De 24 Honger Spelen.

Allison - 1.

Samen met haar broertje loopt Allison over het plein. Haar broertje, Evan, knijpt stevig in haar hand. Hij is 3 jaar jonger, en pas 12. Voor de eerste keer doet hij mee aan de boete. Allison buigt door haar knieën en pakt de beide handjes van haar kleine broertje. 'het komt goed. Je zit er pas een keer in. Het komt echt goed, wat er ook gebeurt, we blijven samen' fluistert ze. Dan laat ze zijn handen los. 'ga maar bij je vriendjes staan' Allison geeft haar broertje een zacht duwtje in de rug. Evan loopt naar zijn vrienden, en Allison gaat bij haar eigen leeftijdsgenoten staan. Daar loopt Esther, zij zal de namen trekken. Ze trippelt op haar hoge hakken rond over het grote podium. Af en toe werpt ze een zenuwachtige blik op de steeds groter wordende groep kinderen. Uiteindelijk tikt ze tegen de microfoon, die begint te piepen. Ze knijpt haar oren dicht en sluit haar ogen van schrik. Als het gepiep is gestopt pakt ze onhandig de microfoon op. 'welkom, bij de 24e hongerspelen' zegt ze, veel te hard. Iedereen slaat zijn handen voor zijn oren. 'sorry' zegt Esther, nu wat zachter. 'Ik ga als eerste een meisje grabbelen' zegt ze. Ze grabbelt in de glazen bol met namen. Uiteindelijk neemt ze met haar mollige, korte vingers een briefje. 'ja, de gelukkige is Allison Desson.' ze kijkt over het plein. Iedereen om Allison heen doet een stapje opzij. Die kan het niet geloven. ''Zei ze nu mijn naam?'' vraagt ze zich af. 'Allison, ben je daar?' zegt Esther. 'ja' fluistert Allison. Natuurlijk hoort niemand het, zo zacht als ze het zegt. Voorzichtig doet Allison een stap richting het podium. Steeds zwaarder worden haar benen. Uiteindelijk bereikt ze toch het podium. Haar ogen zoeken die van haar moeder. In haar moeders ogen staat verwarring, angst, en woede tegen het capitool. 'ik ben Allison' zegt Allison luid in de microfoon. Esther pakt haar hand en houdt die omhoog. 'hier is onze gelukkige' glimlacht ze. Allison houdt haar kin op richting de menigte, die haar bemoedigend toeknikt. Niemand bied zich aan. Natuurlijk niet. Niemand wil in de Arena terechtkomen. Allison laat haar hand zakken. De trekking van de tweede tribuut gaat langs haar heen. Haar hoofd dreunt.

© Jane338 Gosupermodel.