Gece'nin Ayaz'ı

Bölüm 4: Kimim Ben?

"Gece. Çık artık banyodan. Bavulumu hazırlayalım. Gideceğim."

Banyodan çıkmış yatak odasına doğru gidiyordum ki koridorda beni yakaladı. Hala ıslak olan saçlarımı koklayıp

"Beni durdursana." dedi.

"Durduramam. Biraz ayrı kalmalıyız ki bana daha çok aşık ol."

"Hımmm. Tamam."

Dudaklarının kenarlarının ister istemez kıvrıldığını gördüm.

Kıvrılan dudaklarıyla öne doğru süzüldüğünde kendimi geri çektim.

"Hayır. Ya az önce ne dedim."

"Bir kere. Lütfen."

"Tamam, peki. Bir kere."

Zafer kazanmış gibi gülümsediğinde yanağıma doğru yaklaştı ve ardı ardına öpmeye başladı.

"Hani bir kereydi."

Artık kahkaha atıyordu.

Nasıl böyle olabiliyor? Aklımı başımdan alıyordu. Lanet olsun...

"Bavulunu şey yapalım."

"Ne yapalım güzel."

"Hazırlayalım."

"Bakıyorum da gitmemi dört gözle bekliyorsun."

" Ya ne demezsin."

Yüzüne o muhteşem gülüşü oturduğunda kendimi tutmadan gülmeye başladım.

"Hey, komik olan ne?"

"Ha? Şey. Hiç bir şey..."

"Öyle mii?"

"Şunu yapmayı keser misin?"

"Neyi?"

"Gülmeyi..."

"Neden? Düşüyorsun değil mi? Aşıksın bana aşık. Daha da olacaksın."

"Tamam. Hadi çıkalım uçağı kaçıracaksın."

"Yaaa. Gitmek istemiyorum."

"Ben dört gözle bekliyorum gitmeni."

Bavulunu hazırlayıp çıkacağımız sırada İbrahim Bey'i kapıda gördük.

"Baba!?"

"Oğlum. Kızım."

"Sakın. Sakın bir daha böyle bir şey söyleme."

"Bilmiyordum. Benim kızım olduğunu bilmiyordum. Bilseydim böyle mi yapardım? Seni asla bırakmazdım o pislik adamın yanına."

"İyiki bırakmışsın. Terbiyemi senden almamışım iyiki. Şunu da aklına sok;ben senin kızın değilim."

Sadece biyolojik olarak babamdı. Benim tek bir babam var. O kişi İbrahim Bey değil.

" Neler oluyor? Baba ne diyorsun sen? "

" Ayaz. Yanındaki kız. Senin kard-"

" Kes sesini. Bunu yapamazsın. Hayır. "

Gözlerimden yaşlar akarken kendimi zar zor dışarıya attım.

Nereye gittiğimi bilmeden sadece koşmaya başladım. Uzaklaşmak istedim.

Arkamdan gelen sesleri umursamadım. Ayaz gidecekti. Ve ben onu bir daha ne zaman görürdüm bilmiyordum.

Yaklaşık 15 dakika sonra kendimi sahilin yanında bulduğumda gözlerim hala kurulmamış, yeni hatta yepyeni yaşlar akmaktaydı.

Sahil kenarına oturduğum anda telefonu gelen bildirimlerin susmadığını anladım.