“Lola, pwede bang dito muna ako tumira?” Ngumiti nang matamis si Hermia.
Tumango si Amari at nagsalita.
“Hindi libre. Tutulungan niyo ako sa mga gawain.”
“Pero... hindi ba't isang Hari si Liam? Ibig sabihin ay prinsesa ka, kaya bakit wala kang titirahan?” nagtatakang tanong pa ni Amari kay Hermia.
Nahihiyang ngumiti si Hermia at tumingin sa mga kasamahan niya.
Naintindihan ng kasamahan niya ang tingin na ‘yon at si Johan na ang sumagot.
Nahihiya si Hermia na sabihing pinasabog niya ang kalahati ng palasyo para lang ibato ang pagiging prinsesa.
“Isa na lamang siyang ordinaryong tao dahil pinasabog niya ang kalahati ng palasyo.”
“Ha...” natatawang buntong hininga ni Amari.
“Magiging kapaki-pakinabang kami sayo, Lola, hindi kami magiging walang kwenta,” Hermia.
—
Nakatunganga lang si Hermia sa ilalim ng puno. Kasama rin ang mga kasamahan.
‘Wala akong magawa.’
Nakakaramdam si Hermia ng pagkabagok.
“Ang ganda talaga rito,” komento ni Erik. Nakabalibot sa leeg niya ang ahas, si Eli. Habang si Teresa naman ay natutulog sa mga bisig niya.
“Tama,” sangayon ni Alejandro.
“Kumain pa kayo,” alok ni Johan sa lahat.
Dahan-dahan napangiti si Hermia.
‘Kalimutan na kung walang magawa, mas pipiliin ko pa ang tumunganga kaysa gumalaw. Nakakatamad.’
Nagsimula ng yakapin si Hermia ng katamaran.
Umabot na ang isang linggo nilang paninirahan sa Bundok ng Kagandahan. Tag-iisa sila ng kubong tinutulugan. Magkasama sa isang kubo sina Erik, Eli, at Teresa. Habang sina Hermia, Johan, at Alejandro ay solo.
“Hermia,” tawag sa kaniya.
Tumingin si Hermia sa taong tumawag sa kaniya.
“Lola?”
Hindi maiwasang kabahan si Hermia.
‘Masama ang kutob ko.’
Nararamdaman niya rin ang pagtayo ng mga balahibo sa batok.
“May ipapagawa ako sayo,” salita ni Amari at may inabot kay Hermia na lalagyanan.
“Kumuha ka ng kung anong makikita mong puting dahon,” salita pa nito.
Tumango si Hermia.
‘Kung kailan tinatamad ako saka siya may ipapagawa.’
“Tulungan na kita.” Umiling si Hermia kay Alejandro.
“Magpahinga lang kayo, ayos lang ako.”
Nagsimula nang maglakad si Hermia para gawin ang pinapagawa ni Amari.
‘Bakit ngayon ka pa may ipapagawa kung kailan naman tnatamad na ako?’
Gusto ni Hermia magreklamo kay Amari pero naalala niya na ang taong ‘yon ang nagpatira sa kanila. .
Napunta sa madilim na parte si Hermia.
‘Hindi niya pa sinabi kung saan ko mahahanap ang puting dahon.’
May narinig na yapak si Hermia kaya naalarmahan siya.
‘Sumunod ba sila Alejandro sakin?’
“Hindi ba sinabi ko sa inyo na—”
BINABASA MO ANG
The Rewrites of the Villainess
FantasiBigla na lamang bumalik si Hermia sa nakaraan at nasubaybayan ang mga pangyayari sa buhay ng kaniyang mga magulang. Nang makabalik na siya sa kasalukuyan, nalaman na lamang niya na patay na ang ina kaya naglakbay siya patungo sa libingan ng ina at d...
