යේහ්වා තමන්ගේ කුටිය තුලදී අවදි උනා. මේ මොහොතේ නම් ඇය තරමක් සන්සුන් වෙලයි සිටියේ. පෙර සියලු දෙනා තමන් අමතපු විදිහෙන් ඇයට තේරුම් ගියා මේ ඇය නාඳුනන තැනක් නොවන බව. එම නිසා ඇය මෙවර කලබලයක් ඇති කළේ නෑ.
මේ තමන්ගේම නිවස බව තේරුනත් තමන් ඇත්තෙන්ම කවුද යන වග ඇයට ලොකු ගැටලුවක් උනා.
"කුමරියනි.... ඔබතුමිය අවදි උනාද?" පිටතින් පාලිකා චෝයි ගේ කටහඩ ඇහුනා.
"ඔව්. මං ඇහැරලා. ඇතුලට එන්න." යේහ්වා අලස ලෙස පැවසුවා.
පාලිකා චෝයි කුටිය තුලට පැමිණ යේහ්වාට ආචාර කොට අසුන් ගත්තා. "කුමරියනි. ඔබ‍ට දැන් කෙසේද? ප්‍රශ්නයක් නෑනේ."
"නැහැ."
මද නිහැඩියාවක්.....
"ඔබ කවුද? මම කවුද? මේ කොහෙද? ඇයි මන් මෙහෙ ඉන්නෙ?" යේහ්වා නිහැඩියාව මකා දමමින් තමන්ගේ හිතේ මෙතෙක් වෙලා හිර කරන් සිටි සියළුම ප්‍රශ්න පාලිකා චෝයිගෙන් විමසුවා.
"කුමරියනි, මම තමයි ඔබතුමිය මෙහි පැමිණි දා සිට ඔබේ පාලිකාව. පාලිකා චෝයි තමයි මගෙ නම."
"පාලිකා චෝයි???"
"කුමරියනි. ඔබතුමියගේ මතකය අහිමි වෙලා. ඒ නිසයි ඔබ‍ට කිසිවක් මතක නැත්තේ. ඔබතුමියට මේ රාජ්‍ය ගැන කියා දීමට අපි නවා පාලිකාවක් පත් කලා. මම ඇයට ඇතුල් වීමට අවසර දෙන්නද?"
"හොදයි. එසේ කරන්නකෝ."
"පාලිකා හන්. ඇතුලට පැමිණෙන්න." පාලිකා චෝයි ගේ අවසරයෙන් පිටත සිටි හන් හේ ශින් ඇතුලට පැමිණියා.
"මෙතුමියට ඔබව හඳුන්වා දෙන්න පාලිකා හන්." පාලිකා චෝයි හන් හේ ශින් ට පැවසුවා.
"ඔබතුමියට කෙසේද කුමරියනි. මම හන් හේ ශින්. හන් අමාත්‍යතුමාගේ දියණිය. අද සිට ඔබතුමියටයි මම සේවය කරන්නේ."
තවමත් ඇදේ හාන්සි වී සිටි යේහ්වා හන් හේ ශින් ව දැක නැගිට අසුන් ගත්තා. "ඔබේ, වයස කියද?" යේහ්වා කුතුහලයෙන් ඇහුවා.
"විසිතුනයි කුමරියනි."
"මගේ වයස කියද?"
"ඔබතුමියටත් විසිතුනයි කුමරියනි." පාලිකා චෝයි පැවසුවා.
