Brinka Öz Abim Olsaydı

♣ Operasyon (Final)

Abim gidemez ya hayır!Dünya'nın en başarılı insanı olmayabile gitse hayır!Bu oyun adil değilse,ben bunu bozarım...

+Ne işi abi ne işi?Beni bırakıp,sevdiklerini bırakıp,abonelerini bırakıp ne işine gideceksin?Senin işin bu!

-Biliyorum.Beni yaşatanlar sizlersiniz.Ama gerçekten bu önemli.Okul hayatımın daha bir düzene girebilmesi için son şansım.Döneceğim,hemen.

+Sence neden ağlıyoruz şuan.Unutma,gittiğin yerde beni göreceksin...

-Seni çok özleyeceğim.

+Hayır,özlem çekmene izin vermeyeceğim.

Son sarılış ardından son şansımı denedim.Abimden önce odaya girdim ve bir şekilde bavula sığmaya çalıştım.Buradaölebilirdim.Abim için yapardım...

Abim benle birlikte kapıdan çıkarken wcde olduğumu sanan abim bana seslendi.

+Kanalıma ve sosyal hesaplarıma bak porsuk!Hoşçakal.

Ağlama sesim kesilmişti.Içeride bir gram hava kalmadı.Nefesimin gittiğini hissettim.

O an mı?Benim ölüm anımdı...

*Küçük tatlı ve sonsuz bir rüya.Hani derler ya şelaleler hep akar,hiç durmaz.Işte bu abi kardeşte böyleydi.Bu tatlı rüya aslabitmeyecek...Hani derler ya abiler hisseder diye...*

Abiler hisseder diye...

Abiler hissederdiye...

Benim abimde hissetti.

Ilk gözümü açtığımda abim sadece bağırıyordu.Koluma yerleştirilen serumu bile hissetmemiştim.Nefesim kesiliyordu.Abim gözlerimi açtığımı görünce yanıma geldi.Bana söylediklerini anlamıyordum ama kalp atışlarım gittikçe düzeliyordu...

Abim nefes almamı ve sakin olmamı söylüyordu.Bir bavul yüzünden ölmek gerçekten saçma sapandı.

Abimin sesini duyadüşerken uykuya daldım.Kısa süre sonra durumumun iyi oluşuyla uyandım.Sonra kendi kendime düşündüm ve valizin içide can vermek hdgsjd veya yaralanmak...Çok saçma değil mi?

 Biliyorum tüm ciddiyeti bozum şuan...Neyse...

Konuya dönelim.Birkaç saat sonra abim içeri girdi.Biraz öfkeli ve üzgün bir durumda yanıma yaklaştı?

-Deli misin sen?

 Zar zor döndürebildiğim dilimle cevap verdim;

+Evet,sen olmayacaksan ben deliyim...

-1 ay sabredemezmiydin eşşek sıpası...

+Sabredemezdim...

-Orada ö...

+Çekinme abi söyle,tahmin ediyorum zaten...

-...

+Ölebilirdim değil mi?

-Birkaç saate buradan çıkacağız,iyi olacaksın.

+Abi!

-???

+Gitmeyeceksin değil mi bir daha?Sözmü?

-Söz,gitmeyeceğim.

 Birkaç saat sonra evdeydik.Annem bir an olsun başımdan ayrılmadı.Elinde bir hap ve bir suyla odaya girdi...

+O ne?

-Doktorun verdiği ilaç.

+Ne işe yarıyo?

-Kalp atışlarını kontrol edecek.

 Hapı içtim ve birkaç dakika sonra neler olduğunu anladım.İçtiğim hap kalple ilgili değil.Uyku ilacıydı.Kısa bir uykuya dalmıştım ve birşeyler hissettim.Kalkıp koridora doğru koştum.Tüm odaları aradım.Abim yoktu.En sonunda dış kapıya geldim.Annem babam ve elinde bir bavulla durmakta olan abimi gördüm.Gitmeyecekti,söz verdi...

+Abi?Söz verdin!

 Annem ve babam beni tuttu.Ne kadar çırpınsam da boşa kürek çekiyordum.Çığlıklar atıyordum.Abimin şurdan şuraya gitmesine izin vermem!

+Bırakın ya beni.Abi?Gitmeyecektin?

-Dinle,derslerimin durumunu biliyorsun.Mümkün olsa seni de yanımda götürürdüm.Hayatımda ne olursa olsun gitmem şart.Lütfen beni anla...

+Yalancılık yapma bana!Söz verdin arkasında dur!

-1 ay tamam mı,hoşçakal.Sakın bir delilik yapma...

+ABİ DUR!ABİ!GİTME!ABİ!

-Hoşçakal...

*1 AY SONRA*

 Abim gideli 1 ay oldu.O bir ay yaşamadım ben,diri değildim.O 1 ay aç kaldım,uykusuz kaldım,kabus gördüm...O ayın her günü kalbim sızladı.

 Kapı çaldı!Daha öncekoşamadığım kadar koştum ve kapıyı açtım.Karşımda bambaşka biri duruyordu.Gözlük yoktu bir kere.Az kalsın 'kimsiniz?' diye soracak duruma geldim.

-Porsuk!?

 Boynuna atladım ve yaklaşık 2-3 dakika bırakmadım.Annem benim yüzümden sarılamadı bile.Kenara çekildim ve annemle babam da karşıladı.

 Yorgunluğu yüzünden belliydi.Birkaç saat geçti aradan.Bu birkaç saat sanki on yıl gibiydi...

+Abi?Bir daha gitmeyeceksin değil mi?

-Neden bir kez daha sizi bırakayım?

+Dersler yüzünden?

-Derslerim tavan yaptı benim,bahsettim ya.Tek zayıf notum yok,olmayacak ta...

+Peki ya iş teklifleri?

-Benim işim videodur reklam meklam bahane...

+Umarım öyle olur.Bir kez daha gitme,bırakma bizi...

-Bırakmam!

+İyi uykular,çabuk uyan özledik seni.

-Tamam,iyi uykular...

İYİ UYKULAR...

İŞTE BEN BUYUM..!

Kelimeler Bazı Şeyleri Anlatır.

Ama Herşeyi Yaşatmaz.

Bazen Ben Bile Kendime Yalancı Olurken Kendime, Sana Nasıl Anlatırımki Beni ..?

Neşeliyim Diyeceğim,Suratsızlığa Denk Geleceksin...Espiriliyim Diyeceğim, Belki

Ağlamalarıma Denk Düşeceksin...Özgürüm Diyeceğim, Belki Tutsaklarımda

Yakalıyacaksın Beni...Kendimi Anlatıpda Bir Kalıba Sığdırmak İstemem

Düşüncelerimdeki Beni.

Bazıları İçin Herhangi Biri...

Bazıları İçin Vazgeçilmez Biri...

Düşlediğim Kadar İnsanım, İnsan Olduğum Kadar Hatalı, Hatalı Olduğum Kadar

Gerçeğin Peşinde...

İŞTE BEN BUYUM..!

 Bu eğlenceli hikayeyi de burada noktaladık.Duygusalbir giriş yaptık,güldürdük,ağlattık,hissettirdik...

 Bunları hepsi bir gurur meselesi.Sizleri gerçekten çok seviyorum.BU HİKAYEYİ;Tüm porsuk okurlarına,tüm abisi olan kızlara,tüm abi-kardeş sıfatını sıfat yapanlara ve tabii ki BRİNKA KOKORINKA'ya adıyorum...

 Hepinizin emeği benim emeğimle eşdeğer sayılır.Hepiniz çok değerlisiniz.Kitap bitti diye üzülmeyin!

Yakında BRINKA ÖZ ABIM OLSAYDI 2 ÇIKACAK!Kısacası yine mutluluğumuzu paylaşacak bir yer olacak.Tarih konusunda birşey diyemem ama çok yakında olacak!

 Hepinize gün boyu ananas,gün boyu mutluluk...Bye (MUOHOOOOW)♥