HUMSS be with YOU || SHS Series #1

Chapter 1

Chapter 1

"Tabi! Tadaan ang Reyna!" Sigaw ng isa sa mga taga hanga ko, naka ngiti naman akong naka tingin sa lahat habang naka krus ang aking mga braso.

Isa ako sa pinaka sikat sa loob ng campus namin, kinikilalang Reyna at Dyosa sa paaralang ito. Walang sinuman ang kayang kumalaban sa kin, maliban sa mga kababaihang may galit sa akin.

Iba't ibang uri ng ekspreyon ang makikita ko sa mga estudyanteng nalalampasan ko. Ngunit hindi nito mababawasan ang pag katao ko sapagkat mas nasisiyahan ako, mapa galit ka man o hindi.

I'm actually a graduting student from HUMSS, consistent honor and unfortunately a SSG President.

"Sabing tabi! Madudumihan si Queen Blythe!" Ng sabihin iyon ng isa sa mga taga hanga kong lalaki ay tsaka nito itinulak ang isa sa babae na ikina gulat ko.

Kahit sikat ako at may pagka maldita ay di naman ako ganun sa mga tao, di ko kayang manakit para lang sa hinahangaan ko.

Agaran ko siyang tinulungan sa pag tayo, na ikina gulat ng iilan pati ng lalaking tumulak sakanya.

"Thank you po." Usal nito ng maka tayo na ito mula sa pagkaka tulak, tsaka inayos ang salamin na halatang mataas ang grado.

"No one can hurt someone, just for me." Medyo may pagka inis na saad ko sa lalaki na tumulak sakanya, na naka palumbaba na ngayon. "I'm not into hurting someone, you can praise me, you can be my supporters but I don't want to let any of you to hurt people, cuz when this happens again, I will not forgive you."

Ng sabihin ko iyon ay tsaka ko inalalayan muli ang babaeng nabiktima kani kanina lamang.

"I'm sorry for that." Paghingi ko muli ng tawad sa kanya. "By the way, what's your name?"

Halatang naiilang at nahihiya ito, kaya imbes na tanungin ko pa siya ay ngumiti nalamang ako.

"If you're not comfortable with me, you can say so." Saad ko habang nakakagat sa pang ibabang labi ko.

"I-I'm Herrie." Pagpapakilala nito habang naka yuko.

Tumigil ako sa pag lalakad, na ikina tigil niya din.

"Hi Herrie, nice meeting you, I'm Blythe,I hope to be your friend." Nakangiti kong sabi sakanya. I really feel comfortable with her.

Halatang gulat na gulat siya sa sinabi ko, na ikina iling ko.

"So where's your classroom?" Tanong ko na ikina ngiti niya kaunti na ikina ngiti ko ng malaki, she's not smiling lately and now, finally she smile at me.

"Same po tayo ng classroom." Sagot niya sa pinaka mahinhin na paraan, she's so soft, I really like her.

"What a coincidence, fate really want us to be close." Sagot ko tsaka ikinawit ang braso ko sa kanya. "Let's go!"

Papasok na sana kami sa classroom ng marinig namin ang sigawan ng mga kababaihan sa hallway.

"WAHHHH!!!! Ang Gwapo!" Sigaw ng karamihan, na ikina kunot ng noo ko.

"Anong meron?" Tanong ko sa sarili ko, habang naka kunot parin ang noo.

"Puntahan po natin." Sabat ni Herrie, habang halatang naguguluhan din.

Tango na lamang ang na iganti ko, dahil kahit ako ay nag tataka at ayaw na ayaw ko rin ng sigawan ng iilang mga kababaihan na halatang gustong gusto at kilig na kilig sa nakikita.

Natahimik lamang sila ng maramdaman ang aking presensya.

"Nandito na naman ang kontrabida." Dinig kong bulong ng isa sa mga taong may ayaw sakin.

"Hoy maririnig ka." Saway ng katabi nito, na ikina simangot ko lang.

'Tsk akala nila ikina ganda nila yun, amp di din naman ako bingi para di rin marinig ang ganoong kalakas na boses, bumulong pa.'

"Excuse us, ladies. Pero ayaw ng Boss namin ng ingay, kaya keep your annoying mouth shut." Mahinahon ngunit makapangyarihang utos ng isa sa mukhang baguhan rin sa paaralan namin.

Bago pa man sila maka lampas ay nag tama ang mga titig namin sa lalaking kakatapos lang mag salita.

Di ko maintindihan ngunit biglaan bumilis ang pintig ng puso ko na hindi ko malaman kung bakit.

Nabalik lamang ako sa wisyo ng mag salita yung babae kanina na bumulong pa ngunit dinig pa rin.

"Tsk, pati pa naman yun sila ayaw mo palampasin." Diretsong ani nito sakin habang pinapakalma siya sa kanyang mga kasamahan na halatang aligaga sa paligid.

Ngumiti na lamang ako, tsaka umalis na roon kasama si Herrie.

"Hindi ko po maintindihan, bakit galit na galit ang iilan sayo, mabait ka naman po, tsaka di mo naman po kasalanan na biniyayaan ka ng kagandahan, katalinohan at kabaitan." Inosenteng saad nito na ikina ngiti ko.

"People may misunderstood me, because they think that I flirt with those bunch of hunks that sorrounds me. Don't worry Herrie, ganyan talaga ang mga taong kulang sa pansin." Saad ko habang naka ngiti, pero naka titig parin ito.

"Bakit po hindi niyo po sila kumprontahin?" Tanong nito na ikina wala ng ngiti ko, na ikina tigil niya at ikina yuko.

"I don't have time to confront garbage, Herrie. They're not gold, for my time to be wasted, always remember that don't waste your time for rubbish." Saad ko at hinila na siya papasok sa classroom namin.

Chapter One Ends.