රජු සමග ඇතුල් මාලිගයේ රජුගේ කුටියට පැමිණි කුමරු රජු ඉස්සරහින්ම බිම අසුන් ගත්තා.
"පියාණෙනි කාරණාව?"සිත් තැවුලෙන් කල්පනා කරමින් සිටි රජුගෙන් කුමරු විමසුවා.
"අහ්හ්.. සමාවෙන්න. මම කල්පනාවකට බර උනා"
"කමක් නෑ පියාණෙනි. නමුත් පෙනෙන විදිහට බරපතල කාරණයක් වගේ."
"එහෙමමත් නෙමෙයි. නමුත් එහෙම නෑ කියන්නත් බෑ. යේ හ්වා ගේ මතකය අහිමි වෙලාලු."
"කුමක්ද!"
"වෙදදුරුතුමා පවසන්නේ එසේ. එය මුසාවක් විය නොහැකියි. ඔබම දුටුවනේ ඇය හැසිරුණු විදිහ. සාමාන්‍යෙන් ඇය එසේ නොවෙයි නේ"
"ඒ කියන්නේ ඇයට කිසිවක් මතක නැද්ද!?"
"නෑ කියලා තමයි කියන්නේ. ඇය ඉස්සරහම කියන්න බැරි නිසයි ඔබට කුටියට කතා කළේ. ඇයට හිමින් සීරුවේ පැහැදිලි කර දිය යුතුයි... ඔබට හැකියි නේද ඇය ගැන මදක් විමසිලිමත් වෙන්න."
"එහෙමයි පියාණෙනි."
සුළු මොහොතක් යනකම් දෙදෙනා කතාව නැවැත්තුවා. ඔවුන් අතර තිබුන නිහඩතාවය බිඳ දමන්න කුමරු නැවත කතා කළා.
"ඔබතුමා අගබිසවට මේ බව පැවසුවාද? "
* * *
අග බිසව තමන්ගේ කුටියේ කලබලයෙන් එහාට මෙහාට ඇවිද්දේ යේ හ්වා ගේ සෞඛ්‍ය තත්වය පිළිබද තොරතුරක් ලැබෙන තුරුයි.
"බිසවුනි... පාලිකා චෝයි පැමිණිලා." පිටත සිටි පාලිකාවක් පැවසු විට අග බිසව ඇවිදින එක නතර කර තමන්ගේ අසුනෙන් වාඩි වෙන ගමන්" පැමිණෙන්න." යැයි පැවසුවා.
පිටත සිටි පාලිකා චෝයි කුටිය තුලට පැමිණ අග බිසවට ආචාර කොට බිමින් අසුන් ගත්තා.
"කුමරියට දැන් කෙසේද?"
අග බිසව විමසුවා.
"කුමරිය දැන් නම් නිදා ගෙනයි සිටින්නේ. නමුත් වෛද්‍යවරයා පවසන අන්දමින් එතුමියගේ මතකය අහිමි වෙලා තියෙන්නේ."
"කුමක්ද!?"
"එසේයි අග බිසොවුනි. එතුමියට අපේ සුක්ජෝන් රජුව වත් අඳුරගන්න බැරි උනා."
