Limitimi Aştım

28 Eylül 2021

En çok korktuğunuz an neydi?..

Veya ayaklarınızın korkudan zangır zangır titrediği, nefes aldığınız halde alamamış gibi hissetmeniz, soğuk terler dökmek, kalbinizin çıkacak derece atması...

Yağmur gök gürültülü ve şiddetli bir şekilde yağarken yerde yatan 7 kişinin hayatının Türkiye'de sona erdiği gün...

... Yumruğumu sıktıkça tırnaklarımın, avucumun arasına giren çimenler ve toprakları umursamadan daha ne kadar çok sıkabileceksem sıkıp sert bir şekilde yere vurdum. Kıyafetlerimin tamamı sırılsıklam olsada umursamadan yattığım yerden kalktım ve ne yapacağını bilmeyen 6 kişiye döndüm.
Hepsinin yüzünü tek tek inceledim, gözlerimi yağmurdan dolayı zar zor açabilsem de hepsinin yüzünü iyi bir şekilde seçebiliyordum.

Yanımda uzanmış olan efeyi dürtüp ağır şekilde açılan göz kapaklarına baktım. Yattığı yerden kalkıp kolunu omuzuma atarak sarıldı, o an o kadar derdin içinde en iyi gelen şey buydu galiba... Sarılmak.

Mert ile beliz de yattığı yerden kalkıp bize döndüler. Cihan gözlerini açıp sayeyi dürttü, saye yattığı yerden kalkarken Enselin her şey yolundaymış gibi davranması sinirimi bozuyordu.

Efeden ayrılıp enselin yanına geçip sinirle karnına yumruk attım. Acıyla inleyerek yattığı yerden kalkıp bana baktı, gözleri her şeyi sanki yeni görüyormuş gibi değişti, yüzündeki mimikler soldu... Ellerimi yüzüne koyup gözlerine dikkatlice bakarak konuşmaya başladım;

D: Ensel kendine geldin umarım?

Ensel bana suratsız şekilde bakarken mert elini omuzuma koyup boğazını temizledi.

M:Gözümün önünde yakınlaşmazsanız sevinirim deniz.

Ellerimi enselin yüzünden çekip merte döndüm.

D:Tek sorun şuan bu mu sence mert? Limiti aştığımızın farkındasın değil mi??

Cihan kıpırdaıp sayeyi kendine çekip sıkıca sarıldı o sırada hepimizin birlikte dinlediği şarkıyı mırıldanıyordu, sakinleşmek istiyordu belli ki.

Dünyanın sonuna doğmuşum...

Sakince nefesimi verip cihana eşlik ederek mırıldandım, diğerleri de bize katılıp mırıldanarak şarkı bitene kadar söyledik.

Efe gözlerini belizden ayırmazken benim tek düşündüğüm sonumuzun ne olacağıydı. Başımızda bi cinayet suçu, ailelerimizin her yerde bizi araması, polislerin bitmeyen sorguları...

Saye bütün düşüncelerimi bölüp konuşmaya başladı;

S: Ne yapacağız şimdi?

E: Sence? Tek yol kaçmak.

Bz: Delirdin mi efe?! Ailelerimiz bizi arıyor her yerde ne kaçması??

D: Efe haklı beliz, kaçmamız lazım yoksa üstümüze kalıcak bu cinayet.

M: Hepsi benim suçum. Gidip söyleyim işte sizi zora sokmak istemiyorum deniz!

Öfkeli bir şekilde merte dönüp kafasına şaplağı indirdim. Mert acıyla kafasını ovalarken Ensel'in pis pis sırıtmasını görüp ona da bir tane indirdim.