Yoongi

502 205 1
                                    

Jin's POV

මගේ කොන්ද රිදෙන්න පටන් ගත්ත හන්දා මම ඉක්මන්ට ඩිනර් අරන් උඩට ආවේ මොනවා හරි ඔයින්මන්ට් එකක් ගාගන්නවා කියලා හිතාගෙන. ඒත් ඔයින්මන්ට් එක යුන්ගිගේ කබඩ් එකේ හන්දා මම එයා එනකන් වාඩි වෙලා හිටියේ එයා නැතුව එයාගේ කබ්ඩ් එක අදින එක හරි නෑ කියලා හිතුන හන්දා.

දොර ඇරගෙන එයා එනවා දැක්ක ගමන්ම මම නැගිට්ටා. ඒත් කොන්දෙන් කරන්ට් එක යනවා වගේ දැනුන හන්දා මම ආයෙමත් වාඩි උනේ කෙදිරිගාගෙනමයි.

ආව්ව්.

යුන්ගි මගේ දිහා බලලා එයාගේ ඇදෙන් ගිහින් වාඩි උනා.

"මොකෝ?"

"බැක් පේන්. මට සැලොන්පාස් ජෙල් එක දෙන්න."

"ජෙල් එක නෑ. ස්ප්‍රේ එක තියනවා."

"දෙන්නකෝ."

"කබඩ් එකේ ඇති. ගන්න."

එයා ඇදට වැටුන හන්දා මම දන්නවා දැන් එයා නැගිටින්නේ නෑ කියලා. දත් මිටි කාගෙනම නැගිටලා ගිහින් මම එයාගේ කබඩ් එකෙන් ස්ප්‍රේ එක ගත්තා. අරගෙන ඇදට ඇවිල්ලා වාඩි වෙනකොට ආයෙමත් මගේ කොන්ද කරන්ට් වැදුනා වගේ රිදෙන්න ගත්තා.

ආව්ව්ව්.

යුන්ගී මගේ දිහා බලලා එයාගේ ෆෝන් එක දිහා බලාගන්නකොට මම අත පිටිපස්සට යවලා ස්ප්‍රේ කරා රිදෙන තැනට. ඒත් ඒක ස්ප්‍රේ උනේ නෑ හරියට මට එහෙම කරන එක නුහුරුයි හන්දා..

ස්ප්‍රේ එකේ මූඩිය වහලා කබඩ් එක උඩින් තියලා මම ඇදේ දිගා උනේ ආයෙනම් කිසි දේකට නැගිටින්නේ නෑ කියලා හිතාගෙන

"අන්තිමට ඇදට ගියපු කෙනා ලයිට්ස් නිවන්න ඕනේ."

යුන්ගි ඒක කියාගෙන අනිත් පැත්ත හැරෙන්කොට මම කොච්චර අමාරු උනත් නැගිට්ටේ මේ වෙලාවේ යුන්ගි ලයිට්ස් නිවන්නේ නෑ කියලා දන්න හන්දම විතරක් නෙවේ..මමම හදපු රූල්ස් මටම කඩන්න බැරි හන්දා.

ඒත් නැගිටිනකොට මගේ කොන්ද....

අනේ....



Flash black

ස්ටේජ් එක උඩ මම බලාගෙන හිටියේ යුන්ගි දෙතුන් පාරක් ශෝල්ඩර් එක අල්ලගෙන මූන වෙනස් කරනවා. දැක්ක ගමන් මට කියන්න පුලුවන් ශෝල්ඩර් පේන් එක ආයෙමත් ඇවිල්ලා කියලා. ඒත් මට ස්ටේජ් එක උඩ ඒ වෙනුවෙන් කරන්න පුලුවන් දෙයක් තිබ්බේ නෑ.

REGRETS  |  Jin Centric  |  Completed Donde viven las historias. Descúbrelo ahora