Todoroki x reader

Geçmiş

13 yıl önce ;
Annem, babam, abim ve ben çok mutlu bi aileydik annem profesyonel bir kahramandı ama babamla evlendikten sonra emekli olmuştu babam ise eski bir doktor.
Annem ve babam birbirlerini seviyordu ya da ben öyle sanıyordum...

2 yaşındaydım fazla hatırlayamıyorum abim 5 yaşındaydı özgünlüğü yeni çıkmıştı buzdan kristaller oluşturabiliyordu, abimin özgünlüğünü herkes çok beğenmişti abimde memnun görünüyordu ama en çok babam, abimin özgünlüğü ilgisini çok çekmiş görünüyordu.

Babam abimin özgünlüğü çıktıktan sonra çok tuhaf davranmaya başlamıştı sürekli abimi alıp evden çıkıyordu ve çıkarken özgünlük alıştırması yapmasına yardım edeceğini söylüyordu 5 yaşındaki bi çocukla bunu yapmak ne kadar mantıklı olabilirdi ki?

1 ay sonra
Babam abimle gerektiğinden fazla zaman geçiriyordu ve bizimle hiç ilgilenmiyordu abim sürekli kolları bandajlı bir şekilde eve gelmeye başladı, annem bu durumdan şüphelendi ve abimin kolundaki bandajları çıkardı kollarında bir sürü kesik olduğunu gördü, işte o akşam annemle babam en büyük kavgalarını etmişlerdi.
Babam annemle olan kavgasına rağmen abimi bodruma indirip üzerinde deneyler yapıyordu, akşam annem abimin kolunda yeni yaralar olduğunu görünce babamla yine kavgaya başladılar ama bu sefer farklıydı babam ilk defa anneme vurmuştu ve annemin dudağı patlamıştı, babam annemden bir özür bile dilemeden abimin bileğinden tutup yine bodruma gitmişti.

3 yıl sonra
Babam hala aynıydı abimi zorla bodruma götürüp üstünde deneyler yapıyor, annem ise ona karşı çıktığında onu dövüyordu.
Ben sürekli annemin yanındaydım bazen yaralarına krem sürüyordum bazen ise ona sarılıp üzüntüsünü geçirmeye çalışıyordum. Abim bazen okuldan gelince babam evde olmazsa annemle yanıma gelir sohbet ederdik babam abimin sürekli canını yakmasına rağmen abim hep gülüyordu ya da sadece bizim yanımızda böyleydi.

Anaokuluna gitmemiştim çünkü babam istememişti. Yine normal bir günde annemle evde otururken anneme "kavanozdaki kurabiyeleri yiyebilir miyim?" diye sordum. Annem tabii ki tatlım demişti sesi her zaman nazikti bu beni çok mutlu ediyordu annemin yanına oturup kurabiye yemeye başladım ve birden elimde küçük bir kristal oluşturduğumda kurabiyem paramparça olmuştu. Anneme şaşkınlıkla baktım o da bana gülümseyerek baktı nazik sesiyle özgünlüğünü keşfettin minik kurabiyem dedi.
Sonrasında annemin aklına gelen şeyle gülen yüzü düştü ve bana dönüp gergin bir sesle "özgünlüğünü sakın babana gösterme tatlım olur mu?" Dedi, korkmuş bir şekilde kafa salladığımda hemen bana sarıldı.

Bir kaç ay sonra babam eve geldiğinde annemin karşısına geçti "bu kızım özgünlüğü neden hala çıkmadı diğer yaşıtlarının özgünlükleri çıktı ve kontrol edebilmeyi öğrendiler!" Dedi, annem korkmuş bir şekilde "bilmiyorum, belki özgünlüğü yoktur." Cevabını verince babam sinirlenip evden çıktı.

Ertesi sabah
Annem bana pazara gideceğini o evde yokken usluca oturursam bana kurabiye vereceğini söylemişti bende koltukta annemin gelmesini bekliyordum. Kapı açılınca sevinçle kapıya koştum ama kapıda annem değil babam duruyordu, gel benimle deyip kolumdan tuttu ve beni doktora götürdü, doktora neden hala özgünlüğümün çıkmadığını sordu, doktor bir kaç tane film çekip özgünlüğümün zaten çoktan çıktığını bir değil iki tane özgünlüğüm olduğunu söyledi babam özgünlüğümün ne olduğunu sorduğunda, doktor cevap verdi; yediği tatlılar sayesinde kristal oluşturabilir ve enerjisiyle portal açabilir dediğinde babam şaşkınlık içinde doktora bakıyordu ve ayrıca bende şaşkınlıkla bakıyordum iki özgünlük mü?
Doktordan çıktık arabadayken babam yemem için bana çikolata vermişti ben çikolatayı yerken boş bir araziye geldik beni arabadan indirdi ve özgünlüğümü kullanmamı söyledi ve dediğini yaptım.

Biraz sıkıcı oldu ilk bölüm farkımdayım ama ilerde bölüm aralarında anlatmak yerine geçmişinden başlasam daha iyi olur diye düşündüm umarım beğenirsiniiiz