Belki bir gün~komahina✓

5.bölüm

Portakal suyunun bakış açısı:

Sınıfa vardığımda çoğu kişi gelmişti bile.

Sonia:"Hoşgeldin Hajime-kun!"

"Hoşbuldum, Sonia-san."

Mahiru:"Nagito yok yanında, bişeymi oldu?"

"Biraz hastalanmış, o yüzden gelemedi."

Kazuichi:"Nasıl ya, öfff Nagito olmayınca sıkıcı oluyo. Okuldan sonra gidip bi bakarız iyimi diye."

Akane:"Ben gelemicem, okuldan sonra jimnastiğe gitmem lazım."

İbuki:"Oh... BEN GELİCEM! BEN BEN! İYİ HİSSETMESİ İÇİN ŞARKI SÖYLERİM!"

Mikan:"B-bende g-gele bilirmiyim?"

(Mikan derslerden sonra okulda hemşirelik yapıyo bilmeyenler için.)

"Tabi, hastanın yanında bi hemşire olması iyi olurdu."

"Chiaki sen gelicekmisin?"

Chiaki:"Gelemicem özür dilerim, ama altı-üstü hastalandı niye bu kadar abarttınız"

"Abartmıyoruz, sınıftan biri hastalanıncada aynı şeyi yapmıyor muyuz?"

Chiaki:"Ah, tamam olsun. Ama yinede gelemicem annemle babama yardım etmem lazım bu gün."

Böylece bir kaç kişi toplandık ve okuldan sonra lazımlı birşeyler alıp Nagitonun evine gitmeye karar verdik.

(Kazuichi, Fuyuhiko, Hajime, Mikan, İbuki, Mahiru gidicek haberiniz olsun.)

Dersler bittikden sonra okulun önünde buluştuk. Alacağımız şeyleri belirledik ve mağaza girdik.

Alış-veriş bittikten sonra Nagitonun eve doğru yol aldık. Yolda ona geleceğimize dair mesaj yazdım.

"Nagito ben sınıftan bir kaç kişiyle geliyorum umarım sorun olmaz."

Bulut kafam:"Sınıftakilere demi söyledin?"

"Seni yanımda görmeyince sorup durdular, bende söyledim. Sonrada dersten sonra gidelim diyip durdular bende bişey diyemedim."

Bulut kafam:"Ah şey sorun değil, gelsinler."

"Tamam yoldayız birazdan gelmiş oluruz"

Bulut kafam:"Tamam."

Sonunda eve varmıştık. Evin kapısını tıklattık, kapının kolunu çekince açık olduğunu gördük. İçeri geçip Nagito'ya seslendim.

"Nagito evdemisin?"

Yan odadan ses geldi.

"Burdayım gelin!"

Odasının kapısını açınca cam kenarındaki yatakta dikelmiş şekilde oturan Nagitoyu gördüm.
Diğerlerini çağırdım. İçeri geçip Nagito'yla selamlaşdılar. Hepsi geçmiş olsun dedikten sonra sohbet etmeye başladılar. Nagito mutlu gözüküyodu. Birisinin seninle ilgilenmesi hoş bir duygudur. Bende mutlu olurdum.

Mahiru:"Nagito açmısın?"

"Hayır siz gelmeden önce yedim teşekkür ederim."