Selam sevgili okurlarım :-)
Multide bizim süper üçlü var iyi okumalar...
Abim ve pek tanımadığım Akın birbirine şaşkın şaşkın bakarken lafa girdim
"Abi merak etme ben iyiym"
"Zaten merak etmedim" diyerek Akın'a doğru hareket etti. Elindeki telefonu yatağıma atarak Akın ile ellerini ters düz garip bir şekilde -sanırım özel tokalaşma- çakıştırdılar
"Unutmamışsın" diyen Akın'a 'ne diyosunuz mk' bakışlarımda attım. Sonunda bana açıklamak için zamanını ayırarak açıkladı abim
"Geçen sene İzmir'e tatile gitmiştim ya, o zmn tanıştık." dedi.
"Ya beyler bugün bunun şerefine bikutlama yapalım aramızda" dedi Akın
"Süper fikir" diyen abime karşıt Ekin
"ben Açelya ile kalıcam"dedi
"Sen bilirsin" diyerek odadan çıktılar. Ekin yatağımın yanına oturarak kulağıma fısıldadı
"İlayda burada" gülümseyerek geri çekildi
Aaaa ben İlayda'yı unutmuştum
"İlayda?!" diye cırladım o da yüzüne müzip bir gülümseme yerleştirdi
"Ben kaçtım" diyerek odadan hızla çıktı
Benim kaşlarım bağımsızlığını ilan edip havalanınca yüzüme bakıp gülümsedi. Beni kendine çekip sıkıca sarıldı. Başını omuzuma yaslayıp konuştu
"Sana bişey oldu diye çok korktum" dedi boğuk bir sesle. Ben de ona sarılıp karşılık verdim. O sırada aniden kapı açıldı. Ben hızla ayrılıp gelenin kim olduğuna baktım. Abim bize şaşkın şaşkın bakarak "telefonum" dedi yatağın üstündeki telefonunu göstererek. Hızla gelip telefonunu aldı "abi?" dedim sorarcasına "ne yaparsanız yapın sarılın, öpüşün... umrumda değil" dedi,kapıyı çekerek çıktı. Biz şaşkın şaşkın birbirimize bakarken kapıyı tekrar açıp ekledi "az önce dediklerimi unutun" biz şiddetle gülmeye başlayınca hızla kapıyı çarpttı.
"Kesin gülmeyi" diye bağırınca biz hunharca gülmeye, yok yok anırmaya başladık. Gülerken gözlerimiz birbirine kenetlendi.
Veeeeee tahmin edin ne oldu? Tabi ki kapı çaldı. Sinirle "gel" dedim. Annem kapıyı araladı. Kafasını uzatıp "yemek hazır hadi aşağı" dedi. Yüzüme sahte bir tebessüm yerleştirerek "tamm anneciğim" dedim.
***
"Tamm Ekin hadi ama bak error veriyom ha"
"Sen yine de dikkat et" dedi ve burnuma küçük bir öpücük kondurdu
Kıkırdadım "seni seviyorum" dedim ve ekledim "şimdi sktirgit" o da yüzüme şaşkın bi bakış atıp güldü.
Biz beraberken ne kadar çok gülüyoruz. Töbestation (töbesteyşın) :-)
Odamda çıkarken gitmesini istemediğimi farkettim. Ama artık çok geçti. Yavaşça kapıyı kapatırken beni yanlızlığım ile başbaşa bıraktı.
Yapabileceğin şeyleri sıralamaya başladım:
1)Kitap okuyarak müzik dinlemek
2)Film izlemek
3)Abimin odasını karıştırmak
4)Annemi gıcık etmek
5)Uzun süredir düzenlemediğim dolabımı düzeltmek
Sanırım sırayla hepsini yapıcam ne de olsa gün benim için akıyo
Öncelikle "Yüreğim Seni Çok Sevdi" isimli kitabımı aldım. Benim yakın arkadaşım olan kulaklığımı da alıp yatağıma sekerek geri oturdum. Akcent- Faina isimli şarkıyı
#Multimedia
tekrar moduna alıp kitaba gömüldüm. Aradan uzun bir süre geçti. Kitap okumaktan sıkılınca benim için son zamanlarda bağımlılık yapmış olan "Heroes" filmini izlemeye koyuldum. Birkaç bölümün ardında ondan da sıkıldım tabiki. Gözüme oldukça eğlenceli görünen karıştırma operasyomuna başlamak için ayaklandım. Sekerek yürüme çabalarındayken yere çakılmamaya çalıştım ama dediğim gibi sadece çalıştım. Dengemi kaybetmamle çok özlemiş olduğum parke zeminle karşı karşıya geldim. Kendimi zorla da olsa abimin odasına attım. Tüm odayı altüst ettikten sonra iki t-shirt, hoşuma giden bir parfümünü ve olmazsa olmaz bikaç bilekliğini de alıp kendi odama geçtim.
Tek ayak üstünde yürümek de ne kadar zormuş, çok yoruldum.
Yatağıma uzanmış biraz dinleneyim diye düşünürken kendimi uykunun sıcak kolları arasına bırakmak istedim. Ama benim canım annem kapıyı kırmayı amaçlar gibi odaya girdi. Ben sıçrayarak dikeldim.
"Kızım Ayten teyzen -sevecen komşumuz- hastaymış. Onun yanına gidicem uslu uslu dur tamam mı?"
404 NOT FOUND
Gözlerimi ovuşturdum "ben evi yakacam zaten annem"dedim dalgaya vurarak.Annem kaşlarını kaldırdı "sakın!" diye bağırdı
Ne yani cidden böyle bir şey bekliyo mu benden?
"Off anne"
"Sus anneye oflanmaz taş olursun"
Şimdi düşünürsek Ekin annesine sürekli oflamış galiba.
"Tamam anne" dedim gitmesini umut ederek. Gidişini izledim ve uykusunun içine edilmis sinirli bir kız ruhuyla tek başıma kaldım. Odamda göz gezdirirken gözüm dolabıma takıldı. Dolabın yanına gittim ve karıştırmaya başladım. Taa ki koyu mor bir defter elime geçene kadar. Ne olduğunu anlama pekte uzun sürmedi. İki ay öncesine kadar yazdığım günlüğümdü bu defter. Geçmişimi yazmayı bırakmıştım kısa bir süre önce. Ama okumaktan zara gelmezdi değil mi?
Ve yine bölüm sonu... Bu hafta sınavlar başlıyo, umarım faxls bekletmem. İyi geceler...
