Η Συνοδεια

7

Μερια Ζηνας και λοιπων

"Που στο καλο παμε;", ρωτησε ο Γκεραλτ εχοντας αφησει τη Ζηνα να οδηγει.

"Θα παμε να αφησουμε τον Αρθουρ στον ακεφαλο καβαλαρη."

"Huh?"

"Τον ξερω προσωπικα."

"Φυσικα και τον ξερει.", ειπε η Γενεφερ σαρκαστικα.

"Εσυ Κιρκη σους, γιατι θα σε παω να μεινεις με την πραγματικη Κιρκη, που την ξερω προσωπικα!"

Ο Γκεραλτ και η Γενεφερ κοιταχτηκαν απορημενα.

"Πως τους ξερεις ολους;", ρωτησε ο Γκεραλτ.

"Εχω ταξιδεψει εδω κι εκει. Εσωσα τη ζωη του καβαλαρη καποτε."

"Προφανως ομως οχι και το κεφαλι του.", καγχασε η Γενεφερ.

"Στην πραγματικοτητα, εγω του το κοψα.", ειπε η Ζηνα ανεκφραστα. "Αλλα με χρειαστηκε και τελος παντων μου χρωσταει χαρη οπως ο μισος πληθυσμος αυτου του πλανητη."

"Γιατι να θελω να παω εκει; Αν μου κοψει το κεφαλι;", ρωτησε ο Αρθουρ.

"Πιθανοτατα θα θελει να το κανει. Αλλα θα τον προειδοποιησω να μην προσπαθησει εκτος αν εκτος απο κουλος θελει να ειναι και κουλος και κουτσος καβαλαρης.", απειλησε η Ζηνα.

"Με τρομαζεις.", ειπε ο Αρθουρ.

"Ολους μας.", επιβεβαιωσε ο Γκεραλτ.

"Τωρα δεν θα καταφερω ποτε να παντρευτω τη Νιμουε.", γκρινιαξε ο Αρθουρ.

"Πρωτον, κοψε τη γκρινια, δευτερον ποιος σου ειπε οτι σε θελει.", ειπε η Ζηνα.

"Να φανταστω την ξερεις προσωπικα.", υπεθεσε η Γενεφερ.

"Σωστα φανταζεσαι. Την ειχα βοηθησει να σωσει τα ξωτικα απο κατι φανατικους της θρησκειας καποτε. Τι εποχες. Ολοι νομιζουν πως ησουν εσυ Αρθουρ, η ο Λανσελοτ αλλα στην πραγματικοτητα ημουν ΕΓΩ."

"Γουατεβερ, εγω δεν σε θυμαμαι εκει."

"Ειναι γιατι ο κοσμος εχει την ταση να ξεχναει τα φοβερα κατορθωματα μου. Αλλα τελικα η Νιμουε δεν διαλεξε εσενα οποτε δεν κερδισες τιποτα."

"Ουυυυ", εκανε ο Γκεραλτ.

"Δεν με νοιαζει καθολου, αυτη ειναι tasteless. Ας μεινει με τον Λανσελοτ αφου τοσο τον θελει."