partnership || zm

yedi

Bölümün ilhamı olan, deli gibi kaos isteyen canım, Shawniemymuffin06 sana!x

(bölüm beşinci bölümün kaldığı yerden devam ediyor)

||

Toplantıdan sonra odamdan hiç çıkmamış sadece yapmam gerekenlerle ilgilenmiştim. Kafamda dönüp duran düşüncelerim odağımı fazlasıyla dağıtsada olağanüstü bir çaba göstererek bir çok şeyi halletmiştim.

Şimdi ise şirketten çıkmış, Zayn ile birlikte sinemaya gidiyorduk. İki araba gitmenin mantıksız olacağını söyleyerek beni onun arabasıyla gitmeye ikna etmişti. Arkada kısık sesle çalan rahatlatıcı müzik bile üstümdeki gerginliği atmama yardımcı olmuyordu.

Onun yanında kendimi bu denli kasıyor oluşum hiç hoşuma gitmesede bunu engellemek için elimden hiçbir şey gelmiyordu. Son birkaç haftadır onun yanında hareketlerime dikkat ediyor, konuşurken kelimelerimi özenle seçiyordum. Etrafımda o olduğu zaman tamamen beni tesiri altına alıyor, bulunduğum yerden soyutlanıyordum.

"Yalnız başına film izlemeyi daha çok sevdiğini zannediyordum."

Konuşması üzerine cama yasladığım başımı ona çevirdim. Hayır, tek başıma izlemeyi sevmiyordum. Sadece onu başımdan savıyordum ve bunu yapmış olmak içimde ölesiye bir pişmanlığa sebebiyet veriyordu.

"Bir zamanlar öyleydi, artık can sıkıcı olmaya başladı."

Dudağının köşesi yukarı doğru kıvrılarak çarpık bir gülmeseme hali almıştı; "Canın sıkılmasın diye beni kullanıyorsun yani?"

Abartılı bir şekilde göz devirdim.

Bunu ciddiyetle söylememiş olsada, böyle düşümesi canımı sıkmıştı. Ona karşı sergilediğim tavır son altı yıldır berbattı ve tüm samimiyetimle onunla vakit geçirmeyi istediğimi düşünmüyordu.

"Kullanıldığını mı düşünüyorsun sahi?"

Söylemim üzerine gözlerini saniyelik bana döndürmüş, hemen ardından tekrar yola çevirmişti. Ciddi olup olmadığımı kontrol etmiş ve ciddi olduğumu fark ettiğinde o da ciddiyete bürünmüştü.

"Erin son zamanlarda neden böyle davrandığını anlamıyorum."

"Nasıl davranıyorum?"

"Fazla alıngan."

"Alıngan değilim Zayn, sadece gerçekten ne düşündüğünü merak ediyorum."

Kırmızı ışıkla beraber, sırtını koltuk ve kapının arası bir yere yaslayıp sol elini direksiyondan çekmeden bedeninin yarısını bana döndürdü. Ela gözleri yüzümün tüm ayrıntılarını inceliyordu. Bakışlarına daha fazla dayanamayıp gözlerimi dışarı çevirdim.

"Gerçekten ne düşündüğümü merak ediyorsun öyle mi?"

Başımı ona çevirerek onaylar anlamda salladım. "Fazlasıyla."

Yeşil ışık yandığında tekrar yola dönmüş, müziğin sesini arttırarak sorumu yanıtsız bırakmıştı. Yaptığına anlam veremesem de sorgulamadım ve onu izlemeye devam ettim.

Düşünüyorum da hiçbir erkek daha öncesinde böylesine yakışıklı gelmemişti gözüme. Hiçbir göz böylesine içine çekmemişti beni. Hiçbir koku kızgın kor alevlerin içerine sürüklememişti ruhumu.

İçimdeki ateş öylesine büyüktü ki, ruhum ve bedenimin her bir zerresiyle ona ait hissetmeme sebebiyet veriyordu.

Öncesinde hayatıma almak için konuştuğum ama hayatıma almadığım hiçbir erkek beni böyle bir çıkmaza sürüklememişti. Onlarda yakışıklıydı, iyi kalpli ve anlayışlılardı ama bir şey eksikti. Ve bu asla tamamlanmamıştı. Yetersiz değillerdi ama aslına bakarsak; Zayn'in yanında her erkek hatta her kadın yetersizdir.