Art Of Temptation Series: Forbidden Desire [COMPLETED]

Nine

“HI… ahm, can I ask?” 

Hindi kami masyadong nag uusap ni Khloe, palagi kasi siyang wala rito sa bahay. She is not a bitch as I think it was, or maybe we seldom see each other. 

Wala naman akong masyadong ginagawa ngayon, wala kasing mangungulit sa akin ngayon. Hindi ko rin alam kung nasaan 'yon. 

She knocked first before entering my room, unlike his Kuya the gago… basta-basta na lamang kung pumasok sa kwarto ko. Laking pasasalamat ko talaga na wala siya rito, kung hindi… baka hindi ko alam kung anong gagawin ko kung sakaling nakita kami ni Khloe.

“Yeah, what is it?” casual kong tanong sa kanya. 

I saw how she played with her fingers. “Gusto ko lang sanang makipag-bonding sa 'yo.” Tila nahihiyang saad nito. 

I was stunned for a moment on what she just ask me. Sa loob kasi ng ilang buwan ay ngayon lamang siya nagtanong sa akin ng ganito. 

“A-ahm… Yeah… sure!” nakangiting sambit ko rito. 

Biglang umaliwas ang kanyang mukha. “Can we go to the mall?” Nae-excite niyang tanong. Nakangiting tumango ako sa kanya. “OMG! I will just prepare myself,” 

Napailing na lamang ako at tumayo na upang makapag-bihis na rin. Pamilya sila siguro ng mga bipolar. 

–––

“OMG! They are on sale!” 

I feel like I'm older than her right now. I know myself na ganyan-ganyan din ako pag may sale. But I feel like I'm babysitting her right now. 

Parang kanina lang ay nahihiya pa siya sa akin, pero ngayon? Parang kulang na lang na bilhin niya itong buong mall. Konti lamang ang binili ko kumapara sa binili niya. 

“Gosh, I didn't know that you are this shopaholic.” Natatawang puna ko sa kanya.

I don't know where are we heading right now, basta't may nakita siyang sale ay sunggab agad. 

Bigla na lamang siyang tumigil sa paglalakad. “Oh, sorry. Do you feel tired now? We can go home, if want to.” nanlulumong saad nito. 

Umiling ako habang natatawa sa itsura niya ngayon dahil para siyang pinagsakluban ng langit at lupa. 

“No… In fact, I am enjoying what we are doing right now.” 

Her face lit up and then smiled at me. Nagsimula na ulit kaming dalawang maglakad. “Oh my gosh, I thought you find me weird. My friends find it weird.” 

Bigla naman akong nalungkot sa sinabi niya. “How come they find this weird? Or maybe they just don't have money to spend here.” Kibit-balikat kong sagot. 

“Really? You don't find me weird?” Naninigurong tanong nito. 

Umiling ako. “Nope, not at all.” 

You're not weird, you're bipolar.

Napangiti ito at inangkla ang kamay niya sa braso ko. “You're nice… I know now why he's into you.” she mumbled something but I didn't catch. Hindi ko na lamang pinansin ang sinabi niya. 

“Pwede bang kumain muna tayo?” I asked instead. Medyo naririnig ko na kasi ang nag-aalboroto kong tyan. 

“Sure! This will be my treat, where do you want to eat?” 

Saglit akong napaisip. I am craving for donuts right now. “Hmm… maybe on J.Co?” I suggested. 

She grinned. “J.Co it is,”