Allison kijkt hoe de andere tributen langzaam de grote zaal binnenrijden. Alleen de aanblik op de joelende en juichende mensen laat de rillingen over haar lijf lopen. Ze kijkt op het grote scherm. Ze is zo geïnteresseerd naar de andere tributen aan het kijken dat ze even opschrikt als haar eigen karretje in beweging komt. Langzaam gaan ze door de grote deuren. Nog net ziet ze hoe Ison haar een bemoedigend knikje geeft. Eenmaal in het zicht van de sponsoren verandert Allison in een zelfverzekerd meisje. Ze gaat zelfs staan in het wiebelige koetsjer. Ze hoort tevreden aan hoe de sponsoren juichen. De rest van de rit zwaait ze en werpt kushandjes. Haar koets komt stil te staan. Zij en haar mede-tribuut worden weer ontvangen door Esther. Allison vraagt zich af hoe die vrouw toch steeds overal klaarstaat. 'jullie gaan naar jullie mentor' zegt ze en ze sleurt de tributen uit district 7 mee door de gangen. Ze komen bij een kamer, die ze binnenstappen. Het diner is al opgediend. Esther duwt hen in twee hoge stoelen, helemaal versiert met een houtnerven-patroon. Er komt een man binnengestapt. 'Aiden Geff' zegt hij en hij steekt zijn hand op. Ik schud hem beleefd, net als mijn mede-tribuut.
JE LEEST
De 24 Honger Spelen.
FanfictionLeonora traint al heel haar leven voor dit moment, het moment dat zei zich gaat vrijwilligen voor de 24e honger spelen, Allison daar in tegen komt dit heel onverwacht. Allebei worden ze vrouwelijke tributen van de 24e honger spelen. Leonora vertegew...
