုတ်ပါတော့တယ်
" အဟွတ် အဟွတ် ဖူးးးး "
ဂျောင်ကုမှာဖုန်တွေကြောင့်အသက်ရှူမွှန်လာရော။
" ဖူးးးး ရားးဖုန်တွေစိတ်ညစ်လိုက်တာ။ မှောင်လိုက်တာ အရင်ဆုံးဖယောင်းတိုင်ဖြစ်ဖြစ်ရှာရမယ် "
အနီးအနားကခုံတွေပေါ်လိုက်ကြည့်တော့ဖယောင်းတိုင်ကရှိမနေ။
" မီးဖွင့်ကြည့်ရမလား? "
နှစ်အတော်ကြာနေပြီမို့မီးကမပွင့်ဆိုတာသိနေပေမဲ့လည်းလက်ကမြင်းလွန့်၍မီးဖွင့်ဖို့ခလုတ်လိုက်ရှာပါတော့တယ်။
" ဟော တွေ့ပြီ "
* ဒေါက် *
" ကျွီ~~ "
ခလုတ်ကိုဖွင့်လိုက်ပါသော်လည်းမီးမလင်းပဲစာအုပ်စင်ကြီးမှအသံထွက်လာသောအခါ။
" ဘာလားဟ အာ~~မြေအောက်ခန်းပွင့်သွားတာထင်တယ်။ တယ်တော်တဲ့ငါပါလား "
ဂျောင်ကုလူတစ်ယောက်စာသာဝင်နိုင်သောထိုအခန်းထဲဝင်မို့ပြင်လိုက်တော့စူးခနဲလာထိုးတဲ့မီးရောင်
" အားးအိုမားးမျက်လုံးကန်းပါပြီ "
" အားးးးးးးသရဲကမျက်လုံးကန်းသွားပြီတဲ့ အီးဟီး"
" ဟမ်? ဟျောင်းလား? "
ဂျောင်ကုမှာမျက်လုံးကိုပွတ်သတ်ကာရှေ့ကိုကြည့်လိုက်တော့ဖုန်းနဲ့စာအုပ်ကိုကိုင်ထားတဲ့ထယ်ယောင်း
YOU ARE READING
No Trip Way Back✔
HorrorNo one can survive, Who can escape? Horror Fanfiction MY OWN CREATION // DON'T COPY// BOTH UNICODE & ZAWGYI✅