Happiness (14+)

Hoofdstuk 1

POV NINA:

Het is vrijdagochtend vlak voor schooltijd. Ik loop rustig naar mijn kluisje waar Eva op mij staat te wachten. Okal zit ik al in mijn examen jaar en bleef Eva zitten zijn we nog steeds echt beste vriendinnen. Als ik aan kom lopen kan ze maar niet stoppen met zeiken of ik mee wil naar een of andere voetbalwedstrijd morgen. Alleen voor haar zeg ik ja en loop ik naar de gymzaal. Later nadat school uit is hebben ik en Eva afgesproken te gaan logeren sinds we de volgende ochtend er vroeg uit moeten. Terwel ik rustig de Sims loop te spelen hoor ik uit Eva's Telefoon alleen maar stemmen van jongens komen. Ik laat het er maar bij en ga vlug verder met de Sims.

POV EVA:

Sinds Nina alleen maar verslaafd is aan Sims dacht ik dat het wel leuk was even wat Bankzitters Videos te kijken. Ik ben geen gekke fangirl ik vind ze gewoon grappig en misschien eentje ook wel knap maar dat boeit toch niet zoveel mensen het is niet dat we ze ooit tegen komen naast de voetbalwedstrijd van morgen dan. Een uur later schreeuwt Nina naar me:" IK GA EVEN NAAR DE WINKEL BRB". Ik geef even mijn wensen door en zwaai haar uit.

POV NINA:

Ik kom aan bij de winkels als ik opeens een menigte van jongens rond de 14 zie staan om een groepje met jongens. Ik haat drukte dus ik loop zo snel mogelijk naar binnen. Terwel ik rustig op mijn telefoon Eva haar appjes binnenkrijg hoor ik heel veel geluid en zie ik allerlei jongens langs rennen met camera's. Ik herken de stemmen ergens van maar weet het niet zo snel te plaatsen. Ik loop richting de chips sinds Eva haar KFC chips wilt als ik de bocht omloop en tegen een jongen aanbots. Door de schrik laat ik mijn telefoon vallen en duik ik al snel naar beneden om hem op te pakken. Zodra ik hem heb sta ik weer op en zie ik een blonde jongen voor me staan. Ik wou geen oog contact maken maar zijn ogen waren zo helder blauw dat het wel moest. Hij steekt zijn hand uit en biedt zijn excuses aan en stelt zich voor. "Hallo ik ben Matthyas maar noem me gewoon Matthy hoor! Snel stel ik me ook voor en vraag ik wat er allemaal gaande is. Hij antwoordt met: Oh ja dit is ons werk een beetje als debielen in een winkel rennen, Dat filmen op youtube zetten en al die jochies buiten die er blij van worden. Oh gezellig! Antwoordt ik. Ik neem afscheid en loop rustig de winkel verder door.