My Romeo

My Silky Heart

Ako nga pala ulit si Aira, 15 years old and I'm grade 9. Sa lahat-lahat na pwedeng itanong ng mga kaklase ko, Ung Panglovelife at pang romance ang mga gustong pagusapan.

"Aira, SIno crush mo?", "Hindi ba pogi yon? Aira?", "Ang yummy nun ohh, Aira", "Aira! tignan mo! si my loves! andyan!" , Mga tanong na parati kong naririnig sa mga kaklase ko, parang "FAQ" (frequently asked questions) lang ang peg. Pero hindi ko pinapansin ang mga linyang mga ganyan dahil ayaw ko nang masaktan pa ulit. Anyways, pinapabayaan ko na lang mga kaklase kong babae na sabihin ang mga ganyan, na lumandi at yan rin ang dahilan kaya wala ako masyadong kaibigan sa eskwela. Instead na maglugmok sa kalungkutan, inabala ko na lang ang sarili ko sa sarili kong lovelife. Since matalino ako, kaya kong imaintain ang sarili sa top.

Mostly ng mga boys ay mga aksaya sa munod: ung mga pogi, sila pang bakla. ung mga type ko, taken na. Nakakanda-ubusan na ang mga tunay na lalaki sa mundo!...*sigh... Pero ano magagawa ko? Ganito na ang mundo since then, nagbabago. Kung ang mundo ay nagbabago, tayo ring mga tao ay nagbabago. Nakikiangkop lang kasi tayo sa kalagayan ng mundo at sa iba't ibang tao na nakakasalamuha natin. Ang mundong ito lang ang kaisa-isang bahay na matitirahan nating mga tao, nakakalungkot lang na sabihin na tayo rin ang sumisira nito. In any case, wala naman tayong magawa. I mean, may magagawa tayo sadyang wala lang talagang kumikilos. kung walng mangunguna, walang susunod. Parang twitter, kung wala kang ipo-post na makabuluhan, walang magpa-follow sayo.

Anyway, kahit matalino ako at naghahanap ng lovelife. hindi ko dapat hayaan na utak lang o puso lang ang parating pinapagana o tumtakbo, dapat balanse lang.

Now you know much about me and to know more about me, how about telling you my story of how I met my Romeo or lover or Boyfriends XD. Anyway, let's start the story.

When I was a Grade 7 student....One day, I was taking a nap at our rooftop when....

"Aira...Aira! Aira!...gising!...GISING!", papalakas na boses ng isang lalaki

"Anu ba iyon? *sigh",inaantok kong sinabi

"break time na break time natutulog ka!....Tara canteen tayo", Sabi niya

"Ayoko nga! puyat ako... at tsaka hindi naman ako inaantok, Ikaw na lang mag-isa", Sabi ko na slightly tumingin sa kanya

"Tara na!" , Kinuha niya ang kamay ko sabay hatak sa akin pababa ng canteen

"A-anu ba?!...B-b-bita-wan m-mo n-nga ako! Jan!" hinihingal kong singaw kay jan

"Anditoooo! na tayooo!.......Ano? Aira, May bibilin ka?", tanong niya habang tumatalon

"Sige na nga! Bili mo ako ng isang sandwich at isang softdrinks....kung wala juice!", sinigaw ko na ung huling part kasi paalis na siya

(later)

"Ito na ung pinabibili mo!...kaso wala ng softdrinks...pinagbabawal na kasi un sa high school at elementary, masyado daw kasi mataas sa acidity, coffeine, sugar at iba pa...", sabi ni Jan habang pabalik kami sa roof top

"Ganun ba? Pero dapat lang iyon, iniisip lang naman nila ang kalagyan nating mga bata kaya nila ginawa iyon. Pero kahit anong pigil nila sa pagbebenta sa loob....meron rin naman nagbebenta sa labas", sinasabi ko to habang tinatanggal ung plastic na nakabalot sa sandwich

"kung ganun edi dapat tanggalin rin nila...*amp (kinagat niya ung sandwich niya)...ung...mga nag.....titinda...sa....labas", sinasabi niya habang kumakain

"wag ka nga magsalita kapag puno ang bibig mo!...ang hirap mo tuloy kausapin!" naiinis kong sinabi sabay kain nung sandwich ko

"Diba?.....ganito rin...... nung una....... tayong nagka......kilala?" Sabat niya habang kumakain

"SINABI NA WAG KUMAIN----oo na aalala ko pa iyon" bigla ako nalungkot....

(Flashback)

...it is still summer, first day of being a grade 7 and on the break time, I decided to take a nap since our break time is 1 hour but someone woke me up...

"HOY! gising!...Gising!...GISING!!", gulat na gulat ng sinabi

"Ano ba iyon?!" , Naiinis kong sabi

"Akala ko patay ka na!...ang init init dito--nakayanan mo ung init?....tsaka kababae mong tao nakahilata ka dito!....", sabi niya na parang bang nangiinis pa lalo

"Nakatulog ako...ibigsabihin, nakaya ko ung init...tsaka wag ka ngang epal...inaantok ako ehh...", Mas lalo ako nainis kaya mas lalo kong tinarayan, pero inamin kong tumibok ang puso ko. Hindi ko inaakala na first day, may nagaalala rin pa la sa mga katulad kong babae

"Sige na nga...For my apology, sasabihin ko profile ko....Ako si Jan, 13 years old. birthday feb 13. at ako ang pangalawa sa aming magkakapatid. favorite kong sport ay basketball, favorite kong food ay adobo at-----" di pa siya nakakatapos, sumabat na ako

" Di nga kailangan ung ibang details....Ako si Aira....sana mas lalo pa tayong magkakilala!", sabay inabot ko ang kamay ko para makipag-shakehands at nakipag-shakehands rin naman siya

(End of Flashback)

"So nostalgic!" sabay namin sinabi habang may nakatabig sa akin sa hagdanan na nagdulot ng aking pagkatumba pero sinalo ako ni Jan

"SOrryyy!" pahinang sabi nung nakatabig sa akin

"Kainis un ahh!...Teka lang--" sinubukang habulin ni Jan ung lalaking tumatakbo pero pinigilan ko sa pamamagitan ng paghila sa kamay niya

"Hayaan mo na, Jan. Mukhang nagmamadali ung tao....", sinabi ko ng mahinahon

"Sure ka? baka gusto mong resbakan natin yon?...tsaka sayang ung sandwich mo...", sabi niya talaga na nagaalala kasi natapon rin ung sandwich ko

"Oo naman, kakarmahin na lang iyon!"...pero sa isipan ko....."sino kaya iyon?...bahala na"

*Author speaking here*

hindi ba kayo kinilig dito? o kinilig na kayo ng todong-todo? kasi kung kinilig na kayo..simula pa lang iyan

Anyway...salamat sa pagbasa.....and I hope na nagenjoy kayo. For a change follow niyo naman ako at iadd sa facebook :D

wattpad: http://www.wattpad.com/user/OtakuliousDj or OtakuliousDj

Facebook: https://www.facebook.com/dj.n.rio or J-n Custorio