J I N

543 197 5
                                    

Jin's POV

එයා එන්න එන්න වෙනස් විදිහට හැසිරෙනවා කියල තේරුනම මම හිතුවා මුලදි මුලදි මගේ ඔලුවට එන විකාර දේවල් කියලා.  ඒත් පස්සේ පස්සේ ඒවා විකාර කියලා හිතන්න බැරි වෙනකොට  මම මේ ගැන ජූන්ට කියනවා කියලා හිතා ගත්තා.ඒත් ජූන් ආවේ ගොඩක් රෑ වෙලා. අනික එයාට මගේ දේවල් අහන්න වෙලාවක් තිබ්බෙත් නෑ. ඒ හන්දා මාත් ගිහින් නිදාගත්තේ තව පැයගානකින් කොහොමත් උදේ වෙන හන්දා.

උදේ උනාට පස්සේ මම නැගිටලා සාමාන්‍ය විදිහට වැඩ ටික කරලා අනිත් අයත් එක්ක ප්‍රැක්ටිස් ගියා. එන්න එන්න අපේ ප්‍රැක්ටිස් එක වැඩි වෙනකොට අපි ඉස්සර හිටියට වඩා ගොඩක් ඉස්සරහට ආවා. හවස තව පැයක් 2ක් ප්‍රැක්ටිස් කරන්න ඕනේ හන්දා මම හොබීට කිව්වේ මාත් එක්ක ඉන්න කියලා..ඒත් එයා ඉන්න බෑ කියලා යන්න ගියා.

මම තනියෙන් හිටියට මම බයේ හිටියේ එයා කොයි වෙලාවේ එයිද කියලා. බයටම මට හරියට ප්‍රැක්ටිස් උනෙත් නෑ. මම බයෙන් හිටියා වගේම අන්තිමට එයා ඇවිල්ලා බලන් ඉන්නවා කියලා මට තේරුනා මගේ ඉස්සරහා තිබ්බ මිරර් එකෙන් බැලුවම. එයා ඇවිල්ලා මම කර කරන ස්ටෙප් එකේ වැරදි පෙන්නුවා. මුලදි වැරැද්දක් කරනකොට අත තද කරලා ඇල්ලුවට ඊලගට යනකොට එයා මගේ අතට ගැහුවා. මම වරද්දන වරද්දන ස්ටෙප් එකක් ගානේ එයා මගේ කනට ගැහුවා. අන්තිමට අන්තිමට එයාගේ කේන්තිය වැඩි වෙනකොට මම ස්ටෙප් එකක් වැරැද්දුවම එයා මාව  බිමට තල්ලු කරා. තල්ලු කරපු පාරට මම විසි උනාම මගේ කොන්ද ඇනුනා බිම.

"තමුසේ නිකමෙක්. අනිත් අයටත් ලැජ්ජාවක්. ඌරෙක් වගේ කන්න විතරයි දන්නේ. කාලා කාලා මහත් වෙලා හරියට එක ස්ටෙප් එකක්වත් කරගන්න බෑ."

"මට සමාවෙන්න. මම ආයේ එහෙම කරන්නේ නෑ. "

"සමාවෙන්න? "

එයා මගේ කොන්ඩෙන් ඇදලා අරගෙන මාව නැගිට්ටෙව්වා.

"බලනවා තමුසෙගේ හැටි. කන්න ඇරුනම වෙන කිසිම දෙයක් තමුසෙට හරියට කරන්න බැරිද? ආයේ ප්‍රැක්ටිස් කරනවා "

මම ආයෙමත් පුලුවන් තරම් වැරදි කරන්නේ නැතුව ප්‍රැක්ටිස් කරා. ඒත් එයා කොහෙන් හරි මගේ වැරැද්දක් හොයාගෙන මට ගහපු එක විතරයි කරේ.

REGRETS  |  Jin Centric  |  Completed Where stories live. Discover now