Εκείνο το καλοκαίρι(GW15)

Το Τελος της Αρχης μας (2)

Ειμαστε στο Barracuda και το γλενταμε για τα καλα.

Δυο εβδομαδες και μετα τελος.Εχω ασχημο προαισθημα δεν ξερω γιατι. Η μπεμπα ηρθε μαζι μας την εχουν τα παιδια. Το ξερω-το ξερω οταν δεν θελω να στενοχωρηθω λεω κατι ασχετο.
----3 μερες μετα----
Σε δυο μερες φευγουμε,περασα υπεροχα ηταν απο τις πιο ωραιες στιγμες μας , κατι μου λεει οτι θα ειναι οι τελευταιες μας.
.....
Αργα το απογευμα το πλοιο εφυγε με προορισμο τον Πειραια,ποιος να ταξιδευε τετοια ωρα.

Ειναι αρχες Αυγουστου , η Συρος εχει γεμισει απο κοσμο.

"Hallo ,wie geht's?" ακουω καποιος Γερμανους να συζητανε.

"Pardone mi!'' μου λεει ενα πιτσιρικι συγνωμη για την μπαλα που εσκασε μπροστα στα ποδια μου.

Σφηγγω την ζακετα πανω μου ,κανει ψηχρα για τετοια μερα.Προχωρω χωρις προορισμο. Με προδωσαν ολοι μα χειροτερα αυτος... Φτανω σε αδιεξοδο, ειναι μια γκρεμιλα...Απο κατω το απεραντο γαλαζιο...Θα πεσω...ΠΕΦΤΩΩΩΩ-Ω-Ω...!
ΜΗΗΗΗΗΗΗΗΗ-Η-Η...ακουω μια φωνη...ειμαι στο χειλος...τον βλεπω να ξεπροβαλει ταλαιπωρημενος,αξηριστος
ΜΗ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΛΛΟΝ ΚΑΝΕΝΑ τον ακουω να μου λεει.ΕΧΕΙΣ...του λεω ξεψυχισμενα,αφου νιωθω της δυναμεις μου να με εγκαταλειπουν... Πεφτω... Επεσα!

Τιναχτηκα πανω ,αυτος ο εφιαλτης με ταλεπωρει μερες. Παιρνω αγκαλια το αρκουδακι που μου χαρισε ο Πανος στην Συρο και κοιμαμαι βλεποντας ονειρα γλυκα.

Αγαπη σε 10' να εισαι ετοιμη παμε εκδρομουλα. Βασια.

Εκδρομουλα,What? Ευτυχως εχω ετοιμες βαλιτσες.

Τελευταια στιγμη ε; Τα κραταω κατι τετοια.

Καλα καλα, αφου θα ειναι ο Νικος εκει τι να κανω!

Το σταυρο σου γιατι θα σε πνιξω.Α! Και πως τοσο πρωινη,η ωρα ειναι 11.30,εσυ ξυπνας μετα τις τρεις;

Ε για να προλαβουμε το πλοιο των 12.30.Εχω πει και στον Πανο ,θα φερει κι ενα φιλο του να μην ειναι κι η Νικολ alone. Τα λεμε αζαπακι μου.♥

''Κλασσικη Βασια!'' λεω κι αναστεναζω.

Φυσικα Ναυπλιο θα πηγαιναμε αφου το μαναρι της ,οπως το λεει, ειναι απο εκει.

(Νομιζω οτι εχω ξεχασει να σας πω οτι η Νικολ ειναι αδελφη του Νικου.)

Αρα ειμαι κομπλε οποτε περνω τηλεφωνω τον Πανο να ερθει να με παρει.

Πλεον ειμαστε μεσα στο αυτοκινητο του Κωνσταντινου ( φιλος Πανου) και κατευθηνωμαστε για Ναυπλιο.