Bir kahvenin kırk yıl hatrı vardır der büyüklerimiz.
Ama bizim yeniden kıvılcımlanmamıza imkan
bile vermediler.Annen hiç
hiç ama bakmazdı.Belkide
bizim aramızdaki sorunlar
arasında ailelerimizde vardı.Ama artık sorun yok.
Kimse kimsenin umrunda değil.Ne yapalım.Beni siz
yani annen , baban, ve sen
beni istemeye geldiğiniz gün gelenektendir diye kahvenin içine tuz kattım.
Yüzün biraz renk değiştirir
gibi oldu .Gizliden güldüm.
Sonra baban lafı açtı.
Babam seni korkutmaya çalışıyordu.İçimden "eyvah"
dedim.tmm.Baban söze girdi.
-Allah'ın emri peygamberin kavliyle kızınız selin'i oğlumuz can'a istiyoruz.
Babam biraz bekledi.
-verdim gitti.
O kadar mutluydumki hayatımı bir hayat ile birleştireceğim diye çok heyecanlıydım hemde bir yandan siteesliydim. Ya yapamazsam ya karşımdakinin umudunu kaybettirirsem diye çok düşündüm ve kararını vermiştim.Ama keşke biraz daha düşünseydim.
Zaman acımıyor işte şimdi ise bir kayalıkta oturup bunları sana anlatıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu sen misin?
ChickLitinsanlara inanmak herzaman çözüm değildir. Bu hayatta kendi basamaklarında yürümek zorundasın eğer o yoldan gitmezsen uçurumda gibi okyanusa doğru yüz üstü aşağıya doğru bir narinlik abidesiyle yok olursun...
