ချန်းမင်ရဲ့ တမ်းချင်း [Myanmar Translation]

seven

Unicode

ဟန်မင်းဆက်ရဲ့ လေးနှစ်မြောက်နှစ်။

နှင်းတွေက ထူထဲစွာ ကျဆင်းနေခဲ့တယ်။

ငါ ချန်းမင်နန်းဆောင်ရဲ့ လှေကားထစ်တွေမှာ ရပ်ရင်း မြေပြင်ကို အေးစက်စွာ သက်ဆင်းသွားတဲ့ နှင်းတွေကို ကြည့်နေခဲ့တယ်။ ငါ့ရဲ့ လက်ထဲမှာ ကျောက်စိမ်း ပုလွေတစ်ချောင်းကို ကိုင်ထား ခဲ့ပေမဲ့ ငါ သံစဥ်တစ်ခုကိုတောင် မတီးမှုတ်နိုင် လောက်တော့တဲ့အထိ ခန္ဓာရော နှလုံးသားရော အေးစက်နေခဲ့တယ်။

တစ်နေ့မှာ ကျိူးဝမ်စွန်း အမတ်ကြီးရဲ့ သမီးဖြစ်သူ ကျိုးဝမ်ကျွင်းနဲ့ ငါဆုံခဲ့တယ်။

ကျိုးဝမ်ကျွင်းက လှပပြီး သိမ်မွေ့တဲ့ အမျိုးသမီး တစ်ယောက်ပဲ။ သူမရဲ့ မျက်နှာမှာ ပျော်ရွှင်မှုပန်းတွေက အမြဲပွင့်လန်းနေပြီး မြင်ရသူကပါ စိတ်ကြည်သာ လာစေတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ရဲ့ မျက်လုံးတွေထဲက ငါ့ကို သနားမှုတွေကိုတော့ သူမ မဖုံးကွယ်နိုင်ခဲ့ဘူး။

သူမက ဗျပ်စောင်းတီးရင်း ဖီးနစ်နှစ်ကောင်ရဲ့ ဆုံစည်းခြင်း သီချင်းတစ်ပုဒ်ကို ငါ့အတွက် သီဆိုပေးခဲ့တယ်။ ငါဒီလိုမျိုး သာယာ နာပျော်ဖွယ် အသံနဲ့ လှပတဲ့ သံစဥ်တွေ ဖွဲ့သီထားတဲ့ သီချင်းမျိုးကို မကြားခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါက ကောင်းကင်ဘုံက လက်ဆောင်တစ်ခုအတိုင်းပဲ။

ကျိုးဝမ်ကျွင်းက ငါ့ကို စီမာရှန်းယူရဲ့ ပုံပြင်တွေကိုလည်း ပြောပြခဲ့တယ်။

သူမက စီမာရှန်းယူကလွဲ သူမရဲ့ နှလုံးသားကို ဘယ်သူမှ ယူမဆောင်နိုင် သွားဖူးဘူးလို့ သူမက ငါ့ကို ပြောခဲ့တယ်။ သူမရဲ့ ရူးသွပ်တဲ့ အချစ်တွေအတွက် သူမ မျက်နှာမှာ တွန့်ဆုတ်မှု ၊ ရှက်ရွံ့မှု တစ်စုံတစ်လေတောင် မရှိခဲ့ဘူး။ သူမက တကယ်ကို ယုံကြည်မှု အပြည့်နဲ့ ကြံ့ခိုင်တဲ့ အမျိုးသမီး တစ်ယောက်ပဲ။

သူမက ငါ့ကို နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ပြောခဲ့တယ်။

အရှင်သခင်မ~ ကျွန်မ ဧကရီကို အမှန်တကယ် အားကျမိပါတယ်။ ဧကရာဇ်က တကယ် ဧကရီကို ရတနာတစ်ပါးလို ဆက်ဆံပေးပြီး ဟန်အင်ပါယာမှာ အခမ်းနားဆုံး ရွှေနန်းဆောင်ကို အရှင်မတစ်ယောက်ထဲ အတွက် ရည်ရွယ် ဆောက်လုပ်ပေးခဲ့တယ်...တဲ့။