In Another Life / Bokuaka

R14

Akaashi obudził się gwałtownie tej samej nocy, jego zduszone krzyki wyrwały go ze snu. Wzdrygnął się mocno i usiadł szybko, zasłaniając usta dłonią, by stłumić niemal histeryczne dźwięki, które do niego dochodziły. Jego oddech był ciężki, a tętno szybsze niż zwykle; Akaashi czuł, jak serce wali mu w gardle, utrudniając przełykanie.

"Ci-kur-to..."

To był piąty raz w tym miesiącu, kiedy Akaashi musiał wyrwać się z kolejnego koszmaru. Sprawili, że poczuł mdłości do tego stopnia, że ​​musiał usiąść na łóżku i przełykać głębokie, powolne oddechy, aby się ochłodzić, a on właśnie to zrobił, wyciągając ręce do góry, by pocierać oczy, zanim rozejrzał się w napięciu jego pokój.

Wydychając ciężko, Akaashi odwrócił się, by spojrzeć na biurko przy swoim łóżku. Był tam jego telefon. Wahając się tylko przez sekundę, wyciągnął rękę i wziął urządzenie do rąk. Gdy ekran się rozjaśnił, czekała tam na niego wiadomość tekstowa od Bokuto.

– Śpij dobrze, Akaashi. - Został wysłane dwie godziny temu.

Akaashi drżącymi rękami przesunął i odblokował telefon.

Od: Akaashi (wysłane o 2:47)

[Czy jesteś tam?]

Bokuto:

[Tak! Akaashi? Myślałem, że zasnęłaś.]

Akaashi musiał czekać prawie minutę na odpowiedź Bokuto. To była najdłuższa minuta, jaką kiedykolwiek musiał przesiedzieć.

Akaashi:

[Obudziłem się. Koszmary.]

Bokuto:

[Koszmar? Miałeś koszmar? Czy było źle?]

Akaashi:

[Cóż, udało się mnie obudzić.]

Bokuto:

[Cichy rodzaj pobudki?]

Akaashi:

[Nie, bardziej jak stereotypowe, gdzie siedzisz w łóżku zlany zimnym potem.]

Bokuto:

[Uspokajasz się? Czujesz się lepiej?]

Akaashi wpatrywał się w wiadomość tekstową i westchnął z drżeniem. Sądząc po jego wciąż drżących rękach, wiedział, że nie.

Akaashi:

[Tak. Jestem tylko trochę wstrząśnięty.]

Bokuto:

[Nie wierzę ci w tę część z „Tak".]

Akaashi:

[Jest w porządku.]

Bokuto:

[W porządku, cóż... Po prostu się o tym przekonamy.]

Marszcząc brwi, Akaashi wpatrywał się w ekran swojego telefonu i pochylił głowę na bok. To nie było w stylu Bokuto, kwestionowanie tego, co powiedział w tak bezpośredni sposób.