•UNI•
မနက်ခင်းနေရောင်စူးစူးကြောင့် လူးလိမ့်လာတဲ့ကောင်လေး တစ်ခုခုလစ်ဟာသလိုခံစားမိတာကြောင့် မျက်လုံးလေးဖွင့်ကြည့်မိတော့ ဘေးနားမှာDaddyကရှိမနေ~
အစောကြီးအလုပ်သွားတာလား။
သူ့ကိုစိတ်ပျက်သွားတာလား။
စွန့်လွှတ်တော့မှာလား။လိုချင်တာရသွားလို့လား။
အတွေးများစွာနဲ့သူဟာရောက်ရက်ခက်လို့~အခုချိန်မှာ သူ့မျက်နှာဟာ ပြိုတော့မဲ့မိုးလို တွေးရင်းတွေးရင်းနဲ့ကိုပို၀မ်းနည်းလာတာကြောင့် သူငိုချင်လာပြီ~
*ဂျောက်*
ထယ်ယောင်းရေချိုးခန်းကထွက်လာတော့ ကုတင်ပေါ်မှာကုတ်ကုတ်လေးထိုင်ကာ မှိုင်ဝေနေတဲ့Baby~
ညကကိစ္စကိုBabyကသဘောမကျလို့လား အင်းး သူBabyသဘောကိုမမေးပဲ အတင်းသိမ်းပိုက်ခဲ့တာကို~
"Baby ဘာတွေတွေးနေတာလဲ"
"ဟင် Daddyက အလုပ်သွားတာမဟုတ်ဘူးလား"
"ဒီနေ့မသွားဘူး"
"အင့် Dada"
ရုတ်တရက်ကြီးသူ့ကိုပွေ့ချီလိုက်တဲ့ Daddyကြောင့် သူ့မှာအလန့်တကြား။
သူနာမှာဆိုးလို့ တင်ပါးကနေမဟုတ်ပဲခါးကနေပွေ့ချီလိုက်တဲ့Dada~
သူ့Daddyသာ သူ့အကြောင်းကိုအသိဆုံး~
"ရေချိုးပေးမယ်Baby"
"ဟုတ်"
Babyအေးနေမှာဆိုးတာကြောင့် အမြန်အပြီးဖြတ်ပြီးခေါ်လာလိုက်တယ်။သူ့ဟူဒီနဲ့ဘောင်းဘီအပွကြီးကြားမှာမြုပ်နေတဲ့ Babyဟာ5နှစ်သားကလေးလေးလို~မချစ်ပဲမနေနိုင်ပါ~
"ကြိုက်တာစားBaby"
"ခွံ့ကျွေးDada"
"ဟုတ်ပါပြီခဗျ"
သူခွံ့ကျွေးတာကိုတစ်မြုံမြုံနဲ့စားနေတဲ့Babyဟာ ယုန်ပိစိလေးလိုပင်~
အခုတလောကလေးငယ်ဟာ သူ့ကိုDadaဆိုပြီးခေါ်လာတယ်~ဒါလေးကိုသူပိုသဘောကျမိပါတယ်။
ကလေးငယ်ပါစပ်းကထွက်သမျှစကားလုံးတိုင်းကို သူငဘောကျတာပါ။
"အွန့် တော်ပြီ"
"ဟုတ်ပြီ ပြီးရင်လမ်းဆင်းလျှောက်ကရမယ်Baby"
