"Hyung? Bir şey soracağım?"
"Sor Jeongin."
Changbin yeni yeni oturmaya başlayan ikizlerin etrafına düşmesinler diye yastık dizerken konuştu.
İkizler artık üç buçuk aylıktı ve şimdiden belliydi çok güzel olacakları.
"Şimdi sen doğuma giderken çok kızdın ya Chan hyunga, ben çok şaşırmıştım. Çünkü sen hiç kızmazsın ona. O kadar canın acıdı mı gerçekten?"
Changbin gülümsedi.
Karnı kocaman olmuş küçüğü yüzündeki tatlı ifadeyle ona bakıyor, bir cevap bekliyordu.
"Yani, acıdı evet ama senin canın benim ki kadar yanmaz diye düşünüyorum. Sonuçta ben ikizlere hamileydim."
Jeongin hmmlayarak elindeki meyve tabağına döndü.
Ayaklarını sehpaya uzatmış, karnının üzerine hyungunun onun için hazırladığı meyve tabağını koymuştu ve keyfi yerindeydi.
Bu sırada vücuduna keskin bir acı hissetti.
Karnının üzerindeki tabağı hızla sehpaya bırakıp doğrul aya çalıştığında acı daha da çoğalmıştı.
Bacaklarının arasından akan bir şey hissettiğinde çığlığı bastı.
"Seungmin!"
Seung kaç aşkım. Kaşdhaphspahd
I love you my sweeties,
🧡🧡💜💜❣️❣️💕💕💓💓💚💚💝💝💖💖💗💗❤️❤️💙💙💟💟💘💘💞💞💛💛💞💞💘💘💟💟💙💙❤️❤️💗💗💖💖💝💝💚💚💓💓💕💕❣️❣️💜💜🧡🧡💜💜❣️❣️💕💕💓💓💚💚💝💝💖💖💗💗❤️❤️💙💙💟💟💘💘💞💞💛💛💞💞💘💘💟💟💙💙❤️❤️💗💗💖💖💝💝💚💚💓💓💕💕❣️❣️💜💜🧡🧡💜💜❣️❣️💕💕💓💓💚💚💝💝💗💗❤️❤️💖💖❤️❤️💙💙💟💟💘💞💞💛💛💘💘💘💛💛💞💞💖💖💝💝💗💗💚💚❤️❤️💙💙💟💟💓💓💕💕❣️❣️💜💜🧡🧡💛💛💞💞💘💘💟💟
