Let Me Know // Jungkook FanFic

♤2♤

Annemin yanına giderek beni bu rüyadan uyandırdığı ve mükemmel kahvaltısı için teşekkür ederek kocaman öptüm. Annem:

-O kadar güzel göründüğüne sevindim hadi hazırlan gel tadına da bak tatlım dedi.

Annem bana mutlaka güzel sözlerle hitap ederdi. Ve bu yönünü çok seviyordum. Bende:

-Tamam anneciğim beş dakikaya geliyorum dedim.

Yukarı çıktım elimi yüzümü yıkadım, üzerimi giyindim tam odadan çıkarken telefon çaldı arayan Taehyung'tı hemen açtım telefonu:

-Efendim
-Günaydın Jeon
-Günaydın Taehyung
-Bugün işin yoksa buluşalım mı diyecektim.
-Yok buluşalım. Nerede ?
-Okulun karşısında ki parkta.
-Tamam anlaştık kaçta ?
-Bilmem sen müsait olunca ara o zaman buluşuruz.
-Tamam görüşürüz.
-Görüşürüz.

Telefonu kapadıktan sonra hemen aşağı indim. Kahvaltımı yaptım. Annemi öperek:

-Anneciğim ben Taehyung'la buluşmaya gidiyorum
-Git ama geç kalma bitanem akşam misafirlerimiz var.
-Tamam anneciğim erken gelirim.
Kapıdan çıktım. Hemen Taehyung'ı aradım. Bana:
-Jeon geliyorum ama biri daha geliyor bizimle konuşacakları varmış.
-Kim?
-Yun

Ben bir an şaşırdım Yun'ın bizimle konuşacak neyi olabilirdi ki. En iyisi sakin olup ne söyleyeceğini dinlemekti.

-Ne konuşacakmış?
-Bilmiyorum söylemedi.
-Tamam gelince konuşuruz.
-Tamam.
Artık parka gelmiştim. Taehyung benden önce gelmişti. Bir bankta oturuyordu. Yanına gittim.
-Naber?
-İyi ya sen.
-İyi.

Biz konuşurken tam o sırada Yun geldi. Hemen merhaba bile demeden lafa girdi:

-Arkadaşlar yardımınıza ihtiyacım var. Yarın Danbi'nin doğum günü. En yakın arkadaşıma güzel bir sürpriz yapmak istiyorum ama nerede, nasıl olacağı hakkımda bir fikrim yok. Zaman çok az.

Ben lafın arasına girdim. Bir an boş bulundum:

-Ben hallederim siz de bana yardım edersiniz dedim.
Yun:
-Aaa çok teşekkür ederim Jeon iyi ki varsınız siz olmasanız halledemezdim.
-Ne demek rica ederiz.
-Tamam o zaman haberleşiriz diyerek gitti.
Bu işi nasıl halledeceğimi bilmiyordum ama kendime güveniyordum. Taehyung:
-Aklında bir şey var mı?
-Şu an yok ama bulacağıma eminim.
-Kendine çok güveniyorsun umarım yanılmazsın Jeon.
-Emin ol muhteşem bir sürpriz olacak. Ben gidiyorum malum planlamam gereken bir sürpriz var sonra görüşürüz.
-Tamam görüşürüz yardıma ihtiyacın olursa ararsın.
-Tamam.

Bu konuşmadan sonra eve doğru yürümeye başladım. Bu arada düşünme fırsatım da olmuştu. Aklımda bir sürü fikir vardı. Sadece en yakın arkadaşlarımı olsa, bütün arkadaşlarımı olsa, kapalı bir yerde mi, açık bir yerde mi olsa, pasta nasıl olsa... Bütün bu fikirlerden sonra bunlardan daha zor bir kısım vardı "hediye". Bir kıza ne alınırdı hele de senin için özel bir insansa. Sanırım bu konuda yardıma ihtiyacım vardı. Hediye kısmını bir tarafa atarak mekanı düşünmeye başladım. Ve sonunda bulmuştum. Okulun spor salonu oldukça geniş bir mekandı. Ve sürprize müsait bir yerdi. İlk günden fikri bulmak beni motive etmişti.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ertesi gün erkenden kalkarak Taehyung'ı aradım. Fikrimi anlattım. Ve hemen işe başlamak gerektiğini söyledi. Ben de onu bir alışveriş merkezine çağırdım. Yarım saate kalmadı hemen buluştuk. Bir mağazaya girdik ve çok keyifli bir alışveriş yaptık. Balonlar, mumlar ve daha birçok doğum günüyle ilgili süsler. Herşey tamamlanmıştı hediye hariç. Hediye konusunu iki erkek halledemeyeceğimizi bildiğimiz için hiç vakit kaybetmeden bir fikir geldi aklımıza. Taehyung aldıklarımızı okula götürecek ve ben de Yun'ı arayarak ondan yardım isteyecektim. Taehyung hemen yola koyuldu. Ben de Yun'ı arayarak durumu anlattım. Hemen yanıma geldi. Her ne kadar kavga etsek, ikiye ayrılsak da sonun da güzel bir hediye bulmuştuk. Tüm alışveriş bitmişti. Yun'ı uğurladıktan sonra bende Taehyung'ın yanına gittim. Kısa bir zamanımız kalmıştı. Balonları, mumları ve diğer herşeyi hazırlamıştık. Dün arkadaşları aramıştım o da hazırdı. Kalan sadece Yun'ın Danbi'yi ikna etmesiydi.