You're mine again(Yizhan)

අහිමිවීම

හැමෝම රූම් එකෙන් එලියට යනකන් ඉදපු zhan..yibo ගේ අත අරගෙන ඒක එයාගේ තොල් වලට තද කරගෙන ටිකක් වෙලා හිටියා. "මගේ බෝ ඇයි ඔයා ඔහොම ඉන්නේ. මට දරාගන්න බැහැ මගෙ බෝ. ඔයා කොච්චර දගයිද... ඔයා කොච්චර කියවනවද මා එක්ක ඉන්නකොට... අනේ ඉක්මනට ඇස් දෙක ඇරලා මගේ දිහා බලන්න මගේ බෝ. ඔයා ඇස් දෙක අරිනකන් මන් ඔයා ලග ඉන්නවා. ඔයා පොඩ්ඩක්වත් බය වෙන්න එපා මගේ පන" එහෙම කියලා zhan.. yiboගේ පපුව උඩින් ඔලුව තියාගත්තා. මේ විදිහට zhan මුලු රෑ එළි වෙනකන්ම yibo ගාවින් හෙල්ලෙන්නෙවත් නැතුව හිටියා.

පහුවෙනිදා උදේ 4 වගේ වෙද්දි yiboගේ අම්මයි තාත්තයි ආයෙමත් ආවා. එයාලා එද්දිත් zhan... yiboගේ අත අල්ලගෙන yibo දිහා බලන් ඉන්නවා.

"Zhan දරුවෝ. ඔයා තාම මෙතනද. yibo එක අතකට ගොඩක් වාසනාවන්තයි ඔයා වගේ කෙනෙක් එයා ලගින් ඉන්න එකට. දැන් අපි ආවනේ දරුවෝ... ඔයා දැන් ගෙදර ගිහින් විවේක ගන්න"

"නැහැ mr. Wang... yibo ඇස් අරිනකන් මන් යන්නේ නැහැ"

Zhan මොනව කිවුවත් යන්නැහැ කියලා තේරුම් ගත්ත mr. Wang නිහඩවම පැත්තකින් වාඩි වුනා. Mrs. Wang නම් කලින් දවස වගේම කදුලු හල හලා yibo ගාවින් වාඩි වෙලා හිටියා.

උදේ වෙනකුනුත් yibo ගෙන් කිසිම ප්‍රතිචාරයක් තිබුනේ නැහැ. මේ අතර ohan... zhanට කෑමත් අරන් ඇවිත් තිබුනා. ඒත් zhan කිසිම දෙයක් කෑවේ නැහැ. මේ වෙලාවේ zhanට දැනෙන දේ ohanට හොදටම තේරුනා. මොකද එයාලගෙ සම්බන්දෙ කොච්චර ගැබුරු එකක්ද කියලා ohan හොදටම දැනන් හිටියා.

Mrs. Wang අල්ලගෙන හිටපු අත එවෙලේ යන්තම් හෙලවුනා. "අනේ පෙන්.. පුතා අත හොලවනවා. ඉක්මනට ඩොක්ටර්ට එන්න කියන්න.." mrs wang සතුටින් කෑ ගැහුවා.

රූම් එකට ආපු ඩොක්ටර් yiboට ඉන්ජෙක්ෂ්න් එකක් ගැහුවා. ඊට ටික වෙලාවකට පස්සේ yibo ටිකෙන් ටික ඇස් දෙක ඇරියා.

"අනේ මගේ පොඩි කොල්ලා. මමී ඔයා ගාව ඉන්න්වා මගේ පැටියෝ. කතා කරන්න මගේ රත්තරන්" mrs wang....yiboගේ අත මිරිකන ගමන් කිව්වා.

"ම්..ම්..ම.මී... මට මොකද වුනේ" yibo අමාරුවෙන් ඇහුවා.

"මගේ පැටියට මුකුත් වුනේ නැහැ. පොඩි ඇක්සිඩන්ට් එකක් වුනේ. දැන් ඔක්කොම හරී. ඔයාට දැන් හොදටම සනීපයි" කියල mrs wang yiboගේ කම්මුල ඉම්බා.