'အတြယ္တာႏြံ'/'အတွယ်တာနွံ'[On Going]

Part8

(Zawgyi)

အခုရက္ပိုင္း ကေလးငယ္နဲ႔သူနဲ႔သိပ္စကားမေျပာဖစ္ဘူး
လံုးဝ..စကားမေျပာဖစ္တာဆိုရင္ပိုမွန္မယ္ထင္တယ္။

မနက္ဆိုရင္လဲ သူထက္အရင္ေက်ာင္းကိုထြက္ထြက္
သြားတတ္တယ္။
ေန႔လယ္ေက်ာင္းကျပန္လာရင္လဲအခန္းထဲကေနလံုးဝကို
ထြက္မလာ။

ဘာေတြကမ်ား သူတို႔ရဲ႕အေျခအေနကိုပိုပီးဆိုးရြားသြား
ေစတာလဲသူမသိေတာ့ဘူး
သူသတၱိမ႐ိွျခင္းေၾကာင့္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီျပသနာကိုေျဖ႐ွင္းဖို႔
သူ႔မွာအေျဖမ႐ွိေလာက္ဘူး။
မႀကိဳးစားၾကည့္ခ်င္ဘူးလားလို႔ေမးရင္
ႀကိဳးစားၾကည့္ခ်င္တာေပါ့

ကို႔အေမနဲ႔အေဖကိုသတ္ခဲ့တဲ့
မိသားစုရဲ႕မိသားစုဝင္တစ္ဦးကို သူဘယ္လိုလြယ္"ခြင့္လႊတ္
လို႔ရပါ့မလဲ။
ေ႐ွ႕ဆက္တိုးခ်င္တဲ့ႏွလံုးသားနဲ႔တားျမစ္ေနတဲ့အသိစိတ္ၾကား
မွာ သူကိုယ္တိုင္ေတာင္လမ္းေပ်ာက္ေနသူမို႔
မေရရာတဲ့ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ကေလးငယ္ကိုသူ႔ေဘးနားမွာ
ဆက္မထားခ်င္ေတာ့ရံုပါ။
ကေလးငယ္ကိုမခ်စ္ေတာ့ဖို႔ုႀကိဳးစားမိရံုနဲ႔တင္ ၿပိဳလဲရတဲ့
သူစိတ္ကိုေတာ့လ်စ္လ်ဴ႐ွဴထားလို႔ဖစ္တယ္မလား..။

•••

Ring~

အေတြးလြန္ေနမိတုန္းဖုန္းဝင္လာတာမလို႔
ေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့

'Mr.WangYiboလားမသိဘူး'

'ဟုတ္ပါတယ္ ဘယ္သူလဲမသိဘူး'

'ရဲစခန္းကပါ ေ႐ွာင္းက်န္႔ဆိုတဲ့ကေလး
ရန္ဖစ္ပီးရဲစခန္းေရာက္ေနလို႔ပါ သူ႔အုပ္ထိန္းသူကိုေမးေတာ့
ခဗ်ားနာမည္ေျပာလာလို႔'

'ဘာ!ဟုတ္ပီ က်ေနာ္အခုလာခဲ့ပါ့မယ္'

အရင္ကသိပ္ကိုလိမ္မာတဲ့ကေလး ဘယ္သူနဲ႔မွရန္ၿငိဳးရန္စ
မ႐ွိဘူးတဲ့ကေလးငယ္က ရန္ဖစ္တယ္ဆိုတာ
လံုးဝအဓိပၸါယ္မ႐ွိတဲ့အရာတစ္ခုပင္

ေဒါသစိတ္ေရာစိုးရိမ္စိတ္ပါေရာႁပြန္းေနတဲ့စိတ္အစဥ္ေၾကာင့္
ကားအ႐ွိန္ကိုမိုင္ကုန္တင္မိျပန္သည္။