My Romeo

Same Vanilla on the Wind

The class starts....And everyone are going to their respective rooms, But something intriging happened. The boy, I just met tripped down in the hallway. Everyone looked at him and laugh like they wanted him to feel pain and hatred but he just stand up with that plain face. walking towards to our room. Finally, He's introducing himself but when he stand up in front. I know, He looked at me and grinned again like he knows everything, then he introduced. His name is Kyle. Same age, different story.

After everything, Breaktime. Hinanap ko si Kyle but I didn't find him. So, for the last chance. I went to to the rooftop. There, I saw him looking faraway beyond our eyes view. So I asked...

"Ummm...Kyle? about dun sa sinabi mo sa akin kahapon....Anong meaning mo? Please explain", sabay ngiti ko sa kanya na parang kaibigan pero hindi niya ako pinansin kaya medyo nainis ako kaya tinarayan ko siya...

"Ummm... HELLO?! may kausap ba ako?...Alam mo sa lahat ng lalaki na nakilala ko...ikaw ung pinaka mysterious, Tipong napakasecretive mo. Ang hirap mong pakisamahan!" galit kong sinabi sa kanya. Expect ko na ang isasagot niya ay "SORRY" pero hindi. Katulad ng dati, tumingin siya sa akin ng konti, sabay ngiti ng konti (grin) at sinabing...

"Mapakasabi ka naman ng mysterious, Bakit magkakilala na ba tayo? Kilalang-kilala mo na ba ako? Did I already considered you as a friend?...Hmmm!.....It looks like I Overestimated you, akala ko magaling ka pa kaysa sa akin mag-observe pero hindi. You're just an ordinary girl-----", tumigil siya sabay tayo sa kinauupuan niya pero nakatingin pa rin siya sa malayo. Sinubukan kong magsalita pero nung magsasalita na ako, nagsalita ulit siya...pero tumingin siya sa akin with that cool/angry face niya habang papalapit siya sa akin....

"Joke lang, joke lang...Masyado kang seryoso, Pero lahat ng sinabi ko ay totoo?....I Overestimated you so much that you'll gonna beat my expectation about you...Pero hindi, hindi mo nakamit ung expectation ko sayo...So anong gagawin mo?" Sinabi niya iyon habang naglalakad siya papalapit sa pintuan at ulit bago siya pumasok, may sinabi pa siya...

"Bukas, May dadating na "Unexpected Happening" sayo. Binalaan na kita. This is my other expectation to you. Please don't let it down or else The cat will eat the mouse if you don't make a move. I've already challenge you and gave you a hint, It should be easy for you to move your pieces, White!", sabi niya iyon sabay ngiti na may halong misteryo. Hindi ko naintindihan lahat ng sinabi niya, bawat parte nun, hindi ko naintindihan pero isa lang ang dapat kong intindihin...ang "BUKAS" na sinasabi niya at he challenging me for a match for "Who is the one who is exceed so much in observing". I'm feeled with thrills and chills.... I just need to watch for the tomorrow... I can't helped to be excited.

(Next Day)

Nothing much happened on the morning but when the breaktime comes...something happened "unexpected"...

While I was looking outside the window, someone spoke to me....

"Hey, Aira!...mukhang meron kang problema!", sabi ng isang lalaki. Sabi naman ng isipan ko 

"Kilala ko iyon! Dapat ko siyang puntahan! Dali!"

Tumayo ako mula sa kinauupuan ko. tumakbo ako palabas ng room namin. Nakita ko siya pababa ng hagdanan. Sinundan ko siya pero umikot siya papunta na kabilang hagdanan at dun siya umakyat. pataas hanggang sa nakaabot kami ng rooftop. Na-cornered ko na siya wala na siyang matatakbuhan pa. Nakatalikod lang siya sa akin. Katulad ni kyle, parang may problema siya. unti-unti siyang tumalikod. Paharap sa akin at nakita ko, SI jerry.

Si Jerry, one of my bestfriend in elemtary. But due to his parents' work, palipat-lipat siya ng bahay. Kaya hindi pa naman natatapos ang school year, lumipat na siya. Kinausap ko siya...

"Hey! Jerry! Long time no see!.....musta ka na? bakit ka napadpad dito? ano ang ginagawa mo dito?", sabi ko ng sobrang galak

"Yo!.....Ok lang ako, Ikaw?...kaya ako nandito kasi malapit lang dito ang pinagta-trabauhan ni papa. kaya napagdisesyunan na puntahan ka and tignan kung anong ginagawa mo?...mukhang ok ka naman?!...pero may problema ka, nakasulat iyon sa buo mong mukha..So, anong problema mo?", sabi niya 

"Um....wala naman.....ganun ba?...kaya pala napunta dito....So, saan ka na nagaaral?", sabi ko ng may bigla akong naalala

"....."Or else the cat will eat the mouse if you don't make a move....I've already gave you the hints so it should be easy for you to move your pieces"....Bakit? bakit bigla nalang naisip ko iyon?...wag mong sabihin na siya ung tinutukoy mo? kyle?..It doesn't matter!"....

"Hindi na ako nagaaral.....Aira", bigla siyang nalungkot nung sinabi niya iyon

" Huh? BAKIT?! bakit?...anong nanyari? bakit ka tumigil?", nagaalala kong sinabi

"Hindi naman sa ganun...tinuturan ako ng nakakabata kong kaibigan na nagaaral dito. Sure naman ako na hindi mo siya kilala kaya hindi ko nasasabihin ang pangalan niya. Magaling siyang teacher. Pero kaya lang naman kasi ako tumigil ay sa kadahilanang sobrang bumaba ung mga grade ko, mga grades ko: 71.92%, 69.89%, mga ganyang mga average ko. Last school year ko, ang average ko lang ay 67.80%. Well, masaya naman ako kasi hindi na nagpapakahirap sina mama at papa magpaenroll sa akin sa iba't ibang paaralan----" di pa siya tapos, nagsalita na ako

"Pero! ang unfair nun....Nung magkaklase pa tayo, parehas tayo nasa top. Anong nangyari sayo?", umiiyak na ako

"Aira, wag kang umiyak. Sadyang may problema na kailangan talagang gumawa ng malaking sakripisyo para lang matapos lang ang problemang iyon...alam ko naman na maiintindihan mo iyon, diba?", sabi niya

"Pero...p-p-pe-pero....ang---un--fair *sob sob*" Sa sobra kong iyak, napaluhod ako, pero sinalo ako ni Jerry.

Nang tumahan ako, kinausap ako ni Jerry...

"mukhang tumahan ka na....Sige na, Aira...Aalis na ako. Malapit ng matapos ung breaktime niyo. kaya, bye", sabi niya sabay umalis na...

nanatili naman ako sa rooftop. Nagiisip, Nakatulala, Walang ginagawa. Nang biglang bumukas ung pintuan....

*Author Writing Here*

Medyo nakakalungkot ang mga pangyayari sa paggitan ni Jerry at Aira. Pero gayunpaman, magiging masaya rin ang ending ng story na ito. Kaya tututok lang.

Maraming salamat sa pagbasa. I-vote niyo na ang bawat chapter kung gusto niyo :D maraming salamat XD

like my facebook page: OtakuliousDj

Thank you very much XD