'အတြယ္တာႏြံ'/'အတွယ်တာနွံ'[On Going]

Part2

(Zawgyi)

ငိုရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားသည့္ေနာက္ ႏိုးလာတဲ့အခ်ိန္က
ညမိုးခ်ဳပ္ေနေလပီ

"သြားပီ..ဦးဖို႔ ညစာမျပင္ေပးရေသးဘူး"

ေအာက္ထပ္ကို ဒေရာေသာပါးေျပးဆင္းေတာ့
ထမင္းစားပြဲမွာထိုင္ကာ ညစာစားေနပီဖစ္တဲ့ ဦးေၾကာင့္
ရင္ဘတ္ထဲထိတ္ခနဲ..
အဆူခံရမွာဆိုးလို႔မဟုတ္ပဲ
အျပင္စာေတြမႀကိဳက္တဲ့ဦးက သူ႔ေၾကာင့္အျပင္ကေန
မွာစားေနရတာကိုေတြ႔လိုက္ရေတာ့ ဝမ္းနည္းမႈကအလံုးအရင္းနဲ႔လိႈက္တက္လာတယ္

'ဦး'

'က်န္႔ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဦး အိပ္ရာကေနမႏိုးဘူးဖစ္သြား
တယ္'

'မင္းငါ့ကိုတမင္ ထမင္းမခ်က္ေပးခ်င္လို႔
အေခ်ာင္သြားခိုေနတာမဟုတ္ဘူးလား'

'မဟုတ္ရပါဘူး ဦးရယ္'

'မင္းကိုငါမျမင္ခ်င္ဘူး မင္းသြားလိုက္ေတာ့'

'ဦး....'

အဆံုးနားမွာတိမ္ဝင္သြားပီး႐ိႈက္သံသဲ့သဲ့ထြက္လို႔
မ်က္စိေ႐ွ႕ကထြက္သြားတဲ့ေက်ာျပင္ငယ္ေလးကို
သိုင္းဖက္ကိုေထြးေပြ႔ခ်င္ေပမယ့္လဲ မဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့
ဦးေႏွာက္ကတားတယ္။

ထမင္းခ်က္မေပးထားလို႔ စိတ္တိုရျခင္းမဟုတ္ေပမယ့္
ကေလးရဲ႕အမွားမဟုတ္ပါပဲ ေတာင္းပန္ေနျခင္းေၾကာင့္
စိတ္တိုေနရျခင္းသာ။

ငိုထားလို႔မို႔ေဖာင္းေနတဲ့မ်က္ဝန္းေလးေတြကို
ခပ္ဖြဖြနမ္းလို႔ ျပံဳးေစခ်င္ခဲ့ေပမယ့္
ဒြိဟေတြဖစ္လာတဲ့အခါ ေအာ္ေငါက္မိတယ္

စိတ္ထဲမပါပဲေအာ္ေငါက္လိုက္ျခင္းေတြေၾကာင့္
ကေလးငယ္ရဲ႕မ်က္ရည္က်တဲ့အခါ
ဦးရဲ႕ ရင္ေတြအႀကိမ္ႀကိမ္ကြဲတယ္

ေ႐ွာင္ဖယ္ေနျခင္းေတြက မခ်စ္ေတာ့လို႔မဟုတ္ေၾကာင္း
ကေလးငယ္ သိေအာင္ ေျပာျပခ်င္စိတ္ေတြက
အတိုင္းအတာမ႐ွိ..

ကေလးငယ္သာ တစ္ျခားမိသားစုကေမြးဖြားလာခဲ့ရင္
ဦးရဲ႕လ်စ္လ်ဴ႐ႈျခင္းေတြက ကေလးငယ္အတြက္ဖစ္လာမွာ
မဟုတ္..

ဦးႏွလံုးသားနဲ႔ရင္းလို႔ ခ်စ္ရတဲ့ကေလးငယ္ဟာ
ဦးတို႔မိသားစုကိုေသကြဲကြဲေစလို႔ဘဝကိုနင္းေျခခဲ့တဲ့
ေ႐ွာင္းမိသားစုရဲ႕မိသားစုဝင္တဲ့လား။