Amara POV

Alam ko naman na may mga pagkukulang ako hindi naman ako yung perpekto na tao nauubos rin naman ako minsan pero ngayon parang ubos na ubos ako alam ko gusto niya yung best thing para sa kanya pero naibigay ko na lahat nang maibibigay ko eh. Aminado ako na ninsan oo nauubusan ako nang oras kaya hinahanap sa iba o hinanap sa iba yung mga kulang ko pero pinaglaban ko naman kaso sobrang hirap ipaglaban eh sana ganon kadali yung sakit na nararamdaman ko. Sapat na ba yung lokohin ka kapag nagkulang ka sa kaunting bagay pero bumabawi ka naman?.Parang ayoko nalang magising mas gugustuhin ko nalang matulog nanag mahabang panahon. Tinanggap mo na nga na niloko ka niya nang ilang beses eh tapos ikaw pa yung madrama ilang babae na yung tinikman na akala niya hindi mo alam pero hindi niya alam na alam mo ayaw mo lang iopen up kasi pagmumulan ng away lalabas nanaman yung linya na "ang drama mo". Ending sayo pa galit kasi nagdadrama ka like wala ka na karapatan masaktan yung durog na durog ka pero dinurog ka pa lalo. Yung maiisip mo gabi gabi na may katabi siya may ka siping na iba. Hahanap hanapin ka para ipag tabuyan at hindi piliin lagi matutuwa ka ba kapag nalaman mo may iba di ba parang ang tanga lang na gusto iexpect na ay okay lang sakin may tinatabi kang iba o mabuti nga lang kung tabi pero hindi eh alam ko na mas higit pa don yung ginagawa eh. Yung trauma at takot ko paulit ulit gabi gabi ko nararamdaman sobrang sakit hindi ko malaman pano ba ako magsisimula gusto ko siya kalimutan pero gabi gabi bumabalik yung mga sakit eh buti sana kung pwedeng itulog nalang tapos pag gising mo wala na wala na yung sakit ilang taon na lumipas pero ang sakit sakit parin eh. Higit pa may mga magpaparating sayo na ikaw parin yung mahal pero hindi ikaw yung magawang piliin kasi ano yung kalaban mo yung anak sino ba ako para piliin pa di ba. Ang sakit labg talaga sa part ko na naranasan ko yung ganon kasakit sa lahat yata yun yung pinaka masakit na nangyare sa buhay ko eh nadagdagan pa nung nawala yung mga magulang at anak ko.Kailangan ko nang tanggapin na kahit ako mahal niya hindi na niya ako magagawang balikan pa kailangan ko mag moved forward sinukuan niya ako hindi man lang siya nagpaalam sakin break up wala lagi parin siya nakamasid sa social medias and phone no. Ko. Hindi pa ba sapat na binigay ko lahat? Pero alam ko na yung pagmamahal na binigay ko hahanap hanapin niya yun. Mahal ko siya pero ayoko na siya ipaglaban pa kahit alam ko na ako parin mahal niya nagkasala siya sakin sobrang daming sala na hanggang ngayon nsa utak ko parin yung sakit hindi ko makalimot kalimutanahat nang sakit na binigay niya sakin halos mamatay matay nako sa sobrang lungkot simula nung iwan niya ako nasira buhay ko. Hindi ko alam kung naaalala niya pa ba ako ngayon o wala na talaga mas tinanggap na niya yung nabuntis niya ayoko narin mag isip masyado.

"Oh gising ka na pala Goodmorning Amara eto nga pala breakfast kumain ka na kailangan mo yan at syempre may bibigay rin sayo si Hopey".

"Uhmm ang cute naman ano to Hopey ha".

Tas kagat kagat ni hopey yung papel na nakatupi na parang bird

"Sige na iwan ko muna kayo ni hopey ha just chat me of you need something para pag uwi ko mabili ko na okay".

"Salamat ha".

"No problem oh hopey ikaw muna bahala kay Mommy ha". Sabi ni Dranreb

Pagkaalis niya binuksan ko yung papel na ibon at may nakasulat dito

"Babangon tayo tuloy ang laban natin sa buhay bawat umaga iba iba karanasan natin dont give up on life".-Dranreb

Tinago ko to sa may wallet ko para lagi ko nababasa siguro kailangan ko na magsimula nang panibagong buhay ngayon ayoko na dibdibin lahat nang nangyare sa nakaraan ko iisipin ko nalang na hindi ko nakilala yung past ko

Biglang tumahol si hopey at kinakagat yung pajama ko parang nag aaya sa labas nang kwarto.

Lumabas ako nang kwarto tapos nakita ko na sa sala lang pala natutulog si Dranreb dun nakita ko yung unan at kumot niya sa may sofa wala namang extrang kwarto kaya dito siya natutulog sa Sofa mukang hindi parin siya kumakain.

Makapag luto nang Carbonara naisipan ko na lumabas kasama si hopey tutal may nakita ako na malapit na tindahan sa labas medyo nakakapanibago dito pero maganda yung view mainam narin yung wala masyadong memories dito sa lugar nato san kaya pupunta si Dranreb? Siguro mamaya pa yung balik non

"Ay ikaw ba kasama ni Dranreb diyan sa bahay?". Sabi nung ale sa tindahan

"Ay opo ako po kasama ni Dranreb".

"Mabait yung bata na yun simpleng bata lang yun kahit mayaman yun siya magpundar niyan kahit maliit na bahay lang meron na siya at ikaw lang ang dinala niyang babae diyan sa bahay".

"Totoo po ba? Haha".

"Mukang bagay naman kayo kahit naka facemask ka".

"Magkaibigan lang po kami sige po salamat po dito ha bigyan ko po kayo pagkaluto ko po salamat po".

After an hour

Nakapagluto rin inaantok ako kaya naisipan ko na matulog nalang muna tinabi ko nalang muna yung carbonara. Maitext nga si Jhunie at Star papasama ako sa mall at parlor papaalam nalang ako kay Dranreb kasi bahay niya to eh

"Knock knock Hello Hello Hello". Sabi ni Jhunie sa mataas at masayang boses.

"Oh imemessage palang dapat kita naiinip kasi ako tsaka gusto ko maiba iba ako kahit papano papasama ako sa parlor at mall eh".

"Tinext ako ng aking insan at samahan daw kita dito baka mainip ka daw at ano nanaman gawin mo pero sakto pala at galang gala narin yung paa ko si Star may pasok eh intayin na kita pero nagugutom ako may naaamoy ako dito na mukang masarap sarap".

"Kumain ka na diyan sama natin si Hopey ah".

"Oh sure haha sarap talaga nung Carbonara amoy palang kakain nako dito ha naunahan ko pa si Insan para yata kay insan to".

"Okay lang ano ka ba".

"Okay lang ba isasama ko gf ko? Matutulungan ka non ni Yanni".

"Oo naman okay lang isama mo si Yanni walang kaso sakin daanan nalang natin mamaya".

After 1 hour

"Hindi pala siya makakasama may work daw siya eh pero pag natapos agad baka sumunod nalang siya satin okaya sa bahay nalang siya didiretso".

"Sayang naman tara na".

"Sarap nang Carbonara mo sis. Ah tara na".

At binuksan na niya yung kotse niya dun nalang kami sasakay nasa kanya yung susi nang bahay".

"Dumaan sakin kanina si insan nagpaduplicate daw siya nang susi para sayo pala tong kopya nang susi".

"Salamat ah".

"Ano ka ba wala yun mahalaga ka samin".

AFTER 30MINUTES  nakarating na kami sa parlor  iniwan muna ako ni Jhunie kasi nga nauuhaw pa siya bumili muna siya nang milktea naming dalawa after 10 minutes nakabalik na siya at nahdecide siya na pabawasan yung buhok  niya.

"Ang ganda mo na  Ma'am lalo"

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Ang ganda mo na  Ma'am lalo". Sabi nung nag ayos sakin

Tinitignan ko yung sarili ko nagustuhan ko yung ginawa sakin ni ate naluluha ako sa tuwa

"Oh Ma'am bakit?". Sabi nung gumawa sakin

"Thankyou ate ha nagustuhan ko ate Ang ganda ibang iba kesa sa dating ako".

"Ay ang Gandaaa nako lalo maiinlove si Dranreb sayo niyan".

"Magkaibigan lang kami tsaka sigurado ako iba tipo non".

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Aug 07, 2021 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Its Hard To Say "I...L...Y.."Where stories live. Discover now